THE BODY OF KNOWLEDGE FOR THAI DEMOCRACY DURING 2006 – 2021
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Thailand is uncertain democracy although it was started since 1932. There are 2 coups during 2006 - 2021. This research aimed to survey and assess Thai democratic literature during 2006 - 2021. Documentary research was carried out as the methodology. The findings revealed that there are three groups of Thai democratic literature: development of Thai politics, the regime and political institution, and political movement and political change. This literature project the unconsolidated Thai democracy during 2006 – 2021: 2 coups and 6 governments. Moreover, this is the Thai political change as a result of the economy and social has changed since 1997. Although Thai democracy has been recession for 15 years, it will make radical democracy in Thailand.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กนกรัตน์ เลิศชูสกุล. (2564). สงครามเย็น(ใน)ระหว่างโบว์ขาว. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศักดิ์. (2551, มกราคม-เมษายน). ประชาธิปไตยบนทางแพร่ง. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 6(1), 55-66.
เกษียร เตชะพีระ. (2550). รัฐประหารกับประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
เกษียร เตชะพีระ. (2551). ทิศทางการเมืองไทยภายใต้รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550. ใน ทางแพร่งและพงหนาม: ทางผ่านสู่ประชาธิปไตยไทย (น. 467-471). กรุงเทพมหานคร: มติชน.
เกษียร เตชะพีระ. (2554, มกราคม-มีนาคม). ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ที่มาที่ไป. ฟ้าเดียวกัน, 9(1), 89-114.
เกษียร เตชะพีระ. (2559, พฤษภาคม-ธันวาคม). ความขัดแย้งทางชนชั้นกับการเมืองมวลชนรอยัลลิสต์ ความย้อนแย้งของกระบวนการสร้างประชาธิปไตยกับพระราชอำนาจนำในสังคมไทย. ฟ้าเดียวกัน, 14(2), 13-37.
เกษียร เตชะพีระ. (2562). Pessimism of the intellect, Optimism of the will: Reflections on Thailand’s 2019 General Election. ใน อดีต ปัจจุบัน อนาคตประชาธิปไตยไทย (น. 3-16). กรุงเทพมหานคร: ศยามปริทัศน์.
เกษียร เตชะพีระ. (2564, กรกฎาคม-ธันวาคม). สาธารณรัฐจำแลงกับเสมือนสัมบูรณาญาสิทธิ์ สองแนวโน้มฝังแฝงที่ขัดแย้งกันในระบอบราชาธิปไตย. ฟ้าเดียวกัน, 19(2), 9-31.
เข็มทอง ต้นสกุลรุ่งเรือง. (2560, กรกฎาคม-ธันวาคม). เรื่องวุ่นวายของรัฐธรรมนูญไทยฉบับที่ 20. ฟ้าเดียวกัน, 15(2), 31-39.
จิราภรณ์ ดำจันทร์. (2562). ประชาธิปไตยที่ไม่ตั้งมั่น. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
ชลิดาภรณ์ ส่งสัมพันธ์. (2562). ประชาธิปไตยไทย-เรียบง่ายและงดงาม?. ใน อดีต ปัจจุบัน อนาคตประชาธิปไตยไทย (น. 17-34). กรุงเทพมหานคร: ศยามปริทัศน์.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2550). ข้ามไม่พ้นประชาธิปไตยแบบหลัง 14 ตุลา: ประชาธิปไตยแบบใสสะอาดของอภิชนกับการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549. ใน รัฐประหาร 19 กันยา รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (น. 30-57). กรุงเทพมหานคร: ฟ้าเดียวกัน.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). ระบอบสังคมการเมืองที่ขัดฝืนการเปลี่ยนแปลงคืออันตรายที่แท้จริง. ใน ประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่เหนือการเมือง (น. 257-288). นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2563). ประชาธิปไตยแบบกษัตริย์นิยมไทย ประวัติ กลไกทำงาน และภาวะวิกฤต. ใน รัฐราชาชาติ (น. 101-131). นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2554). รัฐประหาร 19 กันยายน 2549 กับอนาคตของประชาธิปไตยไทย. ใน ประชาธิปไตยในสังคมไทย (19 กันยายน 2549 - กุมภาพันธ์ 2553) (น. 44-65). เชียงใหม่: คระรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ประจักษ์ ก้องกีรติ. (2559, พฤษภาคม-ธันวาคม). การลดทอนความเป็นมนุษย์ พื้นที่ทางศีลธรรม และความรุนแรง “จากฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป” ถึง “กำจัดเสี้ยนหนามแผ่นดิน”. ฟ้าเดียวกัน, 14(2), 39-75.
