THE ARRANGEMENT OF ROUTING AND TOURISM ACTIVITIES IN RATCHABURI PROVINCE TO SUPPORT ELDERLY TOURISTS IN BANGKOK
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research examines the behavior of elderly tourists in Bangkok and the tourist attractions in Ratchaburi to arrange a tourist route and activities to support the elderly tourists in Bangkok by convenience sampling via questionnaire, together with collecting information about tourist attractions in Ratchaburi. The research is quantitative research using questionnaires with a sample of 203 elderly Thai tourists aged 60 and over in Bangkok by convenience sampling. The data was then analyzed with descriptive statistics, which included values (Mode) and percentages (Percentage). The examination indicates that tourists prefer traveling for 2-3 days during weekends or at their convenience, accompanying family or a small group of friends by private or chartered car to the good scenery of natural tourist attractions with concerns about safety and convenient accessibility. On-site, the toilets for elderly people and the food and beverage service are required. They travel with the purpose of experiencing a new environment together with local food and fascinating culture. In addition, ecotourism, cultural and traditional tourism, and health tourism are in demand; these focus on activities with a focus on safety and relaxation, including sightseeing, taking photos, and making merit. Regarding accommodation, the resort is in the form of a private bungalow with simple decoration in harmony with its location. It provides a security system, easy access to tourist attractions around, and facilities for elderly people are essential. For the information on tourist attractions in Ratchaburi Province, they are categorized into 3 groups corresponding to the interests of each group, including 11 natural attractions, 13 historical attractions, and 8 cultural attractions, respectively. After that, all the findings were looked at and analyzed so that routes and activities could be set up to help older tourists in Bangkok.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Ananth, M., DeMicco, F.J., Moreo, P.J. and Howey, R.M. (1992). Marketplace lodging needs of mature travelers. The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 33(4), 12-24.
Dickman, S. (1999). Tourism: An Introductory Text. Melbourne: Royal Victorian Institute for the Blind. Student and Vocational Support Service.
Chiang, L., Manthiou, A., Tang, L., Shin and J., Morrison, A. (2014). A comparative study of generational preferences for trip-planning resources: A case study of international tourists to Shanghai. Journal of Quality Assurance in Hospitality and Tourism, 15(1), 78-99.
Thailand Convention & Exhibition Bureau. (2562). ประชากรสูงวัยและแนวโน้มในอนาคต. Retrieved from: https://intelligence.businesseventsthailand.com/en/page/about-intelligence
ThaiSeniorMarket.com. (ม.ป.ป.). การท่องเที่ยวที่ผู้สูงอายุอยากไปมากที่สุด. Retrieved from: http://www.thaiseniormarket.com/article-detail/163
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2563). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2562. Retrieved from http://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/275
กฤติยาณี พุ่มเกิด, โยษิตา ตั้งวัฒนทรงพล และ ดวงพร วรรณวีรติกุล. (2560). การสำรวจเพื่อเตรียมความพร้อมของการท่องเที่ยวผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. กรุงเทพมหานคร: รายงานการปฏิบัติสหกิจศึกษา มหาวิทยาลัยสยาม.
จิราวดี รัตนไพฑูรย์ชัย. (2557). ตลาดนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ: โอกาสใหม่ไทย เติบโตรับ AEC. กรุงเทพธุรกิจ Section : ASEAN+ 3, p. 153.
ธนาคารกรุงเทพ. (2562). ทัวร์ผู้สูงวัย ธุรกิจโดนใจวัยเกษียณ. Retrieved from https://www.bangkokbanksme.com/en/travel-retirement
นรินทร์ สังข์รักษา, สุภาภรณ์ พรหมฤาษี และ ธีรังกูร วรบำรุงกุล. (2559). รูปแบบและพฤติกรรมการท่องเที่ยวที่ไร้ความเร่งรีบของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 36(2), 1-19.
