MODEL FOR MANAGING PUBLIC DISASTER IN INDUSTRIAL ESTATES. CASE STUDY OF : AMATA NAKORN INDUSTRIAL ESTATE , LAEM CHABANG INDUSTRIAL ESTATE AND PINTHONG INDUSTRIAL ESTATE CHONBURI PROVINCE

Main Article Content

Artit Kotcha
Suchonnee Metheeyotin

Abstract

The objectives of his research were to study and analyze disaster management model that would be used as guidelines for disaster management in the industrial estates located in Amata City Industrial Estate, Laem Chabang Industrial Estate, Pinthong Industrial Estate in Chonburi Province. Mixed methods research was used by studying those involved in disaster management in industrial estates. In qualitative research, the interview forms were given to 15 people who gave the information which would be used as a guideline for creating questionnaires for quantitative research in which there were 217 respondents. For quantitative analysis, the information was interpreted with frequency, percentage, mean, and standard deviation and Multiple Regression Analysis (MRA) was used for hypothesis testing.


          The results of the research showed that those involved in disaster prevention from 3 industrial estates had the overall participation in disaster prevention and disaster management in all aspects at the highest level. From the hypothesis test, it was found that overall participation had a relatively high relationship with management. When each aspect was considered, it was found that participation in providing information, disaster prevention, cooperation and the empowerment of the people, all of which had influence on disaster management at the level of 0.05. The results of this study could be used to develop the work of disaster prevention such as the formulation of a policy plan / system to control the emergency case, joint meetings of relevant parties, the cooperation of industrial plants to enhance the capacity of disaster management, and etc.

Article Details

How to Cite
Kotcha, A., & Metheeyotin, S. (2020). MODEL FOR MANAGING PUBLIC DISASTER IN INDUSTRIAL ESTATES. CASE STUDY OF : AMATA NAKORN INDUSTRIAL ESTATE , LAEM CHABANG INDUSTRIAL ESTATE AND PINTHONG INDUSTRIAL ESTATE CHONBURI PROVINCE. Journal of Graduate School of Commerce-Burapha Review, 15(1), 104–119. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/GSC/article/view/236967
Section
บทความวิจัย

References

จำลอง โพธิ์บุญ. (2559). การจัดการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในการแก้ไขปัญหาภาวะ
โลกร้อน. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 12(1), 46-69.
ณัฐวุฒิ สิงห์แก้วและ อนุสรณ์ สีบุญเรือง. (2559). สาธารณภัยในประเทศไทยและการจัดการ
ความเสี่ยงจากสาธารณภัย. สำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดเชียงราย สาขา
เวียงป่าเป้า. เข้าถึงได้จากhttp://water.rid.go.th/damsafety/document/2559/
The%20article%20PDF/7.In%20disaster%20management%20and%20disaster%
20risk.pdf
ทนงสรรค์ เทียนถาวร, คเชนทร์ ปิ่นสุวรรณ และพจน์ เอมพันธุ์. (2557). การประเมินแผน
การเตรียมพร้อมรับมือภัยพิบัติของหน่วยงานสังกัดกระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี :
ทีมวิจัย กระทรวงสาธารณสุข.
ทวิดา กมลเวชช. (2554). คู่มือการจัดการภัยพิบัติท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครอง
ท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.
ไททัศน์ มาลา, สุนทรชัย ชอบยศ และพิศาล พรหมพิทักษ์กุล. (2557). แนวทางในการจัดการ
อุทกภัย: กรณีศึกษาเทศบาลนครนนทบุรี. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 12(2), 77-105.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2558). การจัดการตามนโยบายรัฐเพื่อตอบสนองภัยพิบัติในประเทศไทย:
กรณีศึกษา อุทกภัย ระหว่าง พ.ศ.2485-2555. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 34(5), 61-68.
พร้อมวิชญ์ อัศวกฤษนาวิน และเวชสุวรรณ อาจวิชัย. (2559). การบริหารจัดการสาธารณภัยโดยใช้
แนวคิดประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือและทุนทางสังคมเป็นฐาน. วารสารสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 19, 122-123.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2550). แนวความคิดเกี่ยวกับการบริหารราชการ
แบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activi- ties”
Educational and Psychological Mea- surement, 30, 607-610.