ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับที่ส่งผลต่อการเรียนรู้ร่วมกัน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
คำสำคัญ:
ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับ, การเรียนรู้ร่วมกัน, การรับรู้ความสามารถของตน, ความฉลาดทางอารมณ์, หลักสาราณียธรรม 6บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับที่ส่งผลต่อการเรียนรู้ร่วมกันของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนมาตรฐานสากล จำนวน 545 คน 108 กลุ่ม จากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ผ่านเกณฑ์การตรวจสอบอำนาจจำแนกรายข้อ (.291-.890) ความเชื่อมั่นโดยค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค (.843-.956) การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน องค์ประกอบเชิงยืนยันพหุระดับ ความสอดคล้องภายในกลุ่ม และความแปรปรวนระหว่างกลุ่ม แล้วจึงวิเคราะห์แบบจำลองโครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุและผลพหุระดับ พบว่าแบบจำลองความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 640.898, df = 402, Chi-square/df = 1.594, CFI = .965, TLI = .959, RMSEA = .033, SRMR (Within) = .033, SRMR (Between) = .066) ในระดับกลุ่มพบว่า การเรียนรู้ร่วมกันของกลุ่มได้รับอิทธิพลทางตรงจากการรับรู้ความสามารถของกลุ่ม และอิทธิพลทางอ้อมจากความฉลาดทางอารมณ์ของกลุ่มผ่านการรับรู้ความสามารถของกลุ่ม ส่วนในระดับบุคคลพบว่าการเรียนรู้ร่วมกันของนักเรียนได้รับอิทธิพลทางตรงจากการรับรู้ความสามารถของตน เจตคติต่อการเรียนรู้ร่วมกัน หลักสาราณียธรรม 6 และแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ได้รับอิทธิพลทางอ้อมจากความฉลาดทางอารมณ์ผ่านการรับรู้ความสามารถของตน เจตคติต่อการเรียนรู้ร่วมกัน และหลักสาราณียธรรม 6 นอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลทางตรงข้ามระดับจากการเรียนรู้ร่วมกันของกลุ่ม
เอกสารอ้างอิง
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179-211. https://doi.org/10.1016/0749-5978(91)90020-T
Arvaja, M., Häkkinen, P., Eteläpelto, A., & Rasku-Puttonen, H. (2000). Collaborative processes during report writing of a science learning project: The nature of discourse as a function of task requirements. European Journal of Psychology of Education, 15, 455-466. https://doi.org/10.1007/BF03172987
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice-Hall.
Bardis, P. D. (1979). Social interaction and social processes. Social Science, 54(3), 147-167.
Barron, B. (2003). When smart groups fail. Journal of the Learning Sciences, 12(3), 307-359. https://doi.org/10.1207/S15327809JLS1203_1
Boonyam, T., Chuawanlee, W., Supparerkchaisakul, N., & Anurit., P. (2011). The multi-level causal factors influencing individual and group innovative behavior for making product innovations in thai private companies. Journal of Behavioral Science, 17(2), 69-84. [in Thai]
Bliese, P. D. (2009). Multilevel modelling in R (2.3). A brief introduction to R, the multilevel package and the nlme package.
Borges, N. J., Thompson, B. M., Roman, B. J., Townsend, M. H., Carchedi, L. R., Cluver, J. S., & Levine, R. E. (2015). Team emotional intelligence, team interactions, and gender in medical students during a psychiatry clerkship. Academic Psychiatry, 39(6), 661-663. https://doi.org/10.1007/s40596-015-0282-4
Castro, S. L. (2002). Data analytic methods for the analysis of multilevel questions: A comparison of intraclass correlation coefficients, rwg(j), hierarchical linear modeling, within- and between-analysis, and random group resampling. The Leadership Quarterly, 13(1), 69-93. https://doi.org/10.1016/S1048-9843(01)00105-9
Chantos, P. (1999). A study of relationships between cooperative behavior and different self – perceived parenting styles of prathomsuksa five and six students (Master’s thesis). Chulalongkorn University, Bangkok. [in Thai]
Che Yusof, N. S. H., Maad, H. A., & Wan Husin, W. N. I. (2016). Relationship between emotional intelligence and university students' attitude. Pertanika Journal, 24, 119-130.
