โอกาสการท่องเที่ยวภูมิทัศน์วัฒนธรรมสามัญและความยั่งยืน กรณีเทศบาลเมืองลำพูน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การท่องเที่ยวเป็นเครื่องมือในการพัฒนาเศรษฐกิจที่สำคัญของเมืองสำคัญต่าง ๆ ทั่วโลก โดยเฉพาะเมืองที่ได้รับการตรารับรองว่าเป็นแหล่งภูมิทัศน์วัฒนธรรมมรดกโลก เป็นผลให้แหล่งภูมิทัศน์วัฒนธรรมโลกดังกล่าวต่างเป็นจุดหมายปลายทางที่สำคัญของการท่องเที่ยวในโลกยุคปัจจุบัน ในขณะที่เมืองสามัญ หรือ Ordinary City เป็นเมืองที่มีอยู่จำนวนมากถูกมองข้ามและเสียโอกาสในการพัฒนาเศรษฐกิจของเมือง อย่างไรก็ตาม แม้เมืองสามัญจะไม่ได้มีการออกแบบกายภาพของเมืองที่โดดเด่นในระดับสากล แต่ยังคงมีการดำรงชีวิตของผู้คนอย่างเป็นกิจวัตร มีความจริงแท้ มีเอกลักษณ์และคุณค่าทางวัฒนธรรมที่ประกอบขึ้นด้วยฉันทามติของผู้คนในเมืองสามัญ ซึ่งควรค่าแก่การศึกษาเพื่อการวางแผนและออกแบบเมืองเช่นกัน งานวิจัยนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบและคุณลักษณะภูมิทัศน์วัฒนธรรมของเมืองสามัญ กรณีศึกษาเมืองลำพูน และเสนอโอกาสในการประยุกต์ใช้ภูมิทัศน์วัฒนธรรมในเมืองสามัญเพื่อการท่องเที่ยว ผลการศึกษา ได้เผยให้เห็นถึงลักษณะกายภาพทางธรรมชาติ และมิติทางวัฒนธรรมของเมืองลำพูนที่สอดประสานกันเป็นภูมิทัศน์วัฒนธรรม ตลอดจนเผยให้เห็นถึงกิจกรรมที่ถูกซ่อนเร้นโดยสิ่งปลูกสร้างสมัยใหม่ที่เป็นโอกาสในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเมืองสามัญลำพูน และการอภิปรายถึงข้อเสนอแนะต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวในทิศทางของความยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Ashworth, G.J. & Larkham, P.J. (2014). Building a new heritage: tourism, culture and identity in the New Europe. London: Routledge.
Bushell, R. & Staiff, R. (2012). Rethinking relationships: world heritage, communities and tourism. In Daly, P. & Winter, T. (Eds.). Routledge handbook of heritage in Asia (pp. 247-265). New York: Routledge.
Buttimer, A. (1980). Home, reach, and the sense of place. In Seamon, A.B. (Eds). The human experience of space and place (pp.166-187). London: Taylor & Francis.
Chanreang, T. (2016). Saphap lae naeothang karn anurak boran sathanthi prakot nai khamphi cham thawiwong. (In Thai) [A study of the state and conservation of archaeological sites in camadevivamsa scripture]. Journal of Graduate Research, 7(1), 137-151.
Damrhikul, S. (2004). Prawattisat lae sinlapa Hariphunchai. (In Thai) [History and arts Hariphunchai]. Bangkok: Viriyah Business Co.Ltd.
Department of Drainage and Sewerage, Pollution Control Department. (2018). Chut truat wat khun phap nam: lumnam Ping. (In Thai) [Water quality monitoring point: Ping river basin]. Retrieved April 14, 2019, from http://iwis.pcd.go.th/index.php
Digital Government Development Agency (Public Organization). (2018). Khomun phikat LAT/LONG thitang tambon. (In Thai) [Coordinate information LAT/LONG of district location]. Retrieved May 3, 2019, from https://data.go.th/DatasetDetail. aspx?id=c6d42e1b-3219-47e1-b6b7-dfe914f27910
Fernandez, F.J. & Del Espino Hidalgo, B. (2014). Cultural heritage and ordinary landscapes: keys for their valorization and protection. Proceedings of the 4th International Conference on Heritage and Sustainability Development. Barcelos: Portugal.
Fleure, H.J. & Davies, M. (1989). A natural history of man in Britain. London: Penguin Books Ltd.
Fouberg, E.H., Murphy, A.B. & De Blij, H.J. (2015). Human geography: people, place, and culture. New Jersey: John Wiley & Sons.
Fowler, P.J. (2003). World heritage cultural landscapes 1992-2002. Retrieved March 4, 2023, from https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000133121
Groth P. & Bressi, T.W. (1997). Understanding ordinary landscapes. Yale University Press: London.