นฤมล รัตนไพจิตร, ราตรี เขียวรอด และ ตรีวนันท์ เนื่องอุทัย. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของผู้สูงอายุ จังหวัดนครศรีธรรมราช (รายงานการวิจัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.
นิภาวรรณ พุทธสงกรานต์. (2548). ศักยภาพของจังหวัดราชบุรีในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. Retrieved from http://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/1840
บุณยสฤษฎ์ อเนกสุข. (2560). การท่องเที่ยวแบบเนิบช้า (Slow travel): นิยามและแนวคิด. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 8(1), 26-47.
เบญจพร เชื้อผึ้ง, ณัฐพล ประดิษฐผลเลิศ, รัชต วรุณสุขะศิริ, และสันติธร ภูริภักดี. (2561). แนวทางการจัดการการบริการของโรงแรมเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ ชาวไทยที่มาพักแรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 7(12), 71-84.
ประอรพิชญ์ คัจฉวัฒนา. (2561). เปิดผลการวิจัยเจาะลึกพฤติกรรมผู้สูงวัยติดปีกธุรกิจใหม่ยุค Aging Soceity. Retrieved from https://www.salika.co/2018/05/09/aging-society-run-business/
พงศ์เสวก เอนกจำนงค์พร. (2558). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของประชากรรุ่นเบบี้บูมในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.
พีรยา สุขกิจเจ. (2562). พฤติกรรมนักท่องเที่ยวและแนวโน้มการเติบโตของที่พักเพื่อผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ภูพฤทธิ์ กันนะ และ จอมภัค คลังระหัด. (2560). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุ ในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ใน การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 “ราชมงคลสร้างสรรค์กับนวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0", 1302-1311. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
มุนิล บุญประเสริฐ. (2557). การวิเคราะห์คุณลักษณะองค์ประกอบร่วมความพึงพอใจในพฤติกรรมการท่องเที่ยวในเขตพุทธาวาสของผู้สูงอายุจังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
รตินันท์ ชัยวิบูลย์เวช. (2561). เจาะลึก “อาวุโส มาร์เก็ตติ้ง” จับตลาดคนสูงวัยอย่างไรให้อยู่หมัด. Retrieved from https://brandinside.asia/insight-aging-society/
ราณี อิสิชัยกุล และ ชัชพล ทรงสุนทรวงศ์. (2552). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณการส่งเสริมการท่องเที่ยวผู้สูงอายุจากทวีปยุโรปสู่ประเทศไทย . มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ลัดณา ศรีอัมพรเอกกุล และ ธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). การท่องเที่ยวคุณภาพเพื่อนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสงัคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1), 12-28.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2554). แนวทางการพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ กรณีศึกษาพื้นที่รอบการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. ใน การประชุมวิชาการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำ ปี 2554 “การพัฒนาอนาคตชนบทไทย: ฐานรากที่มั่นคงเพื่อการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน”, 189-193.
วิรุณสิริ ใจมา. (2557). นักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติกับรูปแบบและกิจกรรมการท่องเที่ยวที่เหมาะสมในจังหวัดเชียงราย. ประชาคมวิจัย, 118(20), 66.
วิลาสินี ยนต์วิกัย. (2562). แนวทางการพัฒนาธุรกิจเพื่อรองรับพฤติกรรมการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(2), 428-438.
สมยศ วัฒนากมลชัย และ เยาวลักษณ์ ยิ้มอ่อน. (2553). นักท่องเที่ยวสูงอายุ: กลุ่มเป้าหมายที่มีศักยภาพสำหรับธุรกิจการท่องเที่ยว. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 2(1), 95-103.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2562). เศรษฐกิจผู้สูงวัย. กรุงเทพฯ: กระทรวงวิทยาศาตร์และเทคโนโลยี.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). ผลสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย 2560. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
อรลักษณ์ ชิดเชี่ยว. (2550). การพัฒนาประเทศไทยให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวผู้สูงอาย (วิทยานิพนธ์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, กรุงเทพฯ.