THE DEVELOPMENT OF MATHEMATICS PROBLEM SOLVING ABILITY OF GRADE 11 STUDENTS USING THE SSCS MODEL WITH BRAINSTORMING TECHNIQUE

Main Article Content

Patcharawadee Jainan
Sitthipon Art - in

Abstract

The objectives of this study were 1) to develop grade 11 students’ mathematics problems solving ability through the SSCS learning management with brainstorming technique so that the students made a mean achievement score of 70% of the full marks or better on mathematics problem solving ability, and that at least 70% of the target group passed the criterion, 2) to enhance the students’ mathematics learning achievement through the SSCS learning management with brainstorming technique so that the students made a mean learning achievement score of 70% of the full marks in mathematics and at least 70% of the target group passed the criterion. The target group consisted of 30 grade-11 students in Wiang Wonggot Wittayakom School under the Office of Secondary Education Service Area 25, during the first semester of the 2018 academic year. The study followed Action Research procedures for data collection which comprised 3 action spirals.  Three categories of research tools were used in the study, i.e. 1) action research tool  consisting of 9 lesson plans basing on the SSCS learning management together with brainstorming technique which took 18 instructional periods to complete, 2) reflection tool consisting of teacher’s teaching behavior observation form, the student studying behavior observation form, learning achievement recording form, student opinions recording form and end-of-spiral quizzes, and 3) evaluation tool consisting of a 5-item essay test on mathematics problems solving ability and a 4-choice objective learning achievement test totaling 20 items. The quantity data were analyzed by using basic statistics of arithmetic mean and percentage while the qualitative data were analyzed by testing content validity.


                    The findings show that:


                        1) The students made a mean achievement score of 40.03 (or 80.07% of the full marks) on mathematics problems solving ability, and 25 students (or 83.33% of the target group) passed the criterion which is higher than the prescribed criterion;


            2) The students made a mean learning achievement core of 14.67 (or 73.35% of the full marks) on mathematics problems solving ability, and 23 students (or 76.67% of the target group) passed the criterion which is higher than the prescribed criterion.

Article Details

How to Cite
[1]
P. Jainan and S. Art - in, “THE DEVELOPMENT OF MATHEMATICS PROBLEM SOLVING ABILITY OF GRADE 11 STUDENTS USING THE SSCS MODEL WITH BRAINSTORMING TECHNIQUE”, EDGKKUJ, vol. 13, no. 2, pp. 23–33, Sep. 2019.
Section
บทความวิจัย (Research article)

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: พี บาลานซ์ดีไซด์แอนปริ้นติ้ง.
จุฑามาศ หงส์คำ. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบร่วมมือกันเรียนรู้ เทคนิค STAD ที่เน้นการแก้ปัญหาแบบ SSCS เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปรายฝน โพธิ์เวียงคำ. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์และเทคนิคระดมสมองที่ส่งเสริมความสามารถในการคิดขั้นสูง เรื่องการวัดความยาว ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิตะวัน ศรีเจริญ. (2552). ผลของการระดมสมองที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดโพธิ์เรียง เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาศรีนครินทรวิโรฆ.
มณีรัตน์ พันธุตา. (2556). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เมธาสิทธิ์ ธัญรัตนศรีสกุล. (2557). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCSE ที่มีต่อทักษะการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง สถิติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วลัยพร โล่ห์เส็ง. (2559). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบ SSCS ร่วมกับเทคนิค KWDL. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 37(4), 140-148.
วิจิตรา บังกิโล. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีคอน สตรัคติวิสต์และเทคนิคระดมสมองที่ส่งเสริมความสามารถในการคิดขั้นสูง เรื่อง ลำดับและอนุกรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
โรงเรียนเวียงวงกตวิทยาคม. (2552). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนเวียงวงกตวิทยาคม พุทธศักราช 2552 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2559) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ขอนแก่น: โรงเรียนเวียงวงกตวิทยาคม.
ศิริญญา ดวงคำจันทร์. (2558). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์โดยใช้เทคนิคระดมสมองที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ เรื่อง อสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). การวัดผลประเมินผลคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัท วี.พริ้นท์.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2558). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ONET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2558. กรุงเทพฯ: สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2559). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ONET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2559. กรุงเทพฯ: สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2560). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ONET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2560. กรุงเทพฯ: สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ.
สิทธิศักดิ์ ศิรโรจนโยธิน. (2559). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ตามแนวคิดทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ที่เน้นกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา เรื่อง บทประยุกต์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุวิมล ว่องวาณิช (2550). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. (2560). รายงานการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน ปีการศึกษา 2560. ขอนแก่น: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25.
อัมพร ม้าคนอง. (2553). ทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์ : การพัฒนาเพื่อการพัฒนาการ. ศูนย์ตำราและเอกสารทางวิชาการคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Pizzini, L., Shepardson, P., & Abell, K. (1989). A Rationale for and the Development of a Problem solving Model of Instruction in Science Education. Science Education, 73(5), 523 – 534.
Polya, G. (1957). How To Solve It : A New Aspect of Mathematic Method. New York: Doubleday and company.