การบริหารการจัดการความรู้ตามแบบพุทธวิธีในยุคศตวรรษที่ 21

Main Article Content

พระมหากัลยวรรธน์ กิตฺติธโร/มีชัย

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ


      การจัดการความรู้ตามแบบพุทธวิธีในยุคศตวรรษที่ 21 จะต้องเชื่อมโยงกับกระบวนการทางสังคม ระบบเศรษฐกิจที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และต้องสอดคล้องกับความเจริญก้าวหน้าทางด้านวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี และการเปลี่ยนแปลงในทุกด้านที่เป็นไปอย่างรวดเร็วต่อเนื่อง ระบบการศึกษาแบบเดิมที่เน้นความรู้ไม่อาจพัฒนาคนให้มีคุณภาพโดยรอบด้านได้ บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1)การจัดการศึกษาและการจัดการเรียนรู้ 2)ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการบริหารจัดการความรู้ 3)กลยุทธ์ในการบริหารจัดการความรู้แบบพุทธวิธีในศตวรรษที่21 การจัดการความรู้จึงต้องเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คนที่มีความรู้และทักษะในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และสามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ใหม่ ๆ เท่านั้นจึงจะประสบ ดังนั้น การจัดการเรียนรู้จึงจำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยน และต้องมีการพัฒนาครูและผู้เรียนให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกในอนาคต ในทางพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมมาพุทธเจ้าพระองค์ทรงได้สถาปนาองค์การพระพุทธศาสนาขึ้น หลังจากที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วได้แสดงพระธรรมเทศนาจนมีคนศรัทธาเชื่อและได้เข้ามาสมัครเป็นสมาชิกองค์การพระพุทธศาสนาจึงเกิดขึ้น พระพุทธองค์ทรงบริหารจัดการความรู้โดยประทานแนวคิดและหลักธรรมคำสั่งสอนในการส่งเสริมการบริหารจัดการบุคลากรขององค์การสงฆ์ ให้มีความมั่นคงยั่งยืนและดำรงอยู่มายาวนานจนถึงทุกวันนี้ และอีกอย่างจึงนับได้ว่าการจัดการความรู้ขององค์การพระพุทธศาสนาเป็นการจัดการองค์การแห่งการเรียนรู้องค์การแห่งการศึกษา


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กิตฺติธโร/มีชัย พ. (2021). การบริหารการจัดการความรู้ตามแบบพุทธวิธีในยุคศตวรรษที่ 21. วารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์, 1(2), 94–107. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JMBR_sothorn/article/view/252818
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอ้างอิง
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2552).องค์การแห่งความรู้: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์รัตนไตร.
ทิศนา แขมณี. (2555). บัณฑิตศึกษาในศตวรรษที่ 21: การปรับหลักสูตรและการสอน. เอกสารอัดสำเนา.
ประเวศ วะสี. (2546). วิถีมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 สู่ภพภูมิใหม่แห่งการพัฒนา. วารสารหมออนามัย. 12 (4), 7 21.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต).(2553). ปัญญาต้องคู่กับกรุณาจึงจะพาชาติรอด. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2544). พุทธวิธีในการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : สหธรรมิก. (2540). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น.
พระมหาบุญมี มาลาวชิโร.(2553). พุทธบริหาร สู่สุดยอดนักบริหารผู้ทรงภูมิที่ลูกน้องรักและเทิดทูนอย่างจริงจัง. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ธิงค์ บิยอนด์บุ๊คส์ จำกัด.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ยุทธนา แซ่เตียว.(2547). การจัดการความรู้สร้างองค์การอัจฉริยะ. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดคูเอชั่น.
ราชบัณฑิตสถาน.(2548). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญาอังกฤษ-ไทยฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. ๒๕๔๘, พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วิจารณ์ พานิช. (2551). การจัดการความรู้ ฉบับนักปฏิบัติ. ตถาตา พับลิเคชั่น จำกัด. กรุงเทพมหานคร.
วิชัย ตันศิริ. (2547). โฉมหน้าการศึกษาไทยในอนาคต : แนวคิดสู่การปฏิรูปในพระราชบัญญัติการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2558). การจัดการเรียนรู้ของครูยุคใหม่ เพื่อพัฒนาทักษะผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : ห้างหุ้นส่วนจำกัด 9119 เทคนิคพพริ้นติ้ง.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2533). คุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2548). การจัดการความรู้จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร : จิรวัฒน์เอ็กซ์เพรส.