การศึกษาผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 ต่อการถดถอยทางพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย และแนวทางการฟื้นฟูหลังสภาวการณ์โควิด-19

ผู้แต่ง

  • วิไลลักษณ์ ลังกา Srinakharinwirot University
  • พรชุลี ลังกา มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
  • นริสรา พึ่งโพธิ์สภ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ศุภวรรณ สัจจพิบูล มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

DOI:

https://doi.org/10.14456/educu.2024.60

คำสำคัญ:

ผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19, การถดถอยทางการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย, แนวทางการฟื้นฟู, เด็กปฐมวัย

บทคัดย่อ

การระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ส่งผลต่อระบบการศึกษาทุกระดับโดยเฉพาะการศึกษาปฐมวัย แม้จะมีแนวทางปฏิบัติการจัดการศึกษาให้กับเด็กปฐมวัยในช่วงสถานการณ์โควิด-19 แต่ยังไม่ชัดเจนในการนำไปสู่การปฏิบัติการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลกระทบจากสภาวการณ์โควิด-19 ต่อการถดถอยทางพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็ก 2) วิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุต่อความพร้อมของครูในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ 3) ศึกษาแนวทางการฟื้นฟูการถดถอยของพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย ผู้ให้ข้อมูลเชิงคุณภาพ คือ ตัวแทนผู้บริหาร และครูปฐมวัย จำนวน 50 คน ผู้ให้ข้อมูลเชิงปริมาณ คือ ครูปฐมวัย จำนวน 1,805 คน จาก 4 ภูมิภาค ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม ข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงบรรยาย และการวิเคราะห์เส้นทาง ผลการวิจัย พบว่า 1) การรับรู้ของครูเกี่ยวกับผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 ต่อการพัฒนาการที่ลดลงและการสูญเสียการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย โดยรวม อยู่ในระดับการพัฒนาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย (M = 0.30, SD = 1.51) 2) โมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความพร้อมของครูในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ฯ ของครูมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (= 10.65, df = 5, p = .06, GFI = 1.00, AGFI = 0.99, CFI = 1.00, RMSEA = 0.01, SRMR = 0.00) โดยความพร้อมในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ฯ ได้รับอิทธิพลทางตรงจากพลังที่ทำงานสูงสุด มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลเป็นบวกเท่ากับ 0.66 และ 3) แนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เพื่อฟื้นฟูการถดถอยของพัฒนาการและการเรียนรู้ในกลุ่มเด็กปฐมวัยหลังสภาวการณ์โควิด-19 ไปสู่การปฏิบัติ ประกอบด้วย แนวทางในระดับหน่วยงานต้นสังกัด สถานพัฒนาเด็กปฐมวัย ครู/ผู้ดูแลเด็ก และผู้ปกครอง

ประวัติผู้แต่ง

วิไลลักษณ์ ลังกา, Srinakharinwirot University

อาจารย์ประจำสาขา ภาควิชาการวัดผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

พรชุลี ลังกา, มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

อาจารย์ประจำสาขา สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ศุภวรรณ สัจจพิบูล, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

อาจารย์ประจำสาขา ภาคหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย

เครือมาศ ชาวไร่เงิน, เบญจวรรณ บุณยะประพันธ์, และ ชัดดา เพ็ชรประยูร. (2564). การพัฒนาคู่มือการจัดการความเครียด

ของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารสหวิทยาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(2), 581-594.

ไทยพีบีเอส. (2564, 28 เมษายน). Thai PBS ข่าวเด่น. สสส.ห่วงโควิดทำเด็กติดมือถือเพิ่ม พบสถิติดูจอสัปดาห์ละ 35 ชั่วโมง.

https://www.thaipbs.or.th/news/content/303804

ไทยรัฐ. (2564, 23 พฤศจิกายน). ไทยรัฐออนไลน์. แนะวิธีลดช่องว่างการเรียนรู้เด็ก ช่วงโควิด-19 ระบาด.

https://www.thairath.co.th/news/local/2248395.

บุญเลี้ยง ทุมทอง และ ประทวน วันนิจ. (2565). ที่ศึกษาผลกระทบจากสถานการณ์โควิดที่มีต่อการจัดการศึกษาไทย:

การศึกษาทางเลือก คือ ทางหลักและทางรอดในการจัดระบบการศึกษาไทยในอนาคต. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 22(6), 375-391.

