กลยุทธ์การบริหารแบรนด์โรงเรียนเอกชนตามแนวคิดการลดภาระงบประมาณแผ่นดินด้านการศึกษา
คำสำคัญ:
กลยุทธ์, การบริหารแบรนด์, งบประมาณแผ่นดินด้านการศึกษา, โรงเรียนเอกชนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ ความต้องการจำเป็นและพัฒนากลยุทธ์การบริหารแบรนด์โรงเรียนเอกชนตามแนวคิดการลดภาระงบประมาณแผ่นดินด้านการศึกษา ดำเนินการวิจัยโดยใช้วิธีแบบผสมวิธี เก็บข้อมูลจากโรงเรียนเอกชน จำนวน 272 โรง ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารและครู เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบประเมินกลยุทธ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนี PNIModified และการวิเคราะห์เนื้อหาจากการสนทนากลุ่มผลการวิจัย พบว่า สภาพปัจจุบันของการบริหารแบรนด์โรงเรียนเอกชนในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก และสภาพที่พึงประสงค์ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด เรียงลำดับความต้องการจำเป็นของการบริหารแบรนด์ด้วยดัชนี PNIModified ได้แก่ 1) การประเมินผลแบรนด์ 2) การนำแผนการบริหารแบรนด์ไปปฏิบัติ และ 3) การวางแผนการบริหารแบรนด์ สำหรับกลยุทธ์การบริหารแบรนด์โรงเรียนเอกชนตามแนวคิดการลดภาระงบประมาณแผ่นดินด้านการศึกษา ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์หลัก 7 กลยุทธ์รอง และ 24 วิธีดำเนินงาน
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กุณฑลี รื่นรมย์. (2556). แบรนด์องค์กร การประเมินค่าแบรนด์องค์กร corporate brand success valuation. ไซเบอร์พริ้นท์.
เกริกเกียรติ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2552). การคลังว่าด้วยการจัดสรรและการกระจาย. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ขวัญชนก อดทน. (2558). การสร้างแบรนด์องค์กรบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ กรณีศึกษาหนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 11(3), 118-124.
จำเนียร ชุณหโสภาค. (2559). กลยุทธ์การส่งเสริมให้มีการสร้างงานวิจัยเพื่อการนำไปใช้ประโยชน์ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 6(1), 20-30.
ชัยมงคล สุพรมอินทร์. (2557). งบประมาณรายจ่ายภาครัฐกับการศึกษาไทย : นัยสาคัญบางประการทางการคลัง ว่าด้วยการจัดสรรงบประมาณเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 6(1), 81-99.
นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, ฐาศุกร์ จันประเสริฐ, ดุษฎี โยเหลา, และ เชาวนี แก้วมโน. (2559). การรับรู้ภาพลักษณ์แบรนด์ การสร้างแบรนด์ภายใน และความยึดมั่นด้านความรู้สึกต่อแบรนด์องค์กรของบุคลากรในมหาวิทยาลัย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 8(2), 71-92.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2552). การบริหารและการจัดการศึกษาเพื่อโลกใบเล็ก. พริกหวานกราฟฟิค.
วณิชชา ภัทรประสิทธิ์. (2552). การพัฒนารูปแบบการสนับสนุนสถานศึกษาเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/19435
ศุภเสฏฐ์ คณากุล และคณะ. (2560). ข้อเสนอแนวทางส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษา. การประชุมคณะทำงานจัดทำข้อเสนอในการมีส่วนร่วมจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานและอาชีวศึกษาของภาคเอกชน ครั้งที่ 1/2560. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). งบประมาณรายจ่ายด้านการศึกษาต่อ GDP และงบประมาณด้านการศึกษาต่องบประมาณแผ่นดิน ปีงบประมาณ 2535-2560. https://www.m-society.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/ewt_news.php?nid=17780
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). ยุทธศาสตร์ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). การสังเคราะห์งานวิจัย แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). บทบาทและผลกระทบของหุ้นส่วนการศึกษาระหว่างภาครัฐกับเอกชน. สกสค. ลาดพร้าว.
ภาษาอังกฤษ
Aaker, D. A. (2012). Building strong brands. Simon & Schuster.