Chen, G., Mathieu, J., & Bliese, P. (2003). A framework for conducting multilevel construct validation. Research in Multi Level Issues, 3, 273-303. https://doi.org/10.1016/S1475-9144(04)03013-9
Cohen, S. G., & Bailey, D. E. (1997). What makes teams work: Group effectiveness research from the shop floor to the executive suite. Journal of Management, 23(3), 239-290. https://doi.org/10.1177/014920639702300303
Cole, M. L., Cox, J. D., & Stavros, J. M. (2019). Building collaboration in teams through emotional intelligence: Mediation by soar (strengths, opportunities, aspirations, and results). Journal of Management & Organization, 25(2), 263-283. https://doi.org/10.1017/jmo.2016.43
Collazos, C. A., Guerrero, L. A., Pino, J. A., Ochoa, S. F. (2002). Evaluating Collaborative Learning Processes. In. J. M. Haake & J. A. Pino (eds,), Groupware: Design, implementation, and sse. CRIWG 2002. Lecture Notes in Computer Science. Springer Berlin Heidelberg. https://doi.org/10.1007/3-540-46124-8_14
Curtis, J. B., & Robert, A. W. (2000). Applying collaborative and E-learning tools to military distance learning. United State Army Research Institute for the Behavioral and Social Science.
Dillenbourg, P. (1999). What do you mean by collaborative learning. In Collaborative-Learning: Cognitive and Computational Approaches (1-19). Elsevier.
Druskat, V. U., & Wolff, S. B. (2001). Group emotional intelligence and its influence on group effectiveness. In C. Cherniss & D. Goleman (Eds.), The Emotionally Intelligent Workplace (pp.132-155). Jossey-bass.
Euawong, K., Puangsomchit, C., Uthumphon, N., Chongcharoen, K., & Chakrasilp, T., (2021). Learning Management Model for Basic Education Students Affected by the COVID-19 Situation. http://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1834-file.pdf
Gerlach, J. M. (1994). Is this collaboration. In K. Bosworth & S. J. Hamilton (Eds.), Collaborative learning: underlying processes and effective techniques. Jossey-Bass.
Gokhale, A. (1995). Collaborative learning enhances critical thinking. Journal of Technology Education, 7(1), 22-30. https://doi.org/10.21061/jte.v7i1.a.2
Gürol, A., Özercan, M. G., & Yalçin, H. (2010). A comparative analysis of pre-service teacher’ perceptions of self efficacy and emotional intelligence. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 2, 3246-3251. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2010.03.496
Jarupattharakool, W., Singlop, S., & Srisanyong, S. (2018). The study of achievement, attitude towards biology and group work behaviors of matthayomsuksa 6 students who learned by 7E learning cycle and the cooperative learning based on stad technique. Jounal of Education Naresuan University, 20(1), 151-163. [in Thai]
Johnson, R. T., & Johnson, D. W. (1994). An overview of cooperative learning. In J. Thousand, A. Villa, & A. Nevin (Eds.), Creativity and Collaborative Learning (pp. 31-44). Brookes.
Kaye, A. (1992). Learning Together Apart. In A. Kaye (Ed.), Collaborative Learning Through Computer Conferencing. Springer-Verlag.
Kreijns, K., Kirschner, P. A., & Jochems, W. (2003). Identifying the pitfalls for social interaction in computer-supported collaborative learning environments: a review of the research. Computers in Human Behavior, 19(3), 335-353. https://doi.org/10.1016/S0747-5632(02)00057-2
Kumpulainen, K., & Wray, D. (2002). Classroom interaction and social learning: From theory to practice. Routledge.
McGrath, J., Arrow, H., & Berdahl, J. (2000). The study of groups: Past, present, and future. Personality and Social Psychology Review, 4, 95-105. https://doi.org/10.1207/S15327957PSPR0401_8
Office of the Basic Education Commission. (2010). World-Class Standard School Instruction Guidelines. The agricultural Co-operative Federation of Thailand.
Palanan, Y. (2014). Development of analytical thinking, cooperative behavior and learning achievement in english for prathom suksa 5 students using cooperative learning handbook in conjunction with yonisomanasikan and concept mapping. Graduate Studies Journal, 11(55), 11-20. [in Thai]
Panich, W. (2011). Ways to create learning for students in the 21st century. Tathata. [in Thai]
Phonthadawit, N. (2016). Active Learning Management (2nd Ed.). Triple Education. [in Thai]
Ploetzner, R., Dillenbourg, P., & Traum, D. (1999). Learning by explaining to oneself and to others. In P. Dillenbourg (Ed.), Collaborative learning. Cognitive and computational approaches (pp. 103-121). Elsevier Science.
