การศึกษาเปรียบเทียบรายวิชาทฤษฎีดนตรีสากล คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสถาบันสอบดนตรีจากสหราชอาณาจักร
DOI:
https://doi.org/10.14456/educu.2023.32คำสำคัญ:
การสอบทฤษฎีดนตรีตะวันตก, หลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากลบทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้เป็นการวิจัยการศึกษาเปรียบเทียบ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบขอบเขตเนื้อหาหลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล พ.ศ.2549 คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และหลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากลจากสหราชอาณาจักร 3 หลักสูตรได้แก่ สถาบันดนตรีเอบีอาร์เอสเอ็ม สถาบันดนตรีทรินิตี้ และ สถาบันดนตรี
แห่งวิทยาลัยดนตรีลอนดอน ที่มีการเปิดสอบในประเทศไทย โดยศึกษาจากหลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากลของหน่วยงานที่จัดสอบเทียบวัดระดับมาตรฐานทางดนตรีที่เปิดสอบในประเทศไทยที่ใช้จัดสอบในปี พ.ศ. 2565 และเอกสารที่เกี่ยวข้อง ได้มาจากการคัดเลือกแบบเจาะจง รวมทั้งหมด 4 หลักสูตร เครื่องมือวิจัยที่ใช้ คือ แบบบันทึกข้อมูลขอบเขตเนื้อหาหลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ตอน แบ่งออกเป็น ตอนที่ 1 ข้อมูลทั่วไปของหลักสูตร ประกอบด้วยข้อมูลด้านโครงสร้างวิธีการจัดสอบและข้อมูลด้านการวัดประเมินผลการสอบ และตอนที่ 2 ข้อมูลขอบเขตเนื้อหาการสอบทฤษฎีดนตรีสากลที่ได้จากการเปรียบเทียบ แบ่งขอบเขตเนื้อหาของการสอบสามารถแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่ ระดับต้นเน้นพื้นฐานความเข้าใจในทฤษฎีเบื้องต้น ระดับกลางเน้นพื้นฐานความเข้าใจในทฤษฎีที่ซับซ้อนขึ้น เน้นนำไปใช้ การวิเคราะห์และเขียนทำนองเบื้องต้น และระดับสูงเน้นการคิดวิเคราะห์ทางทฤษฎีดนตรีในระดับสูง มีการประยุกต์ใช้ในการประพันธ์ทำนองแบบสั้น รวมถึงมีการวัดความรู้ด้านเนื้อหาประวัติดนตรีวรรณคดีดนตรี
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กมลา ชิตช่าง. (2541). การเรียนเปียโนของผู้หญิงในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
กัลย์ธีรา สุภนิธิ และ ปรีญานันท์ พร้อมสุขกุล. (2561). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรปริญญาโท สาขาวิชาดนตรีศึกษาของมหาวิทยาลัยในประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์, 46(4), 20-39. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/163435
คณะกรรมการวัดมาตรฐานดนตรีสากล. (2549). หลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล พ.ศ. 2549. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2565). ประกาศนียบัตรความถนัดด้านดนตรีวิธีศิลปากร. เข้าถึงได้จาก https://music.su.ac.th/smcc/#1562064646852-1ddae351-7b8e
จิรายุ เตชะมานะพงษ์ และ สยา ทันตะเวช. (2565). การสอบเทียบวัดระดับความสามารถทักษะการบรรเลงฟลูต สถาบันดนตรีีสหราชอาณาจักรในระดับอุดมศึกษา. วารสารครุศาสตร์, 50(3), บทความ EDUCU5003007. https://digital.car.chula.ac.th/educujournal/vol50/iss3/8
ฐาณิศร์ สินธารัตนะ และ ณัฐวุฒิ บริบูรณ์วิรีย์. (2563). หลักสูตรดนตรีแจ๊สแห่งชาติกับการบูรณาการมาตรฐานประวัติศาสตร์ศึกษาและดนตรีศึกษาของชาติในสหรัฐอเมริกา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 15(1), 170-182. https://so03.tcithaijo.org/index.php/tru
journal/article/view/242446/168121
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2544). อาจารย์กำธร สนิทวงศ์ ณ อยุธยา สำหรับชีวิตหนึ่งที่พึงมีได้ของสุภาพบุรุษผู้หนึ่ง.
ในที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพ นายกำธร สนิทวงศ์ ณ อยุธยา. (น. 65-71)
ณัฐวุฒิ บริบูรณ์วิรีย์. (2561). มาตรฐานการประเมินคุณภาพการศึกษาระดับอุดมศึกษาเฉพาะทางด้านดนตรีระดับนานาชาติ: กรณีศึกษาเปรียบเทียบมาตรฐานการประเมินคุณภาพ MusiQuE. วารสารครุศาสตร์, 46(4), 136-167. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/163445/118193
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2557). การศึกษางานวิจัยดนตรีศึกษาในประเทศไทยระหว่างปีพ.ศ. 2545–2554. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. Digital Research Information Center. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/MU.the.2014.126
วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. (2565). การจัดสอบวัดระดับพื้นฐานทฤษฎีดนตรีตะวันตก ประจำปี 2565. เข้าถึงได้จาก https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1154170795
&id=329585954323591
สถาบันดนตรียามาฮ่า. (2565). ระบบการสอบเกรดของ Yamaha. เข้าถึงได้จาก https://th.yamaha.com/th/
education/grade/index.html
สมชัย ตระการรุ่ง. (2564). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรปริญญาตรีดนตรีบำบัด ในมหาวิทยาลัยต่างประเทศ. วารสารอารยธรรมศึกษา โขง-สาละวิน, 12(2), 61-86. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jnuks/article/view/253334
อนันต์ สบฤกษ์. (2549). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรด้านดนตรีไทยกับเกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทย, วารสารภาษาและวัฒนธรรม, 25(1), 62-79. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JLC/article/view/
/19647
Schaub, C. และคณะ. (2559). หลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล. กรุงเทพฯ: ศูนย์สอบเทียบดนตรีแห่งประเทศไทย.
ภาษาอังกฤษ
ABRSM. (2020). ABRSM qualification specification: music theory. Retrieved from https://gb.abrsm.org/
media/65223/music-theory-grades-1-8-qualification-specification-2020-v11-final.pdf
Bereday, G. Z. F. (1964). Comparative method in education. New York: Holt, Rinehart, and Winston, Inc.
Charoensook, J. (2015). A design for a national music examination board in Thailand, with particular reference to viola. [Doctoral dissertation, University of Northern Colorado]. Scholarship & Creative Works @ Digital UNC. https://digscholarship.unco.edu/
dissertations/309
Creswell, J. W. & Guetterman T. C. (2019). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. (6th ed.). New Jersey: Pearson.
London College of Music Examinations. (2021). Theory of music syllabus. Retrieved from https://lcme.uwl.ac.uk/media/1544/music-literacy-syllabus.pdf
Trinity College of Music. (2005). Trinity College of Music Archive, 1872-2005. Retrieved from https://archiveshub.jisc.ac.uk/data/gb2649-jl-coll-tcm
Trinity College London. (2017). Theory of music syllabus: written exams grades 1–8 from 2009. Retrieved from https://www.trinitycollege.com/resource/?id=2886
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
