อนัมนิกาย: อนัมนิกาย: มหายานที่ฟื้นคืน อนัมนิกาย: มหายานที่ฟื้นคืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
พระพุทธศาสนามหายานเป็นพระพุทธศาสนาที่มีความเก่าแก่คู่กับแผ่นดินสุวรรณภูมิมาช้านานซึ่งได้รับความนิยม และเจริญรุ่งเรืองอย่างมากในพุทธศตวรรษที่ 12-18 โดยได้มีการสร้างศาสนสถาน หรือศาสนวัตถุขึ้นมามากมาย รวมถึงจารึกโบราณต่าง ๆ ยังได้กล่าวถึงการมีอยู่ของพระสงฆ์ในพุทธศาสนามหายาน ผู้ซึ่งทำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา แต่ทว่าพระพุทธศาสนามหายานกลับได้รับความนิยมลดลงและถดถอยเป็นอย่างมากในราชอาณาจักรสุโขทัย และอยุธยา อันเป็นเหตุให้พระพุทธศาสนามหายานเกือบสูญหายไปจากดินแดนสุวรรณภูมินานนับหลายร้อยปี ต่อมาจึงได้มีการบันทึกถึงการกลับเข้ามาอีกครั้งของพระพุทธศาสนามหายาน โดยการนำของเชื้อพระวงศ์เวียดนามที่อพยพเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในสมัยกรุงธนบุรี และกรุงรัตนโกสินทร์ ซึ่งได้มีการนิมนต์พระภิกษุในพระพุทธศาสนามหายานเข้ามาด้วย ในภายหลังพระพุทธศาสนามหายานจึงได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายอีกครั้งในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ จนได้มีการสถาปนาคณะสงฆ์มหายานให้เป็นคณะสงฆ์หนึ่งในพระพุทธศาสนาของราชอาณาจักรสยามในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ และมีการพระราชทานสมณศักดิ์แก่พระสงฆ์ฝ่ายมหายานอีกด้วย ส่งผลให้พระพุทธศาสนามหายานกลับมีความเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งในจวบจนถึงปัจจุบัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์พุทธโสธร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวิทยาลัยสงฆ์พุทธโสธร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสีย แต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร และเพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้เขียนทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์ บทความให้แก่วารสาร พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้เขียนทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (ม.ป.ป.) กฎกระทรวง ฉบับที่ 4 พ.ศ.2536. ม.ป.ท.
ชะเอม แก้วคล้าย และบุญเลิศ เสนานนท์. (2538). จารึกบ้านโคกสะแกราช. ศิลปากร. 36(6), 109-122.
ชะเอม แก้วคล้าย. (2529). จารึกด่านประคำ. กรุงเทพมหานคร: หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร.
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระดำรงราชานุภาพ. (2469). ตำนานพุทธเจดีย์สยาม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
พระมหาอานนท์ อานนฺโท. (2563). เอกสารประกอบการสอนวิชาพระพุทธศาสนามหายาน.
พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2505 แก้ไขเพิ่มโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535.
พลอยชมพู ยามะเพวัน. (2565). อนัมนิกายในสยาม. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
พิริยะ ไกรฤกษ์. (2533). ประวัติศาสตร์ศิลปะและโบราณคดีในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์การพิมพ์.
พิเศษ เจียจันทร์พงษ์, (2546). การเมืองในประวัติศาสตร์ยุคสุโขทัย-อยุธยา พระมหาธรรมราชา กษัตราธิราช. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
มูลนิธิฮั่วเคี้ยวป่อเต็กตึ๊ง. (2565). ป่อเต็กตึ๊ง 110 ปีความดีที่ยั่งยืน. นครปฐม: รุ่งศิลป์การพิมพ์.
ยอช เซเดส์. (2472). ประชุมศิลาจารึกสยาม ภาคที่ 2 จารึกกรุงทวารวดี เมืองละโว้ แลเมืองประเทศราชข้นแก่กรุงศรีวิชัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 15, รศ.1239, หน้า 8
วัดมหาพฤฒาราม. (2511). ประวัติวัดมหาพฤฒาราม. กรุงเทพมหานคร: ประชุมช่าง.
วัดอุภัยราชบำรุง. (2543). อุภัยฉลอง 2543. กรุงเทพมหานคร: ประชาชน.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์. (2467). คำกลอนสรรเสริญพระบารมี พระบาทสมเด็จ ฯ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ภาคที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
เสถียร โพธินันทะ. (2543). พระพุทธศาสนาในราชอาณาจักรไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
องสมุห์ณัฐกิจ เพื๊อกยือ และคณะ. (2565). อนุสรณ์พระมหาคณานัมธรรมปัญญาธิวัตร (ถนอม เถี่ยนถึกมหาเถระ). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
กรมศิลปากร. (ม.ป.ป.). อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก http://virtualhistoricalpark.finearts.go.th/phanomrung/index.php/th/about-us.html.
ศิริพจน์ เหล่ามานะเจริญ. (2 สิงหาคม 2559). ‘มนังคศิลาบาตร’ หรือจะไม่ใช่ ‘มโนศิลาอาสน์’ ?. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_2003.
ธนภัทร์ ลิ้มหัสนัยกุล. (29 กรกฎาคม 2564). อโรคยาศาล. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://readthecloud.co/arokaya-sala/
บัณฑิตน้อย. (19 กันยายน 2564). พุทธศาสนามหายานในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.mcutoday.com/read-blog/29.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดนครราชสีมา. (19 ตุลาคม 2564). ปราสาทหินพิมาย. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.m-culture.go.th/nakhonratchasima/ewt_news.php?nid=21&
filename=index.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2 พฤษภาคม 2565). พระปรางค์สามยอด. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/พระปรางค์สามยอด.