องค์ประกอบทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง

Main Article Content

ศิริมงคล ทนทอง
สันติ วิจักขณาลัญฉ์

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง กลุ่มเป้าหมาย ประกอบด้วย ผู้อำนวยการโรงเรียน ครูปฐมวัย และนักการศึกษาปฐมวัย จำนวน 19 คน และผู้ทรงคุณวุฒิในการตรวจสอบยืนยันองค์ประกอบ ประกอบด้วย นักการศึกษาปฐมวัย และครูปฐมวัยที่เชี่ยวชาญด้านการสอนระดับปฐมวัย จำนวน 9 คน ได้มาด้วยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้  ในการศึกษา คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างเกี่ยวกับทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง และแบบประเมินความเหมาะสมและความสอดคล้ององค์ประกอบทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง
          วิเคราะห์ข้อมูล โดยการวิเคราะห์เนื้อหา หาค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง มี 4 ทักษะ ได้แก่ 1) ทักษะการช่วยเหลือตนเอง ( S : Self Help Skills) 2) ทักษะการควบคุมอารมณ์ ( E : Emotional Control Skills) 3) ทักษะการเข้าสังคม ( S : Social Skills) และ 4) ทักษะการคิดแก้ปัญหา ( P : Problem Solving Skills) โดยมีค่าเฉลี่ยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (   = 4.61) ความสอดคล้องขององค์ประกอบ ตัวชี้วัด กับพฤติกรรมที่วัดของทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลงมีความสอดคล้องระหว่าง 0.67 - 0.89 และความเหมาะสมขององค์ประกอบ ตัวชี้วัด และพฤติกรรมที่วัด ของทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลงโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (   = 4.65)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทนทอง ศ. ., & วิจักขณาลัญฉ์ ส. . (2024). องค์ประกอบทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัยในยุคการเปลี่ยนแปลง. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 570–585. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/271559
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กันตวรรณ มีสมสาร. (2563). ทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัย ใน เอกสารการสอนชุดวิชา การพัฒนาทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัย. (หน่วยที่ 2) นนทบุรี: สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา. (2565). รายงานผลการประเมินพัฒนาการเด็กปฐมวัยประจำปีการศึกษา 2564. สุรินทร์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3.

พัชรี ผลโยธิน. (2563). แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัย. ในเอกสารการสอนชุดวิชาการพัฒนาทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัย. พิมพ์ครั้งที่ 3 (หน่วยที่ 1) นนทบุรี: สาขาวิชาศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

รุ่งลาวัลย์ ละอำคา. (2557). ทักษะชีวิตของเด็กปฐมวัย: แก่นแห่งชีวิตที่เสริมสร้างได้จากครอบครัว. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 1 (2), 33–44.

วรรธนา นันตาเขียน และคณะ. (2560). ทักษะชีวิตของเด็กปฐมวัย ในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม. 13 (1), 7-18.

สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ. 2566 – 2570. กรุงเทพมหานคร.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.(2554). แนวทางการพัฒนาทักษะชีวิตบูรณาการการเรียนการสอน 8 สาระการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2561). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560 (สำหรับเด็กอายุ 3 – 6 ปี). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). รายงานการศึกษาสภาวการณ์การจัดการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย

ในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). รายงานแนวทางการยกระดับคุณภาพการผลิตและพัฒนาครูปฐมวัยในสถาบันอุดมศึกษาของไทย. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

อรพรรณ บุตรกตัญญู. (2563). การประเมินทักษะชีวิตของเด็กปฐมวัย. เอกสารการสอนชุดวิชาการพัฒนาทักษะชีวิตสำหรับเด็กปฐมวัย. (หน่วยที่ 15 หน้า 15-1 ถึง 15-53) นนทบุรี: สาขาวิชาศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.