ประจักษ์ ก้องกีรติและวีรยุทธ กาญจน์ชูฉัตร. (2561, กรกฎาคม-ธันวาคม). ระบอบประยุทธ์ การสร้างรัฐทหารและทุนนิยมแบบช่วงชั้น. ฟ้าเดียวกัน, 16(2), 7-40.
ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี. (2556). เสื้อแดงกับขบวนการสร้างประชาธิปไตยของชนบท. ใน อดีต ปัจจุบัน อนาคตประชาธิปไตยไทย (น. 7-32). เชียงใหม่: ศูนย์วิจัยและบริการวิชาการ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2552
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2550). “การรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 คือการทำให้พลเมืองกลายเป็นไพร่”. ใน รัฐประหาร 19 กันยา รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (น. 204-229). กรุงเทพมหานคร: ฟ้าเดียวกัน.
โยชิฟุมิ ทามาดะ. (2557, มกราคม-มิถุนายน). รัฐประหาร 19 กันยายน พ.ศ. 2549 การแต่งตั้งโยกย้ายนายทหารในกองทัพบกกับการแทรกแซงการเมืองในประเทศไทย. ฟ้าเดียวกัน, 12(2-3), 187-244.
โยชิฟูมิ ทามาดะ. (2551, ตุลาคม-ธันวาคม). ประชาธิปไตย การทำให้เป็นประชาธิปไตยและการออกจากประชาธิปไตย. ฟ้าเดียวกัน, 6(4), 98-139.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2553). การเมืองการปกครองของไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วัฒนา สุกัณศีล. (2555). จากการเมืองรากหญ้า สู่ประชาธิปไตย 100%. ใน การเมืองประชาธิปไตยไทยในท้องถิ่นภาคเหนือ (น. 215-254). เชียงใหม่: ศูนย์วิจัยและบริการวิชาการ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เวียงรัฐ เนติโพธิ์. (2565). หีบบัตรกับบุญคุณ การเมืองการเลือกตั้งและการเปลี่ยนแปลงเครือข่ายอุปถัมภ์. เชียงใหม่: ศูนย์อาเซียนศึกษา.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2550). ฐานะทางประวัติศาสตร์ของการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549. ใน รัฐประหาร 19 กันยา รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (น. 204-229). กรุงเทพมหานคร: ฟ้าเดียวกัน.
สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี. (2557, มกราคม-มิถุนายน). ประชาธิปไตยลายพราง. ฟ้าเดียวกัน, 12(2-3), 159-184.
สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี. (2562, พฤษภาคม-ธันวาคม). ระบอบ(ที่ใหญ่กว่า)ประยุทธ์ ข้อพิจารณาสถาบันกษัตริย์และกองทัพในการเมืองไทย. ฟ้าเดียวกัน, 17(1), 9-27.
เสกสรร ประเสริฐกุล. (2562). ประชาธิปไตยสยามยุทธ: แง่คิดเกี่ยวกับความขัดแย้งและพัฒนาการของระบอบการเมืองในประเทศไทย. ใน อดีต ปัจจุบัน อนาคตประชาธิปไตยไทย (น. 147-166). กรุงเทพฯ: ศยามปริทัศน์.
อภิชาต สถิตนิรามัย, ยุกติ มุกดาวิจิตร และนิติ ภวัครพันธุ์. (2556). ทบทวนภูมิทัศน์การเมืองไทย. เชียงใหม่: เชียงใหม่: แผนงานสร้างเสริมนโยบายสาธารณะที่ดี สถาบันศึกษานโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อรรถจักร สัตยานุรักษ์. (2557). “ประชาธิปไตย” คนไทยไม่เท่ากัน. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
เอกสิทธิ์ หนุนภักดี. (2562, พฤษภาคม-สิงหาคม). ระบอบประชาธิปไตยอันเป็นปฏิปักษ์กับเสียงข้างมาก. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 8(2), 69-90.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2562). เค้าโครงความคิดพินิจประชาธิปไตยไทย. ใน อดีต ปัจจุบัน อนาคตประชาธิปไตยไทย (น. 167-196). กรุงเทพฯ: ศยามปริทัศน์.
เออเจนี เมริโอ. (2559, มกราคม-เมษายน). รัฐเร้นลึกในไทย พระราชอำนาจ และศาลรัฐธรรมนูญ (พ.ศ. 2540-2558). ฟ้าเดียวกัน, 14(1), 13-46.
Brown, G. W., McLean, I. & McMillan, A., Garrett W., McLean, Iain & McMillan, Alistair. (2018). The concise Oxford dictionary of politics. Oxford: Oxford Univesity Press.
Key, J. R., V. O. (1967). Politics, Party, and Pressure Groups. New York: Thomas Y. Crowell.
William, E. (1973). Today’s Isms. New Jersey: Prentice-hall.