การศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายรัฐธรรมนูญและสถาบันการเมือง ของมาเลเซียและราชอาณาจักรไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาวิวัฒนาการของกฎหมายรัฐธรรมนูญ และสถาบันการเมืองของมาเลซียและราชอาณาจักรไทย 2) เพื่อศึกษาความหมาย ประเภท วัตถุประสงค์ของกฎหมายรัฐธรรมนูญ และองค์ประกอบของสถาบันการเมืองภายในรัฐของมาเลซียและราชอาณาจักรไทย 3) เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบความสัมพันธ์ระหว่างอำนาจนิติบัญญัติกับอำนาจบริหารในรูปแบบการปกครองระบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขของมาเลเซียและราชอาณาจักรไทย และ 4) เพื่อสรุปข้อเสนอแนะและเสนอแนวทางแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย  

การศึกษาวิจัยครั้งนี้ ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพภาคเอกสาร ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาตามแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องรวมทั้งกฎหมายรัฐธรรมนูญของทั้งสองประเทศ เพื่อแสดงให้เห็นถึงบทบัญญัติตามกฎหมายรัฐธรรมนูญเกี่ยวกับที่มา คุณสมบัติ อำนาจหน้าที่ วาระการดำรงตำแหน่งในสถาบันทางการเมืองของทั้งสองประเทศ

ผลการวิจัยพบว่า:

รัฐธรรมนูญฉบับแรกของราชอาณาจักรไทย คือพระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พ.ศ. 2475 รัฐธรรมนูญที่ใช้อยู่ในฉบับปัจจุบัน คือ ฉบับปี พ.ศ. 2560 รัฐธรรมนูญฉบับนี้เกิดขึ้นจากกระบวนการนอกวิถีทางรัฐธรรมนูญ และผู้มีอำนาจจัดทำร่างรัฐธรรมนูญคือคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ ได้รับการแต่งตั้งโดยคณะรักษาความสงบแห่งชาติซึ่งเป็นผู้มีอำนาจจัดให้มีรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน มาเลเซียมีกฎหมายรัฐธรรมนูญหลังได้รับเอกราชจาก
สหราชอาณาจักร รัฐธรรมนูญสหพันธรัฐมาเลเซียฉบับแรกมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2500 ได้รับเอกราชอย่างเป็นทางการในวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2500 รัฐธรรมนูญมาเลเซียฉบับนี้เกิดขึ้นจากคณะบุคคลภายนอกร่วมกันจัดตั้งรัฐธรรมนูญได้รับอนุญาตจัดตั้งรัฐธรรมนูญจากสหราชอาณาจักร ผู้จัดทำร่างรัฐธรรมนูญเรียกว่าคณะกรรมาธิการลอร์ดเรด ถึงแม้ว่ามาเลเซียจะเคยเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักรมาก่อนก็ตาม แต่รูปแบบรัฐธรรมนูญของมาเลเซียในปัจจุบันกลับอยู่ในรูปแบบอเมริกันซึ่งเป็นรัฐธรรมนูญลายลักษณ์อักษร จัดทำเป็นประมวลรัฐธรรมนูญอยู่ในเอกสารชิ้นเดียวเช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยที่เป็นรูปแบบอเมริกัน ซึ่งรัฐธรรมนูญของทั้งสองประเทศต่างมีหลักว่าด้วยความเป็นกฎหมายสูงสุดของรัฐธรรมนูญเช่นเดียวกัน ส่วนรูปแบบแห่งรัฐนั้น ผู้วิจัยพบว่ามาเลเซียมีรูปแบบรัฐเป็นรัฐรวมในขณะที่ราชอาณาจักรไทยมีรูปแบบรัฐเป็นรัฐเดี่ยว ทั้งสองประเทศต่างก็มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขแห่งรัฐ มีรูปแบบการปกครองในระบบรัฐสภาซึ่งมีโครงสร้างรัฐสภาที่เรียกว่าระบบสภาคู่ โดยมีสภาผู้แทนราษฎรที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไปและวุฒิสภาที่มาจากการแต่งตั้งและการสรรหาเหมือนกัน ผู้มีอำนาจแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญคือฝ่ายนิติบัญญัติ (รัฐสภา) เช่นเดียวกับราชอาณาจักรไทย องค์กรที่ทำหน้าที่ตรวจสอบความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายรัฐธรรมนูญของมาเลเซียคือศาลฎีกา มีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำฝ่ายบริหารที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไป ส่วนราชอาณาจักรไทยผู้มีอำนาจตรวจสอบความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายรัฐธรรมนูญคือศาลรัฐธรรมนูญ