การประยุกต์หลักพุทธธรรมที่เกี่ยวข้องกับความรักเพื่อสร้างความรัก สามัคคีของชาวบ้านหนองยางคำ ตำบลกองนาง อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาหลักธรรมเกี่ยวกับความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาท 2) เพื่อศึกษา “ความรัก” ในพระพุทธศาสนาเถรวาทของชาวบ้านหนองยางคำ 
3) เพื่อประยุกต์ใช้หลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับความรักเพื่อสร้างความรักสามัคคีของชาวบ้านหนองยางคำ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเก็บรวบรวมจากเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 25 รูป/คน แล้วนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เชิงพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี

         ผลการวิจัยพบว่า 1) การศึกษาหลักธรรมเกี่ยวกับความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาท  คือ โดยเฉพาะศีล 5 ทำให้เกิดผลเชิงประจักษ์ว่าชุมชนได้ดำเนินชีวิตมีขนบธรรมเนียม  ประเพณี  มาทำความประพฤติที่ดีงาม โดยหลักธรรมของเบญจศีล หลักธรรมในทิศทั้ง 6 ในฐานะที่เป็นเครื่องมือ  ในการพัฒนาความรักผู้อื่น  ด้านเมตตา  การที่ชุมชนค้นพบหลักธรรม  ยังความเจริญ มีคุณธรรมจริยธรรม เป็นพลังเข้มแข้งและมั่นคงต่อไป 2) “ความรัก” ในพระพุทธศาสนาเถรวาทของชาวบ้าน คือ เป็นการพัฒนาตนเองทางจิตใจสุจริตธรรม เพราะเมื่อชาวบ้านมีความรักให้กับ บุคคลอื่นย่อมทำให้จิตใจเบิกบานโดยเจตนาว่าจะไม่ละเมิดความประมาทและไม่ทำลายสุขภาพ 3) การประยุกต์ใช้หลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับความรักสำหรับสร้างความรักสามัคคีของชาวบ้าน คือ มีความยากอยู่ที่การสร้างความเชื่อมั่นและมั่นใจของคนในชุมชนและสำคัญที่การสร้างความเป็นธรรมไร้อคติ ตามหลักธรรมพรหมวิหาร 4 ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาท้องถิ่นเชิงพหุลักษณ์ ธรรมชาติ และธรรมดาของผู้คน มีการประยุกต์หลักธรรม  เกิดความรักที่ประกอบด้วยปัญญา สร้างความรัก สามัคคี มีจิตใจงาม เกิดสุขที่ยั่งยืนสืบไป