Burmann, C., Jost-Benz, M., & Riley, N. (2009). Towards an identity-based brand equity model. Journal of Business Research, 62(3), 390-397. http://dx.doi.org/10.1016/j.jbusres.2008.06.009
Burmann, C., & Zeplin, S. (2005). Building brand commitment: A behavioral approach to internal brand management. Journal of Brand Management, 12, 279-300. https://doi.org/10.1057/palgrave.bm.2540223
De Chernatony, L. (2001). From brand vision to brand evaluation: Strategically building and sustaining brands. Butterworth-Heinemann.
DiMartino, C., & Jessen, S. B. (2014). School brand management: The policies, practices, and perceptions of branding and marketing in New York city’s public high schools. Urban Education, 51(5), 447-475. https://doi.org/10.1177/0042085914543112
Drummond, G. (2004). Consumer confusion: reduction strategies in higher education. International Journal of Educational Management, 18(5), 317-323.
Gustafsson, B. A., & Porsfelt, D. (2009, July 2-4). Branding public schools in Sweden on legitimacy, values & identity [Symposium]. The 25th EGOS Colloquium, Barcelona.
Hatch, M. J., & Schultz, M. (2008). Taking brand initiative: How companies can align strategy, culture, and identity through corporate branding. Wiley.
Keller, K. L. (2013). Strategic brand management: Building, measuring, and managing brand equity (4th ed.). Pearson.
Khan, B. M. (2009). Internal branding: Aligning human capital strategy with brand strategy. Journal of Brand Management, 6(2), 22-36.
Knapp, D. E. (2000). The brandmindset. McGraw-Hill.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing management (14th ed.). Prentice Hall.
Kotler, P., & Murphy, P. E. (1981). Strategic planning for higher education. The Journal of Higher Education, 52(5), 470-489.
Miller, A., & Dess, G. G. (1993). Assessing Porter's (1980) model in terms of its generalizability, accuracy and simplicity. Journal of Management Studies, 30(4), 553-585.
Morgan, L. (2006). Marketing at Baylor business. Baylor Business Review, 24(2), 28.
Santos-Vijande, M. L., del Río-Lanza, A. B., Suárez-Álvarez, L., & Díaz-Martín, A. M. (2013). The brand management system and service firm competitiveness. Journal of Business Research, 66(2), 148-157. http://dx.doi.org/10.1016/j.jbusres.2012.07.007
Vallaster, C., & De Chernatony, L. (2005). Internationalisation of services brands: The role of leadership during the internal brand building process. Journal of Marketing Management, 21(1-2), 181-203.
Veladat, F., Yazdani, F., & Navehebrahim, A. (2011). School brands engaged in cost-benefit analysis: Schooling market. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 29, 1342-1348. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.11.372
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. Harper & Row.
กุณฑลี รื่นรมย์. (2556). แบรนด์องค์กร การประเมินค่าแบรนด์องค์กร corporate brand success valuation. ไซเบอร์พริ้นท์.
เกริกเกียรติ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2552). การคลังว่าด้วยการจัดสรรและการกระจาย. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ขวัญชนก อดทน. (2558). การสร้างแบรนด์องค์กรบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ กรณีศึกษาหนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 11(3), 118-124.
จำเนียร ชุณหโสภาค. (2559). กลยุทธ์การส่งเสริมให้มีการสร้างงานวิจัยเพื่อการนำไปใช้ประโยชน์ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 6(1), 20-30.
ชัยมงคล สุพรมอินทร์. (2557). งบประมาณรายจ่ายภาครัฐกับการศึกษาไทย : นัยสาคัญบางประการทางการคลัง ว่าด้วยการจัดสรรงบประมาณเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 6(1), 81-99.
นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, ฐาศุกร์ จันประเสริฐ, ดุษฎี โยเหลา, และ เชาวนี แก้วมโน. (2559). การรับรู้ภาพลักษณ์แบรนด์ การสร้างแบรนด์ภายใน และความยึดมั่นด้านความรู้สึกต่อแบรนด์องค์กรของบุคลากรในมหาวิทยาลัย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 8(2), 71-92.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2552). การบริหารและการจัดการศึกษาเพื่อโลกใบเล็ก. พริกหวานกราฟฟิค.
