The Development of Problem Solving Ability in Mathematics and Analytical Thinking Ability of Grade 11 Students Using The STEM Education on Probability
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) develop mathematical problem-solving ability of not less than 70% of grade 11 students, using the STEM Education learning management on Probability, to pass the criterion of having mean score of not less than 70% of total score, 2) develop mathematical analytical thinking ability of not less than 70% of grade 11 students, using the STEM Education learning management on Probability, to pass the criterion of having mean score of not less than 70% of total score, 3) develop the learning achievement on Probability, to pass the criterion of having mean score of not less than 70% of total score and 4) study students’ satisfaction towards STEM Education learning management. Target group were grade 11 students at Sichompusuksa School in Khon Kaen province during the first semester of academic year 2016. This action research consisted of 3 cycles. Research instruments included 1) 12 mathematics lesson plans on Probability, 2) note form for learning management behavior, 3) end of cycle test, 4) end of cycle test for measuring mathematical problem-solving ability and analytical thinking ability, 5) learning achievement test, 6) mathematical problem-solving ability and analytical thinking ability test, and 7) satisfaction test for learning management.
The findings revealed that
1) students could have mean score of mathematical problem-solving ability for 6.96, accounted for 87.00 percent and ware 25 students passing the criteria accounting for in 89.29 percent, which was higher than defined criteria.
2) students could also have mean score of analytical thinking ability for 6.96, accounted for 87.00 percent and ware 25 students passing the criteria accounting for in 89.29 percent, which was higher than defined criteria.
3) students could have mean score of learning achievement for 15.54, accounted for 86.33 percent and ware 24 students passing the criteria accounting for in 85.71 percent, which was higher than defined c riteria.
4) students’ satisfaction towards STEM Education learning management with 3 aspects including learning and teaching, teacher, and instructional. 4.62 in level of satisfaction as much as possible
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
นงนุช เอกตระกูล. (2557). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบ STEM เพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ (CPS) ของนักเรียนประถมศึกษา ปีที่ 6. ธนบุรี: โรงเรียนอัสสัมชัญ.
ปิยะพร พรประทุม และ วัลลภา อารีรัตน์. (2556). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โดยใช้วัฏจักรการเรียนรู้ 5 ขั้น (5Es) ที่เน้นการคิดวิเคราะห์เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา, 7(2), 65-73.
ประพันสิริ สุเสารัจ. (2551). การพัฒนาการคิด. กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
ปริสา วงศ์คำพระ. (2556). ผลการใช้รูปแบบการสอนการตั้งปัญหาเสริมด้วยกระบวนการแก้ปัญหา และการเขียนบันทึกการเรียนรู้ต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและความสามารถในการเขียนทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฝ่ายวิชาการ โรงเรียนสีชมพูศึกษา. (2559). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ปีการศึกษา 2558. ขอนแก่น: โรงเรียนสีชมพูศึกษา.
พัชรี อินทปัญญา. (2557). การพัฒนาความสามารถ ในการคิดวิเคราะห์และเจตคติต่อวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วย กิจกรรมวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรมศาสตร์และคณิตศาสตร์ ในเนื้อหาเรื่อง ปริมาณสัมพันธ์. รายงานการวิจัย ภาควิชาเคมี คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
พลศักดิ์ แสงพรมศรี ประสาท เนืองเฉลิม และ ปิยะเนตร จันทร์ถิระติกุล. (2559). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทักษะกระบวนการ ทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูงและเจตคติต่อการเรียนเคมี ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษากับแบบปกติ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 9(ฉบับพิเศษ), 401-418.
ยาใจ พงษ์บริบูรณ์. (2537). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน. ขอนแก่น: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
รักษพล ธนานุวงศ์. (2556). รายงานสรุปผลการอบรมเชิงปฏิบัติการ STEM Education, การอบรมเชิงปฏิบัติการ STEM Education. วิทยากร Prof. Mitchell Nathan, University of Wisconsin, Madison, วันที่ 10-11 มกราคม 2556, กรุงเทพฯ: ม.ป.ป.
สุวัฒน์ วิวัฒนานนท์. (2551). ทักษะการอ่านคิดวิเคราะห์ และเขียน. นนทบุรี: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553.กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
อรุณี โสภา วัลลภา อารีรัตน์ และ อรุณศรี อึ้งประเสริฐ. (2556). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ ตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ที่เน้นทักษะการคิดวิเคราะห์ เรื่อง ความน่าจะเป็น ชั้นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 36(4), 158-165.
อลงกต ใหม่ด้วง. (2557). สะเต็มศึกษากับการแก้ปัญหาเรื่อง ความน่าจะเป็น. นิตยสาร สสวท, 43(191), 28-31.
อัจฉราภรณ์ บุญจริง. (2554). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้ขั้นตอนการแก้ปัญหาของ Polya. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Dewey, J. (1993). How We Think: A Restatement of the Relation of Reflective Thinking to the Education Process. Boston D.C.: Health and
Company.
Krulik, S & Reys R. E. (1980). Problem Solving in School Mathematics. Washington D.C.: The National Council of Teacher of Mathematics.