การพัฒนารายวิชานิทานพื้นบ้านอาเซียน (ท30228) โดยใช้กรอบแนวคิดมิติทางวัฒนธรรม ของ Moran สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนศรีอยุธยา ในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง การพัฒนารายวิชานิทานพื้นบ้านอาเซียน (ท30228) โดยใช้กรอบแนวคิดมิติทางวัฒนธรรมของ Moran สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนศรีอยุธยา ในพระอุปถัมภ์สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารายวิชานิทานพื้นบ้านอาเซียน (ท30228) โดยใช้กรอบแนวคิดมิติทางวัฒนธรรมของ Moran และศึกษาผลการใช้รายวิชาดังกล่าว กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/2 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 โรงเรียนศรีอยุธยา ในพระอุปถัมภ์ฯ จำนวน 40 คน เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบประเมินรายวิชานิทานพื้นบ้านอาเซียน (ท30228) แบบวัดความเข้าใจวัฒนธรรมจากนิทานพื้นบ้านอาเซียน และแบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อรายวิชาฯ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่ามัชฌิมเลขคณิต ( ) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าร้อยละ
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) รายวิชานิทานพื้นบ้านอาเซียน (ท30228) โดยใช้กรอบแนวคิดมิติทางวัฒนธรรมของ Moran ที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วยหน่วยการเรียนรู้ 4 หน่วย ได้แก่ เปิดประตูสู่อาเซียน ความรู้พื้นฐานนิทานอาเซียน นิทานพื้นบ้านอาเซียน: คันฉ่องส่องวัฒนธรรม และปริทัศน์วัฒนธรรมจากนิทานพื้นบ้านอาเซียน มีคุณภาพอยู่ในระดับดีมากที่สุด 2) ผลการใช้รายวิชาดังกล่าวพบว่า คะแนนเฉลี่ยความเข้าใจวัฒนธรรมจากนิทานพื้นบ้านอาเซียนของกลุ่มตัวอย่างอยู่ในระดับดี คิดเป็นร้อยละ 70.42 ส่วนความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อรายวิชาฯ อยู่ในระดับเห็นด้วยมาก ทั้งด้านจุดประสงค์การเรียนรู้ การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ และการประเมินผล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมลาภ ทองอาจ วัชรพล วิบูลยศริน และ สุมิตรา คุณวัฒน์บัณฑิต. (2554). โมดูล 5 การใช้สื่อและแหล่งการเรียนรู้. ชุดฝึกอบรมครูภาษาไทย ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนีย์ เศรษฐพงษ์. (2560). การออกแบบและพัฒนาหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
พรทิพย์ ศิริสมบูรณ์เวช. (2548). วิธีวิทยาการสอนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรการสอนและเทคโนโลยีการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2560). ทักษะ 7C ของครู 4.0. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาณุวัฒน์ บุญพระธรรม และ นิลมณี พิทักษ์. (2558). การศึกษาการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดมหาสารคาม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 26.
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38(3), 34-42.
ยงยุทธ อังคสัญญลักษณ์. (2559). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้กระบวนการ 5 ขั้น ที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์และทัศนคติการเรียนรู้เชิงรุกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รุ่งอรุณ หัสชู. (2553). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นรายวิชาเพิ่มเติม ท16201 นิทานพื้นบ้าน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดวังก์วิเวการาม อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษา-ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชราภรณ์ ดิษฐป้าน. (2546). แบบเรื่องนิทานสังข์ทอง: การแพร่กระจายและความหลากหลาย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). การจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
วิชาการ, กรม. (2539). การประเมินตามสภาพจริง. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). แนวทางการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียน ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). แนวทางการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียน ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตร ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สิริวรรณ คุ้มบ้าน. (2550). การพัฒนาหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยเพิ่มเติม ท40207 วรรณกรรมพื้นบ้านสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาช่วงชั้นที่ 4 จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Bonwell, C. C. and Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. ASHE-ERIC Higher Education Reports No.1. Washington, D.C.
Moran, P. R. (2001). Teaching Culture: perspectives in practice. Boston, Mass: Heinle & Heinle.
