Active Learning: Discourse in Education for Student Development
DOI:
https://doi.org/10.14456/educu.2024.2Keywords:
active learning, learner development, discourse in educationAbstract
Active learning is a concept to develop the quality of education and learners
in the 21st century, which based on the Progressivism philosophy and Constructivist theory. Active learning was raised and conveyed to create meaning significantly until it became
a discourse of active learning. This discourse is conveyed through the tools in the form of laws, policies, and national strategies to drive and reform education in Thailand into classroom practice. This paper aims to study and present active learning that has been constructed
the meaning into the mainstream discourse of educational quality development and dominates the concept and practice of educators following educational reform and development goals. However, important points were found regarding the active learning discourse, namely the perspective in explaining the meaning and factors affecting
the transmission of discourse that cause misconception. Therefore, when implementing active learning concepts, those involved must have a thorough understanding of the origins and foundations of this concept, which will lead to the development of learners with
the competencies necessary for learning and working context, to be able to live happily, and to lead Thailand towards sustainability, as announced in the discourse.
References
ภาษาไทย
กมล โพธิเย็น. (2564). Active learning: การจัดการเรียนรู้ที่ตอบโจทย์การจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21.
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 3(2), 11-28.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564).
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564, 29 ธันวาคม). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปี
งบประมาณ พ.ศ. 2566. https://www.moe.go.th/360policy-and-focus-moe-2023
กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.). (2566, 3 สิงหาคม). เปลี่ยนครูเป็นนักจัดการเรียนรู้ ท้าทาย
โจทย์การศึกษา พัฒนาผู้เรียนให้เป็นประชากรโลกในศตวรรษที่ 21. https://www.facebook.com/ photo/?fbid=678447324316262&set=a.647431894084472
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2557). เทคนิคการใช้คำถาม พัฒนาการคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 4). วีพรินท์.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2560). วาทกรรมการพัฒนา. (พิมพ์ครั้งที่ 6). วิภาษา.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2556). วาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ตามแนวภาษาศาสตร์: แนวคิดและ
การนำมาศึกษาวาทกรรมในภาษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2562). หลักการบริหารจัดการชั้นเรียน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2566). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.
(พิมพ์ครั้งที่ 26). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย สมบูรณ์. (2562). วาทกรรมการศึกษาไทย: รวมข้อคิดและข้อวิจารณ์การศึกษาไทย. สำนักพิมพ์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นนทลี พรธาดาวิทย์. (2561). การจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.
นิภาพร กุลสมบูรณ์ และ สุวิมล ว่องวาณิช. (2565). Active Learning: จากความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนสู่
ปรัชญาและทฤษฎีรากฐานตั้งทิศให้ถูก เพื่อไม่ทิ้งครูให้หลงทางอีกต่อไป. คุรุสภาวิทยาจารย์, 3(2), 1-16.
ปิยวรรณ วิเศษสุวรรณภูมิ. (2566). การเสริมสร้างแรงจูงใจสำหรับผู้เรียนในยุคดิจิทัล. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). (2565, 1 พฤศจิกายน).
ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง. หน้า 1.
พรทิพย์ วงศ์ไพบูลย์. (2560). การเรียนรู้เชิงรุกและการมีส่วนร่วมของผู้เรียน (Active Learning).
วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 8(2), 327-336.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์, พเยาว์ ยินดีสุข, และ พรเทพ จันทราอุกฤษฎ์. (2566). การเรียนรู้เชิงรุกเสริมสร้าง
สมรรถนะ. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2561). ปรัชญาการศึกษาเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 12). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2565). กลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เชิงรุก. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรี-สฤษดิวงศ์.