วณิชชา ภัทรประสิทธิ์. (2552). การพัฒนารูปแบบการสนับสนุนสถานศึกษาเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/19435
ศุภเสฏฐ์ คณากุล และคณะ. (2560). ข้อเสนอแนวทางส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษา. การประชุมคณะทำงานจัดทำข้อเสนอในการมีส่วนร่วมจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานและอาชีวศึกษาของภาคเอกชน ครั้งที่ 1/2560. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). งบประมาณรายจ่ายด้านการศึกษาต่อ GDP และงบประมาณด้านการศึกษาต่องบประมาณแผ่นดิน ปีงบประมาณ 2535-2560. https://www.m-society.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/ewt_news.php?nid=17780
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). ยุทธศาสตร์ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). การสังเคราะห์งานวิจัย แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเอกชนในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). บทบาทและผลกระทบของหุ้นส่วนการศึกษาระหว่างภาครัฐกับเอกชน. สกสค. ลาดพร้าว.
ภาษาอังกฤษ
Aaker, D. A. (2012). Building strong brands. Simon & Schuster.
Burmann, C., Jost-Benz, M., & Riley, N. (2009). Towards an identity-based brand equity model. Journal of Business Research, 62(3), 390-397. http://dx.doi.org/10.1016/j.jbusres.2008.06.009
Burmann, C., & Zeplin, S. (2005). Building brand commitment: A behavioral approach to internal brand management. Journal of Brand Management, 12, 279-300. https://doi.org/10.1057/palgrave.bm.2540223
De Chernatony, L. (2001). From brand vision to brand evaluation: Strategically building and sustaining brands. Butterworth-Heinemann.
DiMartino, C., & Jessen, S. B. (2014). School brand management: The policies, practices, and perceptions of branding and marketing in New York city’s public high schools. Urban Education, 51(5), 447-475. https://doi.org/10.1177/0042085914543112
Drummond, G. (2004). Consumer confusion: reduction strategies in higher education. International Journal of Educational Management, 18(5), 317-323.
Gustafsson, B. A., & Porsfelt, D. (2009, July 2-4). Branding public schools in Sweden on legitimacy, values & identity [Symposium]. The 25th EGOS Colloquium, Barcelona.
Hatch, M. J., & Schultz, M. (2008). Taking brand initiative: How companies can align strategy, culture, and identity through corporate branding. Wiley.
Keller, K. L. (2013). Strategic brand management: Building, measuring, and managing brand equity (4th ed.). Pearson.
Khan, B. M. (2009). Internal branding: Aligning human capital strategy with brand strategy. Journal of Brand Management, 6(2), 22-36.
Knapp, D. E. (2000). The brandmindset. McGraw-Hill.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing management (14th ed.). Prentice Hall.
Kotler, P., & Murphy, P. E. (1981). Strategic planning for higher education. The Journal of Higher Education, 52(5), 470-489.
Miller, A., & Dess, G. G. (1993). Assessing Porter's (1980) model in terms of its generalizability, accuracy and simplicity. Journal of Management Studies, 30(4), 553-585.
Morgan, L. (2006). Marketing at Baylor business. Baylor Business Review, 24(2), 28.
Santos-Vijande, M. L., del Río-Lanza, A. B., Suárez-Álvarez, L., & Díaz-Martín, A. M. (2013). The brand management system and service firm competitiveness. Journal of Business Research, 66(2), 148-157. http://dx.doi.org/10.1016/j.jbusres.2012.07.007
Vallaster, C., & De Chernatony, L. (2005). Internationalisation of services brands: The role of leadership during the internal brand building process. Journal of Marketing Management, 21(1-2), 181-203.
Veladat, F., Yazdani, F., & Navehebrahim, A. (2011). School brands engaged in cost-benefit analysis: Schooling market. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 29, 1342-1348. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.11.372
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2020-12-30
รูปแบบการอ้างอิง
ตังตระกูลไพศาล เ. ., ศิริบรรณพิทักษ์ พ. ., & ชูประวัติ เ. . (2020). กลยุทธ์การบริหารแบรนด์โรงเรียนเอกชนตามแนวคิดการลดภาระงบประมาณแผ่นดินด้านการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(4), 236–256. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/246433
ฉบับ
ประเภทบทความ
Articles
