ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยหลักประกันทางธุรกิจ: ศึกษากรณีพันธุ์พืช

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาและวิจัยเรื่องปัญหาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยหลักประกันทางธุรกิจ ศึกษากรณีการนำพันธุ์พืชมาเป็นหลักประกัน ซึ่งการวิจัยครั้งนี้ได้มีการเก็บรวบรวมข้อมูลสภาพปัญหาการบังคับใช้กฎหมายและประเด็นสำคัญที่ควรจะต้องมีการพิจารณาแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติหลักประกันทางธุรกิจ พ.ศ. 2558 โดยใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การวิจัยเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า การนำพันธุ์พืชมาใช้เป็นหลักประกันทางธุรกิจตามพระราชบัญญัติหลักประกันทางธุรกิจ พ.ศ. 2558 นั้น มีปัญหาการบังคับใช้กฎหมายที่อาจก่อให้เกิดการยอมรับและนำไปใช้ในวงการธุรกิจอย่างแพร่หลายได้ ซึ่งมีสาเหตุมาจากกฎหมายที่มีผลใช้บังคับในปัจจุบันขาดความชัดเจนและมิได้มีการวางหลักเกณฑ์และวิธีการที่เป็นสาระสำคัญของการนำพันธุ์พืชมาใช้เป็นหลักประกันทางธุรกิจที่จะก่อให้เกิดการยอมรับอย่างเป็นธรรมระหว่างผู้ให้หลักประกันและผู้รับหลักประกัน ดังนี้ (1) ปัญหาเกี่ยวกับมูลค่าของพันธุ์พืช (2) ปัญหาการประเมินมูลค่าพันธุ์พืช และ (3) ปัญหาการบังคับหลักประกันพันธุ์พืช อันนำมาสู่การวิเคราะห์และเสนอแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติหลักประกันทางธุรกิจ พ.ศ. 2558 ที่เป็นข้อค้นพบสำคัญของการศึกษาวิจัยนี้ การวิจัยครั้งนี้ได้เสนอแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติหลักประกันทางธุรกิจ พ.ศ. 2558 คือ (1) เพิ่มเติมคำยามคำว่า ผู้ประเมินมูลค่าพันธุ์พืช ของมาตรา 3 (2) เพิ่มเติมหลักเกณฑ์และวิธีการการประเมินมูลค่าทรัพย์สินทางปัญญา โดยเป็นหมวด 1/1 การประเมินมูลค่าพันธุ์พืชใหม่ (3) เพิ่มเติมหลักเกณฑ์เกี่ยวกับตลาดรองรับการซื้อขายพันธุ์พืช เป็นวรรค 2 ของมาตรา 40