สภาพแวดล้อมทางกายภาพที่พึงประสงค์เพื่อส่งเสริมการรับรู้พื้นที่ประวัติศาสตร์คูเมืองเวียงพะเยา จังหวัดพะเยา

Main Article Content

สาวิตรี นุกูล
อาริสรา นุกูล

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นศึกษาการรับรู้และจดจำคูเมืองของผู้ใช้เมือง เพื่อเสนอแนวทางในการพัฒนากายภาพที่พึงประสงค์ พื้นที่ทางประวัติศาสตร์คูเมืองของเวียงพะเยา ผ่านกรอบแนวคิดการรับรู้และจดจำ ตามแนวคิดจินตภาพสาธารณะ ของ เควิน ลินช์ และเพื่อทำความเข้าใจการเกิดระบบมโนทัศน์ของคูเมืองในแต่ละส่วนจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชากรที่เป็นผู้อยู่อาศัยหรือใช้งานในพื้นที่คูเมืองพะเยาเป็นเวลาไม่ต่ำกว่า 2 ปี จำนวน 80 คน ผลการศึกษา พบว่า ปัจเจกมีการรับรู้และจดจำกายภาพของคูเมืองในอดีตและปัจจุบันได้ ตลอดจนให้คุณค่าและความหมายของกายภาพที่จดจำได้ ซึ่งพบว่าพื้นที่บางส่วนไม่เป็นที่รับรู้และจดจำ จากข้อมูลสามารถวิเคราะห์ความเชื่อมโยงระหว่างข้อมูลการรับรู้และจดจำของปัจเจกกับสภาพแวดล้อมทางกายภาพเพื่อส่งเสริมกายภาพที่เป็นที่จดจำ และปรับปรุงกายภาพเพื่อให้เป็นที่จดจำได้ สรุปเป็นข้อเสนอการจัดการสภาพแวดล้อมเพื่อส่งเสริมการรับรู้พื้นที่ทางประวัติศาสตร์ได้ทั้งหมด 5 ข้อ ประกอบด้วย (1) ส่งเสริมให้คูเมืองเวียงพะเยาเป็นขอบเขตของเมืองที่ชัดเจนขึ้น (2) การเพิ่มคุณค่าและเน้นย้ำในเชิงความหมายให้แก่คูเมือง (3) ส่งเสริมให้เกิดการมองเห็นคูเมือง (4) ควรพัฒนาคูเมืองให้เป็นพื้นที่สาธารณะที่ผู้ใช้สามารถเข้าถึงพื้นที่ริมน้ำ และ (5) ส่งเสริมให้มีกิจกรรมทั้งที่เกิดตามธรรมชาติและเพิ่มเติมกิจกรรมที่สอดคล้องกับ
ความต้องการและสภาพแวดล้อมของพื้นที่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นุกูล ส. ., & นุกูล อ. . (2023). สภาพแวดล้อมทางกายภาพที่พึงประสงค์เพื่อส่งเสริมการรับรู้พื้นที่ประวัติศาสตร์คูเมืองเวียงพะเยา จังหวัดพะเยา. JEDI : Journal of Environmental Design Innovation, 10(1), 140–161. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jed/article/view/256857
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Carr, S. (1967). The city of the mind. In Ewald, W.R. (Ed.). Environment for man: the next fifty years (pp.197-226). Bloomington: Indiana University Press.

Horayangkura, V. (1998). Human behavior and the environment: behavior basic for design and planning. Bangkok: Chulalongkorn University Press.

Huynh, N.T., et al. (2008). Interpreting urban space through cognitive map sketching and sequence analysis. The Canadian Geographer, 52(2), 222-240.

Kulachol, K. (2002). Karn oakbab chumchon mueang khue arai karn tit tam ha khamtop nai rop 40 pi. (In Thai) [What is urban design? a 40 year follow-up]. Nakhon Pathom: PrintinghouseNakhon.

Lynch, K. (1960). The image of the city. Cambridge: MIT Press.

Mekboonsonglap, S. & Nukul, A. (2017). Khrongkarn karn ruefuen ongprakob khong wiang boran khong mueang Phayao nai khwam nuekkhit khong prachachon phuea phoem sakkayaphap darn karn thongthiao choeng watthanatham koranee sueksa wiang Phayao, wiang Nam Tao lae wiang Phra That Chomthong. (In Thai) [Revitalizing of muang Phayao ancient cities elements in people’s minds for cultural tourism empowerment case wiang Phayao, wiang Nam Tao and wiang Phra That Chomthong]. Phayao: n.p.

Porteous, D. (1977). Environment and behavior-planning and everyday urban life. Philippines: Addison-Wesley Publishing Company.

Rozelle, R.M. & Bazer, J.C. (1977). Meaning and value in conceptualizing the city. Journal of the American Institute of Planners, 38, 116-122.