ความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลของคนประจำเรือลำเลียงสินค้า บริเวณท่าเรือเกาะสีชัง จังหวัดชลบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ เพื่อศึกษาความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลของคนประจำเรือลำเลียงสินค้าที่ท่าเรือเกาะสีชัง จังหวัดชลบุรี เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากผู้ตอบแบบสอบถาม 400 คน สถิติที่ใช้คือสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติเชิงอนุมานเพื่อทดสอบสมมติฐาน และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่มีผลต่อความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลโดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณที่ระดับนัยสำคัญ 0.05
ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยส่วนบุคคล เช่น อายุ ประสบการณ์ทำงาน สถานภาพรายได้ และภูมิลำเนาไม่ส่งผลต่อความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลของคนประจำเรือลำเลียงสินค้า ทั้งนี้ความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลของคนประจำเรือลำเลียงสินค้ามีความสัมพันธ์เชิงบวกกับปัจจัยด้านความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเล และปัจจัยด้านทัศนคติต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเล
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
กรมเจ้าท่า. (2559). รายงานประจำปีงบประมาณ 2559 ข้อมูลสถิติที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งสินค้าและผู้โดยสารทางน้ำ. วันที่ค้นข้อมูล 1 พฤษภาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.md.go.th/stat/images/pdf_report_stat/2559/year_59.pdf
กรมเจ้าท่า. (2560). รายงานประจำปีงบประมาณ 2560 ข้อมูลสถิติที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งสินค้าและผู้โดยสารทางน้ำ. วันที่ค้นข้อมูล 1 พฤษภาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.md.go.th/stat/images/pdf_report_stat/2560/year_60.pdf
กรมเจ้าท่า. (2561). รายงานสถิติข้อมูลการขนส่งสินค้าและผู้โดยสารทางน้ำ ปี2561ประจำปีงบประมาณ 2562.วันที่ค้นข้อมูล 1 พฤษภาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.md.go.th/stat/images/pdf_report_stat/2561/year_61.pdf
กรมเจ้าท่า. (2560). พรบ.การเดินเรือในน่านน้ำไทย พระพุทธศักราช 2456. สำนักกฎหมาย.
กรมเจ้าท่า. (2562). ตารางเรือ ข้อมูลจำนวนเรือสินค้าระหว่างประเทศที่แจ้งเข้ามาในเขตท่าเรือศรีราชา (พื้นที่จอดทอดสมอบริเวณเกาะสีชัง). วันที่ค้นข้อมูล 30 กันยายน 2562. เข้าถึงจาก https://nsw.md.go.th/mdportal/Home.aspx.
เจริญ โนภีระ. (2553). ความตระหนักในปัญหาสิ่งแวดล้อมของประชาชนในเขตตำบลหนองแก๋ว อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม. ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการป้องครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประภาเพ็ญ สุวรรณ. (2520). ทัศนคติ การวัดและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอนามัย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนา พานิช.
มนัส สุวรรณ. (2537). การสร้างความตระหนักเรื่อง ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้แก่เยาวชน.
ปรมะ สตะเวทิน. (2541). การสื่อสารมวลชน: กระบวนการและทฤษฎี. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คพับลิเคชั่นส์.
พยอม วงศ์สารศรี. (2526). จิตวิทยาการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จำเนียร ใหม่ปิยะ. (2543). ความรู้และการรับรู้เกี่ยวกับพระราชบัญญัติคุ้มครองสุขภาพของผู้ไม่สูบบุหรี่ พ.ศ. 2535 ของประชากรในเขตจังหวัดนนทบุรี. วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต, สาขาสุขศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จุฑามาศ อ่อนวงศ์. (2554). ความรู้ความตระหนักและการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการอนุรักษ์ป่าชายเลน กรณีศึกษา บ้านธารน้ำร้อน ตำบลเขาถ่าน อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ปริญญาศิลปศาสตรมหา บัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชลลดา ทองสุกนอก. (2540). การเปิดรับสื่อ ความรู้ ทัศนคติ ความตระหนัก และการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์พลังงานของเจ้าของอาคารและโรงงานควบคุม. ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชานิเทศศาสตร์ พัฒนาการ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Atkin, C.K. (1973). New Model for Mass Communication Research. New York: The Free Press.
Allport, G.W. (1976). Attitude: Readings in Attitudes Theory and Measurement. New York: Macmilan.
De Fleur, Melvin L. (1970). Theories of Mass Communication. New York: David Mckay Company.
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row Publications.