การเพิ่มความใส่ใจต่อเนื่องของเด็กมัธยมศึกษาตอนต้นด้วยโปรแกรมศิลปะ ผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิ

บทคัดย่อ

          ความใส่ใจต่อเนื่องเป็นกระบวนการทางรู้คิดที่สำคัญและส่งผลต่อกระบวนการเรียนรู้ของนักเรียน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมฝึกสมาธิ โปรแกรมศิลปะ และโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิต่อความใส่ใจต่อเนื่องของเด็กมัธยมศึกษาตอนต้น และเปรียบเทียบประสิทธิภาพของโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิ กับโปรแกรมฝึกสมาธิ และกับโปรแกรมศิลปะสำหรับเพิ่มความใส่ใจต่อเนื่องของเด็กมัธยมศึกษาตอนต้น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น อายุ 13-15 ปี จำนวน 66 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างรายคนเข้ากลุ่ม กลุ่มละ 22 คน ได้แก่ กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมฝึกสมาธิ กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมศิลปะ และกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) โปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิ โปรแกรมศิลปะ และโปรแกรมฝึกสมาธิ 3) กิจกรรมทดสอบความใส่ใจต่อเนื่อง (Attention network test: ANT) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติทดสอบที (dependent t- test) และสถิติทดสอบความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมฝึกสมาธิ กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมศิลปะ และกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิ มีความใส่ใจต่อเนื่องเพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และพบว่าโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิมีประสิทธิภาพสูงสุดสำหรับเพิ่มความใส่ใจต่อเนื่องของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น สรุปได้ว่า โปรแกรมฝึกสมาธิ โปรแกรมศิลปะ และโปรแกรมศิลปะผสานการติดตามลมหายใจแบบสมาธิสามารถเพิ่มความใส่ใจต่อเนื่องของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นได้