Comparative Study of Music Theory Courses: Faculty of Education, Chulalongkorn University, and Music Examination Institutes in the United Kingdom
DOI:
https://doi.org/10.14456/educu.2023.32Keywords:
Music theory exam, music theory syllabusAbstract
This paper is a comparative study aimed at studying and comparing the content scopes of the Faculty of Education, Chulalongkorn University’s western music theory syllabus 2549 B.E., and corresponding three syllabuses from the United Kingdom (The Associated Board of the Royal Schools of Music; ABRSM, Trinity College London and London College of Music Examination; LCME) eligible for examination in Thailand. Four music theory syllabuses and relevant documents were purposively selected based on those in use in 2565 B.E. The research methodology involved the use of a data recording form to document the scope of content, data analysis using content analysis techniques, and the application of Bereday's comparative research theory. The results are presented in two main sections. The first section provides an overview of the syllabuses, including information on the structure of the examination organization and assessment criteria. The second section focuses on the content scope data obtained from comparing the similarities and differences among the four syllabuses. The content scope of the examinations is categorized into three levels: the foundational level, emphasizing a fundamental understanding of basic theories; the intermediate level, focusing on a deeper comprehension of more complex theories and their practical application, analysis, and basic composition; and the advanced level, which highlights advanced theoretical analysis in music, including its application in short compositions, along with an assessment of knowledge in the fields of music history and literature.
References
ภาษาไทย
กมลา ชิตช่าง. (2541). การเรียนเปียโนของผู้หญิงในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
กัลย์ธีรา สุภนิธิ และ ปรีญานันท์ พร้อมสุขกุล. (2561). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรปริญญาโท สาขาวิชาดนตรีศึกษาของมหาวิทยาลัยในประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์, 46(4), 20-39. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/163435
คณะกรรมการวัดมาตรฐานดนตรีสากล. (2549). หลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล พ.ศ. 2549. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2565). ประกาศนียบัตรความถนัดด้านดนตรีวิธีศิลปากร. เข้าถึงได้จาก https://music.su.ac.th/smcc/#1562064646852-1ddae351-7b8e
จิรายุ เตชะมานะพงษ์ และ สยา ทันตะเวช. (2565). การสอบเทียบวัดระดับความสามารถทักษะการบรรเลงฟลูต สถาบันดนตรีีสหราชอาณาจักรในระดับอุดมศึกษา. วารสารครุศาสตร์, 50(3), บทความ EDUCU5003007. https://digital.car.chula.ac.th/educujournal/vol50/iss3/8
ฐาณิศร์ สินธารัตนะ และ ณัฐวุฒิ บริบูรณ์วิรีย์. (2563). หลักสูตรดนตรีแจ๊สแห่งชาติกับการบูรณาการมาตรฐานประวัติศาสตร์ศึกษาและดนตรีศึกษาของชาติในสหรัฐอเมริกา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 15(1), 170-182. https://so03.tcithaijo.org/index.php/tru
journal/article/view/242446/168121
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2544). อาจารย์กำธร สนิทวงศ์ ณ อยุธยา สำหรับชีวิตหนึ่งที่พึงมีได้ของสุภาพบุรุษผู้หนึ่ง.
ในที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพ นายกำธร สนิทวงศ์ ณ อยุธยา. (น. 65-71)
ณัฐวุฒิ บริบูรณ์วิรีย์. (2561). มาตรฐานการประเมินคุณภาพการศึกษาระดับอุดมศึกษาเฉพาะทางด้านดนตรีระดับนานาชาติ: กรณีศึกษาเปรียบเทียบมาตรฐานการประเมินคุณภาพ MusiQuE. วารสารครุศาสตร์, 46(4), 136-167. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/163445/118193
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2557). การศึกษางานวิจัยดนตรีศึกษาในประเทศไทยระหว่างปีพ.ศ. 2545–2554. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. Digital Research Information Center. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/MU.the.2014.126
วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. (2565). การจัดสอบวัดระดับพื้นฐานทฤษฎีดนตรีตะวันตก ประจำปี 2565. เข้าถึงได้จาก https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1154170795
&id=329585954323591
สถาบันดนตรียามาฮ่า. (2565). ระบบการสอบเกรดของ Yamaha. เข้าถึงได้จาก https://th.yamaha.com/th/
education/grade/index.html
สมชัย ตระการรุ่ง. (2564). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรปริญญาตรีดนตรีบำบัด ในมหาวิทยาลัยต่างประเทศ. วารสารอารยธรรมศึกษา โขง-สาละวิน, 12(2), 61-86. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jnuks/article/view/253334
อนันต์ สบฤกษ์. (2549). การศึกษาเปรียบเทียบหลักสูตรด้านดนตรีไทยกับเกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทย, วารสารภาษาและวัฒนธรรม, 25(1), 62-79. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JLC/article/view/
/19647
Schaub, C. และคณะ. (2559). หลักสูตรทฤษฎีดนตรีสากล. กรุงเทพฯ: ศูนย์สอบเทียบดนตรีแห่งประเทศไทย.
ภาษาอังกฤษ
ABRSM. (2020). ABRSM qualification specification: music theory. Retrieved from https://gb.abrsm.org/
media/65223/music-theory-grades-1-8-qualification-specification-2020-v11-final.pdf
Bereday, G. Z. F. (1964). Comparative method in education. New York: Holt, Rinehart, and Winston, Inc.
Charoensook, J. (2015). A design for a national music examination board in Thailand, with particular reference to viola. [Doctoral dissertation, University of Northern Colorado]. Scholarship & Creative Works @ Digital UNC. https://digscholarship.unco.edu/
dissertations/309
Creswell, J. W. & Guetterman T. C. (2019). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. (6th ed.). New Jersey: Pearson.
London College of Music Examinations. (2021). Theory of music syllabus. Retrieved from https://lcme.uwl.ac.uk/media/1544/music-literacy-syllabus.pdf
Trinity College of Music. (2005). Trinity College of Music Archive, 1872-2005. Retrieved from https://archiveshub.jisc.ac.uk/data/gb2649-jl-coll-tcm
Trinity College London. (2017). Theory of music syllabus: written exams grades 1–8 from 2009. Retrieved from https://www.trinitycollege.com/resource/?id=2886
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.