Policy and Planning Division Office of the President Suansunandha Rajabhat University. (2017). knowledge summary for budget year. https://ssru.ac.th/datafiles/ssrubook/file/information7.pdf [in Thai]
Preacher, K. J., Zyphur, M. J., & Zhang, Z. (2010). A general multilevel sem framework for assessing multilevel mediation. Psychological methods, 15(3), 209-233. https://doi.org/10.1037/a0020141
Rogoff, B. (1990). Apprenticeship in thinking: Cognitive development in social context. Oxford University Press.
Roschelle, J. (1996). Learning by collaborating: Convergent conceptual change. In T. Koschmann (Ed.), CSCL: Theory and practice of an emerging paradigm (pp. 209-248). Erlbaum.
Samliphan, S., Banruchi, B., & Watthanapradit, K. (2017). A way to the application of saraniyadhamma for conflict management between port authority of thailand and employees. Journal of MCU Peace Studies, 5(Special Issue), 443-456. [in Thai]
Shu-Ling, W., Hsien-Yuan, H., Sunny, S. J. L., & Gwo-Jen, H. (2014). The role of group interaction in collective efficacy and cscl performance. Journal of Educational Technology & Society, 17(4), 242-254.
Snijders, T. A. B., & Bosker, R. J. (1999). Multilevel analysis: An introduction to basic and advanced multilevel modeling. Sage.
Spitzmuller, M., Dyne, L. V., & Llies, R. (2008). Organizational citizenship behavior: A review and extension of its nomological network. In J. Barling & C. L. Cooper (Eds.), The SAGE handbook of organizational behavior: Volume I - micro approaches (pp. 106-123). SAGE
Srisurakul, T. (2008). Effects of a non-forman education program to develop work cooperation skills based on saraniyadham of vilage health volunteers (VHVs) in Roi-Et municipal area (Master’s thesis). Chulalongkorn University, Bangkok. [in Thai]
Suwanthat, C. (1994). Core concepts in behavioral science: theory research and applications. Warasan Phuettikammasat, 1(1), 17-21. [in Thai]
Thongman, S. (2018). Psychosocial factors related to learning behaviors by constructionism of students in the secondary educational service area, office 33 (Master’s thesis). Srinakharinwirot University, Bangkok. [in Thai]
Trentin, G. (2010). Networked Collaborative Learning. Chandos.
Van Acker, F., Vermeulen, M., Kreijns, K., Lutgerink, J., & van Buuren, H. (2014). The role of knowledge sharing self-efficacy in sharing open educational resources. Computers in Human Behavior, 39, 136-144. https://doi.org/10.1016/j.chb.2014.07.006
Van Boxtel, C., van der Linden, J., & Kanselaar, G. (2000). Collaborative learning tasks and the elaboration of conceptual knowledge. Learning and Instruction, 10(4), 311-330. https://doi.org/10.1016/S0959-4752(00)00002-5
Van den Bossche, P., Gijselaers, W. H., Segers, M., & Kirschner, P. A. (2006). Social and cognitive factors driving teamwork in collaborative learning environments: Team learning beliefs and behaviors. Small Group Research, 37(5), 490-521. https://doi.org/10.1177/1046496406292938
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Cambridge. Harvard University Press.
Wang, S. L., & Lin, S. S. J. (2007). The effects of group composition of self-efficacy and collective efficacy on computer-supported collaborative learning. Computers in Human Behavior, 23(5), 2256-2268.
Wijarn, P. (2013). Learning building into the 21st century. Charoen.
Wiske, M. S., Faranz, K. R., & Breit, L. (2005). Teaching for understanding with technology. Jossey-Bass.
Xavier, S. (2005). Are you at the top of your game? checklist for effective leaders. Journal of Business Strategy, 26, 35-42. https://doi.org/10.1108/02756660510597083
Yongmei, J. (2009). Applying group work to improve college students’ oral english. International Education Studies, 2(3), 136-139. https://doi.org/10.5539/ies.v2n3p136
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