พรพรหม เทพเรืองชัย, เชิดชาย ยอดน้อย, และ ประสิทธิ์ เขียวศรี. (2563, 15 มีนาคม). การเรียนรู้ที่สูญเสียไปของเด็กปฐมวัย

ช่วงโควิด-19 ในพื้นที่ EEC. http://reo8.moe.go.th/web/images/stories

มูลนิธิคีนันแห่งเอเชีย (2563, 20 มกราคม). การแพร่ระบาดของโควิด-19 สร้างผลกระทบต่อการศึกษาไทย.

https://www.kenan-asia.org/th/uncategorized-th/covid-19-education-impact/

วาธิณี วงศาโรจน์ และ ภาสกร ดอกจันทร์. (2565). ผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมจากสถานการณ์ COVID-19: เด็ก

ปฐมวัย. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(12), 366-377. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/

JRKSA/article/view/256933/174659

วิไลลักษณ์ ลังกา, อรอุมา เจริญสุข, พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์, กัมปนาท บริบูรณ์, โอภาส สุขหวาน, นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, อิทธิพัทธ์ สุวทันพรกูล, สุรชัย มีชาญ, ทวิกา ตั้งประภา, มนตา ตุลย์เมธาการ, พนิดา ศกุนตนาค, และ ดวงใจ สีเขียว. (2564). การพัฒนาเครื่องมือและสำรวจสถานการณ์คุณธรรมด้วยตัวชี้วัดคุณธรรม 6 ภูมิภาค (กลุ่มคนไทยช่วงอายุ

-40 ปี). ศูนย์คุณธรรม (องค์การมหาชน).

ศิริชัย กาญจนวาสี, ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์, และ ดิเรก ศรีสุโข. (2559). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย

(พิมพ์ครั้งที่ 7). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทยและองค์การยูนิเซฟ. (2563). ผลกระทบของโควิด-19 ต่อครอบครัวเปราะบาง.

สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.

สุริยเดว ทรีปาตี. (2555). ต้นทุนชีวิตเด็กและเยาวชนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 8). เดือนตุลา.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). แนวทางการเตรียมการเปิดภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 ภายใต้

สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (Covid-19).

https://www.nma6.go.th/web/wp-content/uploads/2021/10/OpenSchool-2-2564.pdf

หยาดพิรณุ พันธ์ช่วย และ ทวีศิลป์ กุลนภาดล. (2565). การจัดการความเครียดของครูในสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาภายใต้

สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 19(37), 138-151.

อิทธิพัทธ์ สุวทันพรกุล, อรอุมา เจริญสุข, มนตา ตุลย์เมธาการ, พนิดา ศกุนตนาค, และ ชวภณ สารข้าวคำ. (2565). การศึกษา

ภาวะถดถอยทางการเรียนรู้ของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในสถานการณ์โควิด-19: สภาพการณ์ บทเรียน และแนวทางการพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

ภาษาอังกฤษ

Araújo, L. A., Veloso, C. F., Souza, M. C., Azevedo, J. M. C., & Tarro, G. (2021). The potential impact of the

COVID-19 pandemic on child growth and development: a systematic review. Jornal de Pediatric, 97(4), 369-377.

Bao, X., Qu, H., Zhang, R., & Hogan, T. P. (2020). Modeling reading ability gain in kindergarten children during

COVID-19 school closures. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(17), E6371. https://doi.org/10.3390/ijerph17176371

Bronfenbrenner, U. (1979). The Ecology of human development: experiments by nature and design. Harvard

University Press.

Dong, C., Cao, S., & Li, H. (2020). Young children's online learning during COVID-19 pandemic: Chinese parents'

beliefs and attitudes. Children and Youth Services Review, 118, 105440. https://doi.org/10.1016/j.

childyouth.2020.105440

Hidalgo-Andrade, P., Hermosa-Bosano, C., & Paz, C. (2021). Teachers' mental health and self-reported

coping strategies during the COVID-19 pandemic in Ecuador. Psychology Research and Behavior Management Journal, 14, 933–944. https://doi: 10.2147/PRBM.S314844

Loades, M. E., Chatburn, E., Higson-Sweeney, N., Reynolds, S., Shafran, R., Brigden, A., & Crawley, E. (2020).

The impact of social isolation and loneliness on the mental health of children and adolescents in the context of COVID-19. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 59(11), 1218-1239. https://www.jaacap.org/article/S0890-8567(20)30337-3/fulltext

Miles, M., & Huberman, A. (1994). Qualitative Data Analysis (2nd ed). Sage.

Tripathi, S. (2018). Validation of the factor structure of the Positive Life Assets Scale for high school students

in Thailand. International Journal of School & Educational Psychology, 6(1), 3–11. https://doi.org/

1080/21683603.2016.1240128

UNESCO. (2022). Education: From COVID-19 school closures to recovery. https://www.unesco.org/en/covid-

/education-response

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-20

รูปแบบการอ้างอิง

ลังกา . ว. ., ลังกา พ. ., พึ่งโพธิ์สภ น., & สัจจพิบูล ศ. (2024). การศึกษาผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 ต่อการถดถอยทางพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย และแนวทางการฟื้นฟูหลังสภาวการณ์โควิด-19. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 52(4), EDUCU5204012 (16 pages). https://doi.org/10.14456/educu.2024.60