Development of ASEAN Folktales Course (TH30228) Using Moran's Theoretical Framework in Culture Dimensions for Mathayomsuksa IV Students, Sriayudhya School under The Royal Patronage of H.R.H. Bejraratanarajasuda

Main Article Content

Urupong Boonyaphala
Udomluk Koolsriroj
Sirirat Srisa-ard

Abstract

The purpose of this research was to develop the ASEAN folktales course (TH30228) by using Moran’s theoretical framework in culture dimensions and study the result of its implementation.  The samples were 40 Mathayomsuksa IV (tenth grade) room 2 students in a semester 1 academic year 2018 at Sri Ayudhya School under the Royal Patronage of H.R.H. Princess Bejraratanarajsuda in Bangkok. The instruments for research were the assessment form of ASEAN folktales course (TH30228), the questionnaires of cultural understanding from ASEAN folktales and students’ opinion towards the course. However, these collected data were analyzed by arithmetic means, standard deviation and percentage.


            The result showed that the development of ASEAN folktales course (TH30228) using Moran’s theoretical framework in culture dimensions which consist of 4 units of learning: Open the Door to ASEAN, Fundamental of ASEAN Folktales, ASEAN Folktales: A Mirror to Culture and Review of Culture from ASEAN Folktales had very high quality. Furthermore, the result of its implementation indicated that the average score of samples’ cultural understanding was in a good level at 70.42 percent. Besides, the students’ opinion towards this course was in a high agreement on learning objectives, learning experiences and evaluation.

Article Details

How to Cite
[1]
U. Boonyaphala, U. Koolsriroj, and S. Srisa-ard, “Development of ASEAN Folktales Course (TH30228) Using Moran’s Theoretical Framework in Culture Dimensions for Mathayomsuksa IV Students, Sriayudhya School under The Royal Patronage of H.R.H. Bejraratanarajasuda”, EDGKKUJ, vol. 13, no. 1, pp. 227–237, Mar. 2019.
Section
บทความวิจัย (Research article)

References

กุณฑริกา สุมนพันธุ์. (2547). การพัฒนาหลักสูตรสาระการเรียนรู้ภาษาไทย รายวิชา ท422 วรรณกรรมท้องถิ่น กรุงเทพมหานคร นนทบุรี ปทุมธานี และสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เฉลิมลาภ ทองอาจ วัชรพล วิบูลยศริน และ สุมิตรา คุณวัฒน์บัณฑิต. (2554). โมดูล 5 การใช้สื่อและแหล่งการเรียนรู้. ชุดฝึกอบรมครูภาษาไทย ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนีย์ เศรษฐพงษ์. (2560). การออกแบบและพัฒนาหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
พรทิพย์ ศิริสมบูรณ์เวช. (2548). วิธีวิทยาการสอนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรการสอนและเทคโนโลยีการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2560). ทักษะ 7C ของครู 4.0. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาณุวัฒน์ บุญพระธรรม และ นิลมณี พิทักษ์. (2558). การศึกษาการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดมหาสารคาม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 26.
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38(3), 34-42.
ยงยุทธ อังคสัญญลักษณ์. (2559). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้กระบวนการ 5 ขั้น ที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์และทัศนคติการเรียนรู้เชิงรุกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รุ่งอรุณ หัสชู. (2553). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นรายวิชาเพิ่มเติม ท16201 นิทานพื้นบ้าน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดวังก์วิเวการาม อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษา-ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชราภรณ์ ดิษฐป้าน. (2546). แบบเรื่องนิทานสังข์ทอง: การแพร่กระจายและความหลากหลาย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). การจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
วิชาการ, กรม. (2539). การประเมินตามสภาพจริง. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). แนวทางการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียน ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). แนวทางการจัดการเรียนรู้สู่ประชาคมอาเซียน ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตร ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สิริวรรณ คุ้มบ้าน. (2550). การพัฒนาหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยเพิ่มเติม ท40207 วรรณกรรมพื้นบ้านสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาช่วงชั้นที่ 4 จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Bonwell, C. C. and Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. ASHE-ERIC Higher Education Reports No.1. Washington, D.C.
Moran, P. R. (2001). Teaching Culture: perspectives in practice. Boston, Mass: Heinle & Heinle.