SYNTHESIS OF KNOWLEDGE OF NETWORK MANAGEMENT AT THE LOCAL LEVEL
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to explore the knowledge of local network management and to synthesize the knowledge of local network management in 3 aspects: theoretical concepts; research methodology and educational results Using a qualitative research model. The sample used in this research consisted of 8 research papers at master's and doctoral levels.
Most of the theoretical concepts used in this research were concepts and theories related to network management concepts. and the concept of participation in terms of research methodology, it was found that there were qualitative research (Qualitative Research) in the amount of 6 issues, accounting for 75.00%, followed by mixed research methods (Mix Methodology), in the amount of 2 issues, accounting for 25.00%. In terms of the study results, it was found that the findings about the study results could be classified into 4 issues: 1) network format, 2) network construction approach, 3) network type, and 4) network enhancement.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
โกวิทย์ พวงงาม.(2548).การปกครองท้องถิ่นไทย: หลักการและมิติใหม่ในอนาคต. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
ธีรวิชญ์ จันทกูล. (2557). การสร้างเครือข่ายร่วมสร้างชุมชนท้องถิ่นสู่ตำบลสุขภาวะ กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลควนรู อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ และคณะ. (2552). ความก้าวหน้ากระบวนการกระจายอำนาจในประเทศไทยและข้อเสนอ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประเวศ วะสี. (2538). เครือข่ายการเรียนรู้เพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ปาริชาติ สถาปิตานนท์ และชัยวัฒน์ ถิระพันธุ์. (2546). สื่อสารกับสังคมเครือข่าย.น.7. ในเอกสารประกอบการฝึกอบรมหลักสูตร 3 การสร้างเครือข่ายที่มีพลัง สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันการเรียนรู้และพัฒนาประชาสังคม.
พฤฒ เอ็มมานูเอล.(2552). การสร้างความร่วมมือเพื่อต่อต้านการค้าแรงงานทาสบนเรือประมงระหว่าง มูลนิธิกระจกเงากับกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์และหน่วยงานอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง. ใน ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, การเมืองการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาลัยธรรมศาสตร์.
มนัส สุวรรณ และคณะ .(2546). การตรวจสอบขององค์กรภาคประชาชนในระบบการบริหารงานและกิจการสาธารณะของท้องถิ่น. เชียงใหม่: คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วสันต์ เหลืองประภัสร์, นครินทร์ เมฆไตรรัตน์, และเกรียงชัย ปึงประวัติ. (2557). การศึกษาและรวบรวมตัวอย่างการบริหารจัดการบ้านเมืองแบบร่วมมือกัน (Collaborative Governance) ระหว่างภาครัฐ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคธุรกิจเอกชน ภาคประชาสังคมและชุมชน. ใน รายงานวิจัยเสนอต่อ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (สำนักงาน ก.พ.ร.) ภายใต้การสนับสนุนจาก สำนักงานกองทุน สนับสนุนการสร้างสุขภาพ (สสส.). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สถาบันพระปกเกล้า. (2553). บันทึกเรื่องเด่นรางวัลพระปกเกล้า’52 ด้านการเสริมสร้าง เครือข่าย รัฐ เอกชน และประชาสังคม. กรุงเทพมหานคร: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
เสรี พงศ์พิศ. (2548). เครือข่าย: ยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มข้น ชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
วลัยลักษณ์ จันทร์สวัสดิ์ .(2551). รูปแบบเครือข่ายความร่วมมือเพื่อแก้ปัญหาความยกจนอย่างยั่งยืนขององค์กรท้องถิ่นตำบลจริม อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
อิราวัฒน์ ชมระกา. (2551). รูปแบบการจัดการเครือข่ายการตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชน จังหวัดอุตรดิตถ์ โดยความร่วมมือของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์และองค์กรท้องถิ่น. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
จีรารัตน์ พัฒนคูหะ. (2551). กลยุทธ์การพัฒนาเครือข่ายหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) จังหวัดกำแพงเพชร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
สาริณีย์ จันทรัศมี .(2550). การสร้างทุนทางสังคมเพื่ออนุรักษ์พื้นที่ป่าสาคู : ศึกษากรณีขบวนการเคลื่อนไหวของเครือข่ายอนุรักษ์ป่าสาคู อ.นาโยง จ.ตรัง. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
ปัญญา เมืองรื่น .(2552). การศึกษากระบวนการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ศึกษากรณี เครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ จังหวัดระยอง. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต.กรุงเทพมหานคร.มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ฉกาจ ลอยทอง. (2552). เครือข่ายศักยภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบเทศบาลในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ยุทธพล ผ่องพลีศาล .(2556). เครือข่ายชุมชนเพื่อป้องกันปัญหากัดเซาะฝั่งด้วยวิธีภูมิปัญญาท้องถิ่น: กรณีศึกษาการปักไม้ผ่าชะลอคลื่นของเครือข่ายรักษ์อ่าวไทยตอนบน. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
วรินทร์ลดา สืบดี .(2563). แนวทางการพัฒนาการจัดการเครือข่ายประมงพื้นบ้านกว๊านพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยพะเยา.
อุษณี มงคลพิทักษ์สุข. (2556). ภาวะผู้นำเต็มขอบเขตของปลัด อบต. กับประสิทธิผลขององค์การ: การวิเคราะห์จำแนกพหุ. วารสารร่มพฤกษ์, 31(2), 19-48.
อลงกต สารกาล และศักดิ์สิทธิ์ ฆารเลิศ. (2561). แนวทางการสร้าง อปท. ที่เป็นเลิศ ด้านการเสริมสร้างเครือข่าย. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 9(1), 29-58.
Haeyes, J. (2002). The Theory and Practice of Change Management. Palgrave: Wiltshire.
Paterson, B. L., Thorne, S. E., Canam, C., & Jillings, C. (2001). Meta-study of qualitative health research: A practical guide to meta-analysis and meta-synthesis,3, Sage.