การพัฒนานวัตกรรมธงกันลืมสินค้าเดลิเวอรี่เพื่อลดปัญหาการจัดส่งเดลิเวอรี่ไม่ครบตามรายการสินค้า กรณีศึกษาร้าน 7- Eleven สาขาเอื้ออาทร (บางปะกง) สาขาหนองจอก(บางปะกง) และสาขาท่าสะอ้านริเวอร์ไซด์
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแก้ปัญหาการส่งสินค้าเดลิเวอรี่ไม่ครบตามรายการสินค้า เนื่องจากการลืมสินค้าของพนักงาน รวมทั้งศึกษาข้อเสนอแนะความคิดเห็นของผู้ใช้นวัตกรรมที่ได้ทำแบบสำรวจ เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างการวิจัยคือ พนักงานในร้าน 7- Eleven จำนวน 46 คน ได้แก่ สาขาเอื้ออาทร(บางปะกง) จำนวน 15 คน สาขาหนองจอก(บางปะกง) จำนวน 14 คน และสาขาท่าสะอ้าน ริเวอร์ไซด์ จำนวน 17 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ใช้วิธีการสัมภาษณ์และการส่งแบบสำรวจทาง Google From แบบสัมภาษณ์สภาพปัญหาการจัดส่งเดลิเวอรี่ไม่ครบตามรายการสินค้า แบบสำรวจปัญหาปริมาณการจัดส่งเดลิเวอรี่ไม่ครบตามรายการสินค้าก่อนและหลังใช้นวัตกรรม และแบบสอบถามความพึงพอใจของพนักงานในการใช้นวัตกรรม
ผลการศึกษาพบว่า ข้อมูลจากผู้ตอบแบบสัมภาษณ์ทั้ง 3 ร้านส่วนใหญ่จะพบว่าที่ร้านมีปัญหาการจัดส่งเดลิเวอรี่ คือการลืมสินค้าไว้ที่ร้านและส่งสินค้าไม่ครบ การวิเคราะห์ปัญหาการลืมสินค้าในการส่งเดลิเวอรี่เชิงปริมาณก่อนใช้นวัตกรรมพบว่าส่วนใหญ่จำนวนการส่งสินค้าเดลิเวอรี่ ที่ส่งสินค้าไม่ครบ 1 ครั้ง/วัน มีจำนวน 31 วัน และจำนวนสินค้าการส่งเดลิเวอรี่ ไม่ครบมากที่สุด 1 ชิ้น/วัน มีจำนวน 30 วัน หลังใช้นวัตกรรมส่วนใหญ่ พบว่า จำนวนการส่งสินค้าเดลิเวอรี่ที่ส่งสินค้าและจำนวนสินค้าการส่งเดลิเวอรี่ครบ มีจำนวน 44 วัน ผลการวิเคราะห์ความพึงพอใจในการใช้นวัตกรรม ผู้ตอบแบบสำรวจส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ตำแหน่งพนักงานร้าน มีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 4.42 โดยมีความพึงพอใจรายด้านดังนี้ ด้านการออกแบบนวัตกรรมสถานะการจัดส่งอยู่ในระดับความพึงพอใจมาก มีค่าเฉลี่ย 4.60 ด้านการใช้งานของนวัตกรรมสถานะการจัดส่งอยู่ในระดับความพึงพอใจมาก มีค่าเฉลี่ย 4.41 และด้านการช่วยลดปัญหาที่ร้านสาขา อยู่ในระดับความพึงพอใจมาก มีค่าเฉลี่ย 4.58 ตามลำดับ
ผลสรุปการวิจัย ปริมาณการจัดส่งเดลิเวอรี่ไม่ครบตามรายการสินค้า และจำนวนสินค้าการส่งเดลิเวอรี่ไม่ครบ ก่อนใช้นวัตกรรมกับหลังใช้นวัตกรรม มีจำนวนการส่งสินค้าเดลิเวอรี่ กรณีที่ส่งสินค้าไม่ครบครั้ง/วัน และจำนวนสินค้าการส่งเดลิเวอรี่ ไม่ครบชิ้น/วัน มีความแตกต่างกันอย่างนัยสำคัญทางสถิติ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธีรพล จำนงนิจ. (2548). ความพึงพอใจของผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการจัดการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่พิเศษสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานนทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เพียรเพ็ญ อินทร์เลิศ. (2550). ความพึงพอใจของผู้ปกครองที่มีต่อการจัดการศึกษาของโรงเรียนวรราชา ธินัดดามาตุวิทยา อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตร์. มหาบัณฑิตสาขาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร.
brandbuffet (2567). กลยุทธ์ 7-Eleven เน้นเปิดร้านไซซ์ใหญ่ เพิ่มพื้นที่ขายสินค้า ดันรายได้ต่อสาขาสูงขึ้น ปี 2567 ลุยขยายอีก 700 สาขา. ออนไลน์. สืบค้น 16 กรกฎาคม 2567. แหล่งที่มา: https://www. brandbuffet.in.th/2024/01/7-eleven-plan-to-expand-big-size-stores/
Porter, M.E. (1990). The Competitive Advantage of Nations, New York: The Free Press.