การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริง เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับประถมศึกษาในจังหวัดเพชรบุรี

ผู้แต่ง

  • กฤษฎา วรพิน มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี

คำสำคัญ:

ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์, การเรียนรู้ตามสภาพจริง, นักเรียนระดับประถมศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาประสิทธิผลของกระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริงที่มีต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับประถมศึกษา ในจังหวัดเพชรบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา แบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะแรกเป็นการพัฒนากระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริง และระยะที่ 2 เป็นการทดลองใช้กระบวนการเรียนการสอน ตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 62 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 32 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ ผลการวิจัย พบว่า 1) กระบวนการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 6 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นสร้างสถานการณ์ปัญหาในชีวิตจริง ขั้นศึกษาข้อมูลของสถานการณ์ปัญหาที่กำหนดให้ ขั้นลงมือปฏิบัติและแก้ปัญหาโดยใช้กระบวนการกลุ่ม ขั้นอภิปรายแลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวทางการแก้ปัญหา ขั้นหาข้อสรุปทั่วไปที่เป็นแบบแผนในการแก้ปัญหา และขั้นขยายองค์ความรู้เพื่อการประยุกต์ใช้ 2) กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์หลังการทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

 

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2562). ผลการสอบวัดคุณภาพระดับชาติ ปี 2561. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. http://bet.obec.go.th/nt/(Country).html
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2559). สรุปผลการประเมิน PISA 2015 วิทยาศาสตร์ การอ่าน และคณิตศาสตร์. https://pisathailand.ipst.ac.th/pisa2015summaryreport.html
อัมพร ม้าคนอง. (2546). คณิตศาสตร์:การสอนและการเรียนรู้. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาษาอังกฤษ
Audrey, C. R. (2006). Editorial: The components of authentic learning. Journal of Authentic Learning, 3(1), 1-10.
Blackburn, J. (2001). Authentic learning and teacher evaluation. http://www.JUEDNE/!!J.html
Brown, S. I., & Walter, M. (2005). The art of problem posing. Lawrence Erlbaum Associates.
Contreras, J. (2005). By way of introduction: Posing and solving problems: the essence and legacy of mathematics. Teaching Children Mathematics, 12(3), 115-116.
Gordon, R. (1998). A curriculum for authentic learning. The Education Digest.
Kennedy, L. M., & Tipps, S. (1994). Guiding children learning of mathematics. Wadsworth.
Lombardi, M. M. (2007). Authentic learning for the 21st century: An overview. Educause Learning Initiative.
Lynn, C. (1993). Some factors that impede or enhance performance in mathematical problem solving. Journal for Research in Mathematics Education, 24(2), 167-171.
Morse, J. M. (1997). Learning to drive from a manual. Qualitative Health Research, 7(2), 181–183.
National Council of Teachers of Mathematics [NCTM]. (2005). Professional standards for teaching mathematics. The National Council of Teachers of Mathematics.
Oers, B., & Wardekker, W. (1999). On becoming an authentic learner: Semiotic activity in the early grades. Journal of Curriculum Studies, 31(2), 229-249.
Polya, G. (1963). On learning, teaching, and learning teaching. The American Mathematical Monthly, 70(6), 605-619.
Reeves, T. C. (2002). How do you know they are learning?: The importance of alignment in higher education. International Journal of Learning Technology, 2(4), 302–304.
Sathya, S. (1994). Mathematics through problem solving. Margaret Taplin Institute of Sathya Sai Education.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-12-30

รูปแบบการอ้างอิง

วรพิน ก. . (2020). การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริง เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับประถมศึกษาในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(4), 1–19. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/246409