Effects of the Eating Behaviors Promotion Program for Kindergarteners in Dusit District, Bangkok

Authors

  • Nisarut Choocharn Navamindradhiraj University
  • Phanuwat Nimnuan Navamindradhiraj University

DOI:

https://doi.org/10.14456/educu.2022.16

Keywords:

kindergarteners, eating behaviors promotion program, Precede Framework

Abstract

The objective of this paper was to study the effects of the eating behaviors promotion program for kindergarteners in the Dusit District, Bangkok, the developed program based on the Precede Framework comprised three phases, namely: 1) Predisposing factors; 2) Enabling factors; and 3) Reinforcing factors. The sample used in study consisted of 32 kindergarteners and their parents. Under-nourished or over-nourished kindergarteners in a school in the Dusit District, Bangkok, were selected to participate in the program. The purposive sample consisted of 32 parents and 32 under-nourished or over-nourished, not on a medically restricted diet and without communication difficulty kindergartners whose meals provided by their parents. The research instruments included a knowledge and understanding test on food consumption behaviors, a questionnaire for kindergarteners and their parents, and a record on food consumption behaviors. Data were analyzed by using mean, standard deviation, and t-test. The results of this research were as follows: 1) After entering the program, the parents of kindergarteners had higher knowledge and understanding scores on food consumption than before entering the program at the .05 level of significance. 2) After the program, kindergarteners had higher food consumption behavior scores than before entering the program at the .05 level of significance. In conclusion, the parents participating in program can promote healthy food choices for preschool children.

Author Biographies

Nisarut Choocharn, Navamindradhiraj University

Lecturer of Kuakarun Faculty of Nursing, Navamindradhiraj University

Phanuwat Nimnuan, Navamindradhiraj University

Lecturer of Urban Society Department, Urban Community Development Collage, Navamindradhiraj University

References

ภาษาไทย

จาฏุพัจน์ มงคลวัจน์. (2557). บทบาทของผู้ปกครองในการส่งเสริมทักษะชีวิตของเด็กวัยอนุบาล. วารสาร

อิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(1), 563 - 574.

ฟริดาวส์ หะยีตาเฮ, กมลวรรณ วณิชชานนท์, อุไรวรรณ ศิริธรรมพันธ์, ฟาริห์ มะหมัด, เลิศลักษณ์ เรืองทอง, และ รอซีกีน สาเร๊ะ. (2561, 12 กุมภาพันธ์). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะโภชนาการของเด็กอายุ 0-5 ปี ในเขตความรับผิดชอบของศูนย์สุขภาพชุมชนเมืองบ้านสะเตง ตำบลสะเตง อำเภอเมือง จังหวัดยะลา

[Paper presentation]. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเครือข่ายภาคใต้ ครั้งที่ 3 ประจำปี 2561, ห้องประชุมเซอรา อาคาร 24 มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

มณีรัตน์ วงค์หงส์. (2554). การมีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาปฐมวัยของโรงเรียนอนุบาลระยอง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษาระยอง เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา]. Burapha University Library.

https://webopac.lib.buu.ac.th/Catalog/BibItem.aspx?BibID=b00221992

รัชนก ใจเชิดชู, นงเยาว์ อุดมวงศ์ และวราภรณ์ บุญเชียง. (2556). การพัฒนาโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพโดยการมีส่วนร่วม

ของชุมชนสำหรับนักเรียนที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสารพยาบาลสาร, 40(2), 64-76.

วนิสา องอาจ และ สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์. (2559). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารของเด็กปฐมวัยโรงเรียนสังกัด

กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 17(2), 13-27.

วรวรรณ จงสง่าวิทยาเลิศ. (2558, 5 มกราคม). ปัญหาการกินในเด็ก. สถาบันราชานุกูล. http://rajanukul.go.th/iqeq/

index.php?mode=iqeq&group_id=0&id=171

ศักรินทร์ สุวรรณเวหา, อมาวสี อัมพันศิริรัตน์, และ วิภารัตน์ สุวรรณไวพัฒนะ. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะ

โภชนาการของเด็กวัยก่อนเรียน: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี

นครราชสีมา, 25(2), 8-24.

สโรชา นันทพงศ์, นฤมล ศราธพันธุ์, และอภิญญา หิรัญวงษ์. (2557). ความรู้เกี่ยวกับโภชนาการและพฤติกรรมการจัดอาหาร

สำหรับเด็กวัยก่อนเรียนของผู้ปกครองโรงเรียนรัฐบาล จังหวัดชุมพร. วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ สาขา

สังคมศาสตร์, 35(2), 235-244.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจพฤติกรรมการบริโภคอาหารของประชากร พ.ศ. 2560. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/ด้านสังคม/สาขาสุขภาพFood_consumption_behavior_

of_the_population/2560/รายงานฉบับสมบูรณ์.pdf

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). รายงานผลฉบับสมบูรณ์ การสำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย พ.ศ.2562.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. https://www.unicef.org/thailand/media/5151/file/การสำรวจสถานการณ์เด็กและ

สตรีในประเทศไทย%202562%20-%20รายงานผลฉบับสมบูรณ์.pdf

อติพร สำราญบัว และ เบญจมาศ ทำเจริญตระกูล. (2560). พฤติกรรมสุขภาพทางเลือกที่ช่วยลดความดันโลหิตสูง. วารสาร

วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 23(2), 121-132.

อิสรียา พรหมมา และ ชัยนันท์ เหมือนเพ็ชร. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามสุขบัญญัติแห่งชาติของ

นักเรียนโรงเรียนวัดศิริจันทราราม จังหวัดปทุมธานี. ใน สุทธิพันธ์ จิตพิมลมาศ (ประธาน), Rethink: Social

Development for Sustainability in ASEAN Community [Symposium]. การประชุมวิชาการการพัฒนา

ชนบทที่ยั่งยืน ครั้งที่ 4 ประจำปี 2557, เซ็นทารา โฮเต็ล แอนด์ คอนเวนชันเซ็นเตอร์ จังหวัดขอนแก่น

ภาษาอังกฤษ

Bruner, J. (1966). Toward a theory of instruction. Harward University Press.

Dewey, J. (1969). Philosophy Education, and Reflective Thinking. In T. O. Buford (Ed.), Toward a philosophy

of education. Macmillan.

Kriengsinyos, W. (2014). Eat the fruit and vegetables. 400 g per day to better health, The documentation

for academic meeting National Food and Nutrition for health 1#. Mahidol University. (In Thai)

New Zealand Ministry of Health. (2012). Food and nutrition guidelines for healthy children and young

people (aged 2-18 years). Ministry of Health.

Piaget, J. (1963). The origins of intelligence in children. W.W. Norton & Company.

Downloads

Published

2022-06-15

How to Cite

Choocharn, N. ., & Nimnuan, P. (2022). Effects of the Eating Behaviors Promotion Program for Kindergarteners in Dusit District, Bangkok. Journal of Education Studies, 50(2), EDUCU5002005. https://doi.org/10.14456/educu.2022.16