Hart, J.F. (1975). The look of the land. New Jersey: Englewood Cliffs.
Jacques, D. (1994). The rise of cultural landscapes. International Journal of Heritage Studies, 1, 91-101.
Lamphun Statistical Office. (2019). Thongthiao Lamphun. (In Thai) [Tourism in Lamphun]. Retrieved October 16, 2020, from http://lamphun.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=775:2019-08-22-06-50-52&catid=102&Itemid=507
Lewis, P.F. (1979). Axioms for reading the landscape: some guides to the American scene. In Meinig, D.W. (Ed.). The interpretation of ordinary landscapes: geographical essays (pp. 11-32). Oxford: Oxford University Press.
Meinig, D.W., et al. (1979). The interpretation of ordinary landscapes: geographical essays. Oxford: Oxford University Press.
National Park Service. (2022). Understand cultural landscapes. Retrieved April 20, 2023, from https://www.nps.gov/subjects/culturallandscapes/understand-cl.htm
Office of Natural Resources and Environmental Policy and Planning. (2010). Phaen maebot lae phang maebot karn anurak lae phatthana boriwen mueang kao Lamphun. (In Thai) [Master plan and plan for preserving and developing the old city of Lamphun]. Retrieved June 4, 2020, from July 5, 2020, https://lamphuncity.go.th/wp-content/uploads/2021/09/รายงานฉบับสุดท้าย.pdf
O’Hare, D. (1997). Interpreting the cultural landscape for tourism development. Urban Design International, 2, 33-54.
Provincial Community Development Office of Lamphun. (2018). Rai ngan khunnaphap chiwit khong khon thetsaban Mueang Lamphun, amphoe Mueang Lamphun changwat Lamphun pi 2561. (In Thai) [Report of life quality of residents at Lamphun municipality, Mueang Lamphun district, Lamphun province]. Retrieved June 22, 2020, from Lamphun: https://lamphun.cdd.go.th/wp-content/uploads/sites/54/2021/07/เอกสารรายงานคุณภาพชีวิตฯ-ปี-61-ครบเล่ม.pdf
Thai Royal Gazette. (1936). Phraratchakritsadika chattang thetsaban Mueang Lamphun changwat Lamphun phutthasakkarat 2479. (In Thai) [Royal decree on the establishment of Mueang Lamphun municipality, Lamphun province, buddhist era 2479]. Bangkok: Cabinet and Royal Gazette Publishing Office.
Sopher, D.E. (1981). Geography and religions. Progress in Human Geography, 5(4), 510-524.
Sirisrisak, T. (2009). Conservation of Bangkok old town. Habitat International, 33(4), 405-411.
Srisuwan, A. (2019a). Khrongkarn karn phatthana naeo thangkarn chai prayot thidin phuea karn anurak lae chatkarn nam: phuenthi thetsaban mueang Lamphun. (In Thai) [Land use planning approach for water conservation and management: Lamphun city]. Chiang Mai: Faculty of Architecture.
Srisuwan, A. (2019b). Thankhomun phaenthi khong samnakngan yotha thi karn lae phangmueang changwat Lamphun. (In Thai) [Map database of Department of Public Works and Town & Planning Lamphun]. Lamphun: Department of Public Works and Town & Planning Lamphun.
Taylor, K. (1989). Conservation and interpretation study of the rural heritage landscape of the Lanyon-Lambrigg area, ACT. The Historic Environment, 7, 16-23.
Taylor, K. (2012). Heritage challenges in Asian urban cultural landscpae settings. In Daly, P.& Winter,T. (Eds). Routledge handbook of heritage in Asia (pp. 266-280). New York: Routledge.
The Lamphun Provincial Office. (2023). Kiaokap changwat. (In Thai) [About the province]. Retrieved May 2, 2023, from https://www.lamphun.go.th/th/information/aboutus/9/ประวัติความเป็นมาจังหวัดลำพูน
Whitehand, J.W.R. (1983). The urban landscape: historical development and management. London: Academic Press.
Winter, T. & Daly, P. (2012). Heritage in Asia: converging forces, conflicting values. In Daly P. & Winter, T. (Eds). Routledge handbook of heritage in Asia (pp. 1-36). New York: Routledge.
World Heritage Convention. (2021). Operational guidelines for the implementation of the World Heritage Convention, Paris. Retrieved May 28, 2022, from https://whc.unesco.org/en/guidelines/
World Heritage Convention. (2023). Cultural landscapes. Retrieved April 4, 2023, from https://whc.unesco.org/en/culturallandscape/
Yuen, B. (2005). Searching for place identity in Singapore. Habitat International, 29, 197-214.
