สะเต็มศึกษาโดยใช้บริบทนอกห้องเรียน : มิติใหม่ในการพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์

บทคัดย่อ

            งานวิจัยนี้ได้นำแนวทางการใช้สะเต็มศึกษานอกห้องเรียนมาพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ โดยมีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษานอกห้องเรียนที่มีต่อสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ 2) ศึกษาแนวปฏิบัติที่ดีในการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษาโดยใช้บริบทนอกห้องเรียนที่พัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ ตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 การวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปฏิบัติการเก็บข้อมูลจากบันทึกหลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของตนเอง บันทึกหลังการจัดการเรียนรู้ของนักเรียน ผลงานของนักเรียน และแบบทดสอบสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ที่มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.82 โดยมีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยค่าสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ยเลขคณิตและร้อยละ ผลการวิเคราะห์ พบว่า แนวปฏิบัติที่ดีในการใช้สะเต็มศึกษานอกห้องเรียนผ่านการประยุกต์ขั้นตอนของกระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมที่เลือกใช้คำถามที่เชื่อมโยงกับบริบทนอกห้องเรียน เชื่อมโยงแนวคิดที่สืบค้นสู่บริบทจริง สร้างและเลือกแนวคิดผ่านการใช้เทคนิคต่าง ๆ โดยนำวัสดุจากธรรมชาติมาประยุกต์ และลงมือแก้ปัญหาควบคู่กับการทดสอบและปรับปรุงชิ้นงาน สามารถพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนให้สูงขึ้นในทุกองค์ประกอบ