ข้อจำกัดทางการเมืองของพระสงฆ์ในสังคมไทย

บทคัดย่อ

กาลเวลาผันผ่านสรรพสิ่งในโลกย่อมเปลี่ยนแปลงตาม การเข้าแทรกแซงของเจ้าหน้าที่รัฐซึ่งกระทำโดยต่างศาสนา ถึงแม้ว่าจะเป็น “คนกลุ่มน้อย แต่มากด้วยอำนาจ” เข้ามากำหนดแผนแนวทางปฏิบัติ ซึ่งจะเห็นได้จากภัยคุกคามทางศาสนานับวันยิ่งรุนแรงและแผ่ขยายออกไปเรื่อยๆ เช่น เหตุการณ์ความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้กระทำการฆ่าพระสงฆ์พร้อมทั้งผู้นับถือศาสนาพุทธอย่างโหดเหี้ยม การยึดวัดสร้างศาสนสถานของต่างศาสนา การสร้างศาสนสถานของต่างศาสนาในพื้นที่ชุมชนที่ไม่มีประชาชนในพื้นที่นับถือ ตลอดถึงเหตุการณ์กำจัดพุทธทางอ้อม เช่น การห้ามทำพิธีปลุกเสกวัตถุมงคล การสั่งให้ขนย้ายวัตถุที่ไม่ใช่พุทธศาสนาออกไปจากวัด เป็นต้น ประการสำคัญประเทศไทยเป็นเมืองแห่งประชาธิปไตย สิทธิและเสรีภาพในการเลือกเคารพนับถือสิ่งใดก็ตามอันไม่ขัดต่อขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามของไทย ก็คงจะไม่ผิดแต่ประการใด แต่กลับต้องโดนเจ้าหน้าที่ของรัฐสั่งห้ามหรือให้ขนย้ายออกไปจากวัด ตลอดถึงอีกหลายหลากประการ จนทำให้พระสงฆ์หลายรูปออกมาเคลื่อนไหวทางการเมืองทั้งยื่นข้อเสนอเรียกร้องให้บรรจุพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติลงในรัฐธรรมนูญแต่ไม่สัมฤทธิ์ผล ในอนาคตทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าสถานการณ์บ้านเมืองจะเป็นอย่างไร แต่ถ้าเราศึกษาในเรื่องของประวัติศาสตร์ประเทศเพื่อนบ้านแล้วนั้น การลุกฮือของพระสงฆ์ทั้งประเทศในการเรียกร้องสิทธิอันมีมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ อันนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าห่วงอยู่พอสมควร