การประเมินตนเองด้านสมรรถนะการเขียนย่อหน้าภาษาอังกฤษและความคิดเห็นของนักศึกษาต่อเทคนิคการเขียนเค้าโครง

บทคัดย่อ

          การวิจัยแบบผสมผสานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ   1) เปรียบเทียบผลการประเมินตนเองต่อสมรรถนะการเขียนย่อหน้าภาษาอังกฤษของนักศึกษาก่อนและหลังเรียนด้วยเทคนิคการเขียนเค้าโครง 2) ค้นหาประเด็นการเขียนย่อหน้าที่นักศึกษามีการพัฒนาสมรรถนะมากที่สุดและน้อยที่สุด และ 3) สำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาต่อความสำคัญ ปัญหาและการแก้ไขปัญหาของการใช้เทคนิคการเขียนเค้าโครง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาวิชาเอกภาษาอังกฤษ จากมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง จำนวน 61 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามการประเมินตนเองด้านสมรรถนะการเขียนย่อหน้า และแบบสอบถามความคิดเห็นด้านความสำคัญ ปัญหาและการแก้ไขปัญหาในการใช้เทคนิคการเขียนเค้าโครง การวิเคราะห์และรายงานข้อมูลเชิงปริมาณใช้ค่าสถิติพรรณนา ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์และรายงานผลข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหาและการบรรยาย ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าเฉลี่ยการประเมินตนเองของนักศึกษาต่อสมรรถนะการเขียนย่อหน้าภาษาอังกฤษด้วยการใช้เทคนิคการเขียนเค้าโครงหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน 2) ประเด็นการเขียนย่อหน้าที่มีการพัฒนาสมรรถนะมากที่สุด ได้แก่ การใช้คำเชื่อม การควบคุมความคิด และความเป็นหนึ่งเดียว ประเด็นการเขียนย่อที่มีการพัฒนาสมรรถนะน้อยที่สุด ได้แก่ ความราบรื่นของย่อหน้า กลไกการเขียน ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่และเครื่องหมายวรรคตอน และการใช้โครงสร้างประโยคและไวยากรณ์ และ 3) นักศึกษาเห็นความสำคัญของเทคนิคการเขียนเค้าโครงต่อการเขียนย่อหน้าภาษาอังกฤษ แต่ยังพบปัญหาเกี่ยวกับการใช้โครงสร้างประโยค ไวยากรณ์ และคำศัพท์ นักศึกษาแก้ปัญหาโดยการเรียนรู้และทบทวนโครงสร้างและไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเพิ่มเติม การสอบถามความคิดเห็นจากเพื่อนร่วมชั้นเรียน และการใช้พจนานุกรม