การศึกษาปัจจัยเรื่องเสียงที่มีผลต่อการออกแบบพื้นที่อรรถบำบัด

บทคัดย่อ

การรักษาอรรถบำบัดเป็นการรักษาความผิดปกติ อันเนื่องมาจากความบกพร่องที่เกี่ยวกับการพูด และการได้ยินเสียง เสียงจึงเป็นปัจจัยหนึ่งที่ต้องคำนึงถึงในการออกแบบพื้นที่รักษา ทำให้การออกแบบสถาปัตยกรรม นอกจากการเข้าใจพฤติกรรมการใช้งานแล้ว จะต้องคำนึงถึงการควบคุมตัวแปรเรื่องเสียงทั้งภายในและภายนอกอาคาร งานวิจัยนี้ จึงมุ่งเน้นการศึกษาปัจจัยก่อให้เกิดเสียงในอาคารที่สามารถกระทบต่อกระบวนการรักษาอรรถบำบัด เพื่อให้สามารถออกแบบพื้นที่รักษาได้อย่างเหมาะสม ผลการศึกษา พบว่า ตัวแปรเรื่องเสียงที่อาจส่งผลกระทบต่อการรักษาสามารถจำแนกได้ 2 ตัวแปร คือ (1) เสียงจากพื้นที่ภายใน ได้แก่ เสียงจากผู้ใช้งานอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา เสียงจากอุปกรณ์เครื่องใช้ และเสียงจากงานระบบอาคาร และ (2) เสียงจากสภาพแวดล้อมภายนอก ได้แก่ เสียงจากบริเวณที่ตั้ง และเสียงจากธรรมชาติ เช่น เสียงฝนตก เป็นต้น ทำให้การออกแบบและระบบการก่อสร้างอาคาร พบว่า ในส่วนของผนังอาคารสามารถเลือกใช้วิธีการก่อสร้างผนังด้วยระบบคอนกรีตเสริมเหล็กได้ โดยวัสดุอิฐมวลเบาสามารถกันเสียงจากภายนอกได้มากที่สุดอยู่ที่ 38-45 เดซิเบล และกรณีวัสดุมุงหลังคา พบว่า ควรหลีกเลี่ยงการใช้วัสดุเมทัลชีท แต่หากมีความจำเป็นอันเนื่องมาจากรูปทรงของหลังคา สามารถเลือกใช้เมทัลชีทชนิดมีฉนวนกันเสียงได้ และหากมี
ข้อจำกัดเรื่องงบประมาณ สามารถเลือกใช้วัสดุฉนวนกันความร้อนที่มีคุณสมบัติในการดูดซับเสียงได้ ซึ่งฉนวนความหนา 3 นิ้ว สามารถลดเสียงได้ 50 เดซิเบล นอกจากนี้ ในงานออกแบบภายใน พบว่า ควรมีการติดตั้งฉนวนกันเสียง เพื่อควบคุมเสียงสะท้อน และเสียงภายนอกอาคาร ซึ่งจะส่งผลทำให้การออกแบบพื้นที่รักษาอรรถบำบัดสามารถใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น