การศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้พหุวัฒนธรรมศึกษา สำหรับเด็กปฐมวัยของโรงเรียนสังกัดเทศบาลตำบลธาตุพนม จังหวัดนครพนม
DOI:
https://doi.org/10.14456/educu.2023.15คำสำคัญ:
พหุวัฒนธรรมศึกษา, เด็กปฐมวัย, การจัดประสบการณ์การเรียนรู้บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน และความต้องการในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้
พหุวัฒนธรรมศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัยของโรงเรียนสังกัดเทศบาลตำบลธาตุพนม จังหวัดนครพนม กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูปฐมวัย เพศหญิง จำนวน 7 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม การสนทนากลุ่ม และการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลศึกษาการศึกษาสภาพปัจจุบัน พบว่า (1) ด้านความรู้ : ครูมีความรู้เกี่ยวกับสังคมดั้งเดิม ประวัติศาสตร์ ความเป็นมาของพื้นที่เป็นอย่างดี รับรู้ถึงสภาพการณ์เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในปัจจุบันของชุมชน และโลกสมัยใหม่ที่ส่งผลต่อเด็กปฐมวัยที่เปลี่ยนแปลงไปและมีการใช้เทคโนโลยีที่มีความเป็นสังคมสมัยใหม่มากขึ้น (2) ด้านทัศนคติ : ครูปฐมวัยมีทัศนคติ ภาคภูมิใจต่อกลุ่มชาติพันธุ์ของตนเองเป็นอย่างดี มีมุมมองเชิงบวกเข้าใจ และยอมรับต่อความแตกต่างหลากหลายทางวัฒนธรรม (3) ด้านการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ : ครูปฐมวัยยังไม่สามารถนำความรู้ และเนื้อหาเกี่ยวกับพหุวัฒนธรรมลงสู่การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ในชั้นเรียนสำหรับเด็กปฐมวัยได้อย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอ 2) ความต้องการของครูปฐมวัยในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้พหุวัฒนธรรมศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัยเกี่ยวกับการบริหารจัดการชั้นเรียนปฐมวัย การพัฒนาสื่อการสอน การวัดและการประเมินผลการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับบริบทสังคมพหุวัฒนธรรม
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
ชัชวาลย์ ทองดีเลิศ. (2560). การศึกษาทางเลือก. สยามพิมพ์นานา.
ธงชัย สมบูรณ์. (2563). สันติศึกษา อริยทรัพย์ของมวลหมู่มนุษยชาติ. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงเยาว์ เนาวรัตน์. (2559). ย้อนคิด 1 ทศวรรษ เด็กไทใหญ่ในโรงเรียนไทย. นันทพันธ์พริ้นติ้ง.
นงเยาว์ เนาวรัตน์. (31, มกราคม, 2561). การศึกษาทางเลือกเป็นการศึกษาของใคร?. ใน สรวิชญ์ เจศรีชัย และ ณัฐกานต์
สุคันธมาลา (ประธาน), การศึกษาทางเลือก คือ การศึกษาในอานคต [Symposium]. งานปฏิรูปการศึกษาเชียงใหม่
ครั้งที่ 3 : โอกาสเชียงใหม่ 4.0, ศูนย์พหุวัฒนธรรมและนโยบายการศึกษา สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เปาโล เฟรรี. (2560). การศึกษาของผู้ถูกกดขี่ ฉบับครบรอบ 50 ปี . สวนเงินมีนา.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2562). หลักคิดการจัดการหลักสูตรและการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2563). โลกเปลี่ยน คนปรับ. กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2553. http://www.tmk.ac.th/ teacher/capasity.pdf
ภาษาอังกฤษ
Andreatta, S. & Ferraro, G. (2013). Elements of Culture An Applied Perspective. United States: Wadsworth
Cengege Learning.
Banks, A. J. (2015). Cultural Diversity and Education (6th). SAGE.
Banks, A. J., & Banks, A. M. (2015). Multicultural Education (9th). Wiley.
Froebel, F. (1895). The Education of Men. New York: D. Appleton and Company.
Froebel trust. (2022). Froebelian-principles. https://www.froebel.org.uk/uploads/documents/FT-Froebels-
principles-and-practice-today.pdf
Nelson, J. L., Stuart, P. and McCarthy, M. R. (2010). Critical issues in education: dialogues and dialectics
(7th). McGraw-Hill.
Nikawanti, G. (2017). 3rd International Conference on Early Childhood Education (ICECE-16). Multicultural
education for early childhood (228-232). http:///C:/Users/Admin/Downloads/25869332.
Weiss, H. B., Kreider, H., Lopez, E. M. and Chatman-Nelson, C. (2010). Preparing educator to engage family:
case studies using an ecological systems framework (2nd). SAGE.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
