การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ เรื่องระบบพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่สำหรับนักศึกษาสาขาครุศาสตร์เครื่องกล คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติเรื่อง ระบบพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้จากหน่วยการเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ  2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียน และ 3) ประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อหน่วยการเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้กับงานวิจัยคือ นักศึกษาสาขาครุศาสตร์เครื่องกลชั้นปีที่ 2 จำนวน 25 คน ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชางานเครื่องล่างและระบบส่งกำลังรถยนต์ ในปีการศึกษาที่ 1/2564 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ เรื่องระบบพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่ 2) แบบประเมินคุณภาพของแผนการจัดการเรียนรู้ และ 3) แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติการทดสอบที (Independent samples t-test)
         ผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1) ชุดฝึกปฏิบัติพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่และสื่อประกอบการสอนมีค่าประสิทธิภาพทางการเรียนรู้ E1/E2 เท่ากับ 64.40/82.00 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด คือ 80/80 2) ผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนของชุดฝึกปฏิบัติพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 3) ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อชุดฝึกปฏิบัติพวงมาลัยไฟฟ้าในยานยนต์สมัยใหม่มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด