การยอมรับนวัตกรรมแอพพลิเคชั่นสั่งอาหารออนไลน์ของพนักงาน นิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การสั่งอาหารผ่านช่องทางออนไลน์นั้นเข้ามามีบทบาทอย่างยิ่งในช่วงวิกฤติโควิด 19 โดยทำหน้าที่เป็นตัวกลางในการให้บริการระหว่างร้านอาหารกับผู้บริโภค เป็นช่องทางที่ช่วยให้การดำเนินธุรกิจมีโอกาสในการเข้าถึงลูกค้ามากขึ้น ดังนั้นการวิจัยในครั้งนี้มีจุดประสงค์หลัก 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการยอมรับนวัตกรรมแอพพลิเคชั่นสั่งอาหารออนไลน์ของพนักงานนิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี 2) เพื่อศึกษาปัจจัยด้านต่างๆ ที่มีผลต่อการยอมรับนวัตกรรมแอพพลิเคชั่นสั่งอาหารออนไลน์ของพนักงานนิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี โดยเก็บข้อมูลจากพนักงานในนิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า 1) การรับรู้ความง่ายการใช้งานแอพพลิเคชั่นสั่งอาหารออนไลน์มีอิทธิพลเชิงบวกต่อการรับรู้ประโยชน์ในการใช้งานแอพพลิเคชั่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางเท่ากับ 0.91 และมีค่าอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.91 2) การรับรู้ความง่ายการใช้งานแอพพลิเคชั่นสั่งอาหารออนไลน์มีอิทธิพลเชิงลบต่อทัศนคติในการใช้งานแอพพลิเคชั่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางเท่ากับ -0.01 และมีค่าอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.81 3) การรับรู้ประโยชน์ในการใช้งานแอพพลิเคชั่นมีอิทธิพลเชิงบวกต่อทัศนคติในการใช้งานแอพพลิเคชั่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางเท่ากับ 0.90 และมีค่าอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.90 4) ทัศนคติในการใช้งานแอพพลิเคชั่นมีอิทธิพลเชิงบวกต่อการยอมรับนวัตกรรมแอพพลิเคชั่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางเท่ากับ 1.32 และมีค่าอิทธิพลรวมเท่ากับ 1.32 ตามลำดับ
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
ชนัญญา เภกะนันทน์. 2556. รูปแบบการดำเนินชีวิต การเปิดรับสื่อ และการยอมรับนวัตกรรมของผู้บริโภคสูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชานนท์ ศิริธร. 2554. การเปิดรับสื่อและการยอมรับนวัตกรรมของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นเอ็กซ์และเจเนอเรชั่นวาย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ธัญกานต์ คชฤทธิ์ และ กุสุมา ดำพิทักษ์. 2020. “การยอมรับระบบคลาวด์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้ระบบสารสนเทศ การบัญชีภาคธุรกิจ สำหรับผู้ทำบัญชี.” Journal of Arts Management. 4 (1). 13-22.
ธาราภร วิทยสินธนา. 2557. การยอมรับนวัตกรรมการสื่อสารผ่านแอพพลิเคชั่น: Whats App ทางโทรศัพท์สมาร์ทโฟน ของคนวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง
นพเดช อยู่พร้อม. 2558. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีระบบ eDLTV ของบุคลากรทางการศึกษาในจังหวัด จันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
พุทธิพงศ์ หม่อมวงศ์. 2561. การรับรู้คุณภาพเว็บไซต์ การยอมรับเทคโนโลยี และการสื่อสารการตลาดแบบครบวงจร กับ การตัดสินใจซื้อการ์ดจอจากเว็บไซต์ J.I.B ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร. ค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
พรชนก พลาบูลย์. 2558. การยอมรับนวัตกรรมและเทคโนโลยี การใช้เทคโนโลยี และพฤติกรรมผู้บริโภคที่ส่งผลต่อความ ตั้งใจของประชาชนในการใช้บริการธุรกรรมทางการเงินผ่านระบบพร้อมเพย์ (PromptPay) ของรัฐบาลไทย. ค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
วสุธิดา นุริตเมนต์ และ ทรงวิทย์ เจริญกิจธนลาภ. 2561. “ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับเทคโนโลยี และความตั้งใจใช้บริการ ชำระเงินของผู้บริโภครุ่นใหม่ด้วยโปรแกรมประยุกต์คิวอาร์โค้ดผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่สมาร์ทโฟน.” วารสารวิชาการ นวัตกรรมสื่อสารสังคม. 2(12). 40-50.
สุอัมพร ปานทรัพย์ และ ดัชกรณ์ ตันเจริญ. 2020. “การประเมินการใช้งานแอพพลิเคชั่น 7-Eleven บนพื้นฐานของ ทฤษฏี การยอมรับและการใช้เทคโนโลยี” Journal of Information Science and Technology. 10 (1). 85-97.
อิสราวลี เนียมศรี. 2559. การตัดสินใจใช้บริการแอพพลิเคชั่น LINE MAN ในกรุงเทพมหานคร. ค้นคว้าอิสระ ปริญญา บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
อุบลวรรณ ขุนทอง และคณะ 2563. “ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีทางการเงิน กรณีศึกษาระบบการชำระเงินผ่าน สมาร์ทโฟน ด้วยเทคโนโลยี Near Field Communication (NFC) ในการซื้อสินค้าของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร.” วารสารรัชต์ภาคย์. 14 (32). 23-36.