การพัฒนาผลิตภัณฑ์เสื้อพื้นเมืองปักลายจากผ้าฝ้าย บ้านต้นยาง ตำบลหงาว อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบและลวดลายของผลิตภัณฑ์ ศึกษาพฤติกรรม และความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อผลิตภัณฑ์เสื้อพื้นเมืองปักลายจากผ้าฝ้าย บ้านต้นยาง ตำบลหงาว อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในศึกษา คือ กลุ่มประชากรจังหวัดเชียงราย จำนวน 100 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้ คือ แบบสอบถาม สถิตที่ใช้ในการวิเคราะห์ครั้งนี้คือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า (1) ข้อมูลพื้นฐานทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนใหญ่    เป็นเพศหญิง มีอายุระหว่าง 31 – 40 ปี ประกอบอาชีพข้าราชการ (2) ข้อมูลผลการวิเคราะห์พฤติกรรม ผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนใหญ่สินค้าแบบที่ 1 (ลวดลายธรรมดา เรียบง่าย) ไม่ซื้อ สินค้าแบบที่ 2 (ลวดลายที่พัฒนา) ซื้อ (3) ข้อมูลผลการวิเคราะห์พฤติกรรมภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณา ด้านลวดลาย พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ลวดลายผ้ามีความชัดเจนและสวยงาม รองลงมา ได้แก่ อุปกรณ์ที่นำมาตกแต่ง มีความเหมาะสมและสวยงาม ด้านผลิตภัณฑ์ พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ เนื้อผ้านุ่มสบายเมื่อสวมใส่ รองลงมาได้แก่ รูปแบบของเสื้อพื้นเมืองทันสมัยด้านราคา พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ผลิตภัณฑ์เสื้อพื้นเมืองมีความเหมาะสมกับราคา รองลงมา ได้แก่ มีการติดป้ายราคาของเสื้อพื้นเมืองชัดเจน