โมเดลสมการโครงสร้างของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์

Main Article Content

ราตรี เสนาป่า
สุกัญญา รุจิเมธาภาส
ระพินทร์ โพธิ์ศรี

บทคัดย่อ

          งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์ 2) วิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์ 3) พัฒนาข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์ที่จะนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนได้จริง ประชากร คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนในจังหวัดพิษณุโลก อุตรดิตถ์ จำนวน 57 โรงเรียน รวมทั้งสิ้น 21,348 คน ใช้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 1,300 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi – Stage Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ 1) แบบสนทนากลุ่ม 2) แบบสอบถามสำหรับการวิจัย และ 3) แบบสอบถามความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ฯ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้โมเดลสมการโครงสร้างในการวิเคราะห์ตัวแปร พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูง ประกอบไปด้วย 5 ปัจจัย ได้แก่ ด้านครอบครัว ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านบรรยากาศในการจัดการเรียนรู้ ด้านผู้เรียน และด้านผู้สอน มีคะแนนเฉลี่ยระดับการรับรู้ของแต่ละปัจจัยอยู่ในระดับมาก โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (χ^2 = 157.139, p-value = 0.0000, df = 81, χ^2/df = 1.94, CFI = 0.996, TLI = 0.993, SRMR = 0.016, RMSEA = 0.027) และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนได้จริงพบว่ามีจำนวน 5 ด้าน ประกอบไปด้วย ด้านผู้สอนมีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 3.98) ด้านผู้เรียนมีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 3.94) ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านครอบครัวและด้านบรรยากาศในการจัดการเรียนรู้มีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 3.93) และ ด้านลักษณะทางกายภาพ มีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 3.86)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เสนาป่า ร. . ., รุจิเมธาภาส ส. ., & โพธิ์ศรี ร. (2024). โมเดลสมการโครงสร้างของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิษณุโลก อุตรดิตถ์. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 930–948. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/271345
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัลยาณี ศรีสุขพันธ์. (2562). การพัฒนาการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะทางวิทยาศาสตร์ร่วมกับการเรียนรุ้แบบร่วมมือ เรื่องกรด-เบส. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรังสิต.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ. ออนไลน์. สืบค้นจาก: https://www.moe.go.th/.

การสนทนากลุ่ม. (2565). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะการคิดขั้นสูงในรายวิชาวิทยาศาสตร์.

กรณ์กาญจน์ นนพัชรพงศ์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนมาตรฐานสากลเขตภาคเหนือ. ดุษฎีนิพนธ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

คำนึง เลื่อนแก้ว. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคิดเชิงระบบของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. ดุษฎีนิพนธ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ดำรงศักดิ์ สุดเสน่ห์. (2561). กระบวนการสร้างเสริมศักยภาพการคิดอย่างมีวิจารณญาณของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ตามธรรมชาติวิชาวิทยาศาสตร์. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวง ศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร.

ปิยะธิดา ปัญญา. (2557). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ บรรยากาศการเรียน การสอน และลักษณะของอาจารย์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. รายงานวิจัยในชั้นเรียน. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ปุระชัย เปี่ยมสมบูรณ์ และ สมชาติ สวางเนตร. (2535). การวิเคราะห์เส้นโยงด้วยลิสเรล:สถิติสำหรับนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมและพฤติกรรม. โครงการส่งเสริมเอกสารวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันบัณฑิตบริหารศาสตร์.

ระพินทร์ โพธิ์ศรี. (2563). เอกสารประกอบการเรียนระเบียบวิธีวิจัยและประเมินเพื่อพัฒนาการศึกษา.อุตรดิตถ์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

สุวิทย์ มูลคำ. (2558). การสอนคิดเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: ดวงกมลสมัย.

Ignite Thailand. (2564). บทบาทของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ที่ต้องมี!! . ออนไลน์. สืบค้นจาก: https://www.ignitethailand.org/content/7357/ignite.

Athman, J.A. (2003). The effects of environment-based education on students' critical thinking and achievement motivation. (Doctoral dissertation, University of Florida, 2003) Dissertation Abstracts International, 64 (9), 3237-A. UMI No. AAT 3105582.