วิทยากร เชียงกูล. (2545). ปฏิรูปการศึกษาอย่างไร. วารสารมิตรครู, 1(2), 16-18.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564, 28 ธันวาคม). นโยบายและจุดเน้นของสำนักงาน
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. https://www.obec.go.th/ about/นโยบายสพฐ-ปีงบประมาณ-พ-ศ-2566
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2564). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). สภาวะการศึกษาไทยปี 2559/2560 แนวทางการปฏิรูป
การศึกษาไทยเพื่อก้าวสู่ยุค Thailand 4.0. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564ก). ข้อเสนอระบบการเรียนรู้ที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลก
อนาคตในปี 2040. อีเลฟเล่น สตาร์ อินเตอร์เทรด.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564ข). รายงานผลการศึกษาภาวะถดถอยทางการเรียนรู้ของผู้เรียน
ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในสถานการณ์โควิด-19: สภาพการณ์ บทเรียน และแนวทางการพัฒนา
คุณภาพการเรียนรู้. http://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1932-file.pdf
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564ค). แนวทางการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะเชิงรุก: ถอดบทเรียน
จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. เอส. บี. เค. การพิมพ์.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2559). คู่มือบริหารจัดการเวลาเรียน ตามนโยบาย “ลดเวลาเรียน
เพิ่มเวลารู้”. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2559). การออกแบบการสอน หลักการ ทฤษฎี สู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สาขาเทคโนโลยี
การศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุระ บรรจงจิตร. (2551). “Active Learning”: ดาบสองคม. วารสารโรงเรียนนายเรือ, 8(1), 34-42.
อมลวรรณ วีรธรรมโม. (2548). องค์กรแห่งการเรียนรู้: แนวทางการพัฒนาองค์กรสู่สังคมแห่งการเรียนรู้.
วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ, 8(2), 60-65.
ออมสิน จตุพร และ อมรรัตน์ วัฒนาธร. (2557). หลักสูตรที่เน้นผลลัพธ์เป็นฐาน: การวิเคราะห์วาทกรรม
หลักสูตรโดยใช้กระบวนทัศน์ยุคหลังสังคมสมัยใหม่. วารสารครุศาสตร์, 42(4), 171-184.
ภาษาอังกฤษ
Bonwell, C. C., & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom.
ERIC Digest. Washington D.C.: ERIC Clearinghouse on Higher Education.
https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED336049.pdf
Cambridge Assessment International Education. (2019A). Active Learning. https://www.
cambridgeinternational.org/Images/271174-active-learning.pdf
Cambridge Assessment International Education. (2019B). Getting Start with Active Learning.
https://www.cambridge-community.org.uk/professional-development/gswal/index.html
Felder, R. M., & Brent, R. (2009). Active learning: An introduction. ASQ higher education brief, 2(4), 1-5.
Harmin, M. & Toth, M. (2006). Inspiring Active Learning: A Complete Handbook for
Today's Teachers Gale virtual reference library. (2nd ed.). ASCD.
Michael, J. (2006). Where's the evidence that active learning works?. Advances in Physiology
Education, 30(4), 159-167. https://doi.org/10.1152/advan.00053.2006
Oakley, B., Rogowsky, B. & Sejnowski, T., J. (2021). Uncommon Sense Teaching: Practical
Insights in Brain Science to Help Students Learn. TarcherPerigee, an imprint of
Penguin Random House LLC.
Phala, J. & Chamrat, S. (2019). Learner Characteristics as Consequences of Active Learning.
In IAMSTEM 2018 Editorial Team (Eds.), Journal of Physics: Conference Series: Vol.
International Annual Meeting on STEM Education (I AM STEM) 2018 (pp. 1-12).
https://doi.org/10.1088/1742-6596/1340/1/012083
Watson, R. (2021). Active Learning Spectrum. University of Wyoming. http://www.uwyo.
edu/science-initiative/lamp/al_spectrum.html
Van Dijk, T. A. (1998). Ideology: A multidisciplinary approach. SAGE.
University of Minnesota. (n.d.). Active Learning. https://cei.umn.edu/teaching-esources/active-learning.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
