การปรับพื้นที่อยู่อาศัยของคนจนเมืองในแฟลตกรมภูธเรศน์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาการปรับพื้นที่อยู่อาศัยของคนจนเมืองในแฟลตกรมภูธเรศน์ ซึ่งมีคนจนเมืองหลายกลุ่มชาติพันธุ์เช่าห้องพักอาศัยแบบรายเดือนอยู่ในอาคารพักอาศัยรวมแห่งนี้ ทำให้เกิดคำถามว่า ลักษณะการปรับพื้นที่อยู่อาศัยของคนแต่ละกลุ่มมีความเหมือนและความต่างอย่างไร รวมทั้งมีปัจจัยใดบ้างที่เกี่ยวข้อง สมมติฐานการวิจัย คือ เมื่อกลุ่มคนที่มีวัฒนธรรมที่ไม่เหมือนกันมาอยู่อาศัยในห้องเช่าที่มีขนาดเท่ากัน ย่อมส่งผลให้ลักษณะการปรับพื้นที่อยู่อาศัยของพวกเขา มีทั้งความเหมือนและความต่าง บทความนี้เป็นงานวิจัยภาคสนาม ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยการกำหนดคุณลักษณะขึ้น เพื่อเป็นบรรทัดฐานในการคัดเลือกห้องเช่าของกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ห้องเช่าของกลุ่มคนไทย กลุ่มคนไทยเชื้อสายจีน กลุ่มคนชาติพันธุ์พม่า และกลุ่มคนชาติพันธุ์ลาว รวม 18 ห้อง ผลการศึกษา พบว่า สามารถจำแนกลักษณะการปรับพื้นที่อยู่อาศัยของกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ออกเป็น 2 รูปแบบ ได้แก่ รูปแบบที่ 1 การปรับพื้นที่เพื่อตอบสนองต่อการใช้สอย เป็นผลมาจากการดำรงชีวิตประจำวัน และกิจกรรมพื้นฐานของมนุษย์ ส่งผลให้ลักษณะการปรับพื้นที่อยู่อาศัยมีความคล้ายคลึงกัน และรูปแบบที่ 2 การปรับพื้นที่เพื่อตอบสนองต่อวัฒนธรรมทางความเชื่อ เป็นผลมาจากการผสมผสานของวัฒนธรรมในดินแดนภูมิลำเนา และวัฒนธรรมในดินแดนใหม่ ส่งผลให้ลักษณะการปรับพื้นที่อยู่อาศัยมีความแตกต่างกัน โดยพื้นที่ทางความเชื่อที่ปรากฏภายในห้อง นำไปสู่การระบุลักษณะเฉพาะทางความเชื่อของกลุ่มผู้ให้ข้อมูลได้ ส่วนปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ประกอบด้วย (1) งบประมาณในการปรับพื้นที่อยู่อาศัย (2) สิทธิในการปรับพื้นที่อยู่อาศัย (3) จำนวนผู้อยู่อาศัย (4) ช่วงอายุของผู้อยู่อาศัย และ (5) พฤติกรรมของผู้อยู่อาศัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Buarapa, U. (2019). Rupbaep lae patchai karn khong yu khong phumithat phuen thin banruean lae thiyu asai Khuoengkham muan, satharanarat prachathippatai prachachon Lao. (In Thai) [Patterns and factors remain of vernacular landscape “residential” Khuoengkham muan province, Lao PDR]. Journal of Architecture, Design and Construction, 1, 10-22.
Inpuntung, V. (2012). Ruean Lao Song karn klai rup nai rup song satawat. (In Thai) [Lao Song’s houses: transformation in two centuries]. Bangkok: Usakane.
Nunchai, I. & Chaturawong, C. (2019). Sathapattayakam chong wat Pa-O (Taungthu) nai prathet Thai lae mueang Thaton, Myanmar. (In Thai) [Pa-o (Taungthu) buddhist monasteries in Thailand and Thaton, Myanmar]. NAJUA: History of Architecture and Thai Architecture, 16(1), 8-31.
Panin, O. (2010). Karn pliantai samphara thang watthanatham khong chao Phuan: chak Xieng-Khouang su lumnam phakklang khong Thai. (In Thai) [The transferability of Phuan cultural baggage: from Xieng-Khouang to Thai central region]. NAJUA: History of Architecture and Thai Architecture, 7, 133-165.
Panin, O. (2014). Phonlawat khong ruean phuen thin Tai Yai nai phuenthi ruam thang phumsat nai usakhane: Thai, Myanmar, China and India. (In Thai) [The dynamic of Tai Yai vernacular houses in Southeast Asia: Thailand, Myanmar, China and India]. NAJUA: Architecture, Design and Built Environment, 28, 19-40.
Puraprom, N. (2021). Attalak lae khaniyom thang chattiphan thi yang khong yu nai ruean Tai Lue: chak adit su patchuban korani sueksa priapthiap amphoe Chiang Kham, changwat Phayao lae baan Nayang Tai, satharanarat prachathippatai prachachon Lao. (In Thai) [The remain of ethnic identity and values in Tai Lue houses: a comparative study of Chiang Kham district, Phayao province and Baan Nayang Tai, Lao PDR]. Journal of Environmental Design, 8(1), 22-43.
Wungpatcharapon, S., et al. (2017). Chut khrongkarn ngan wichai khwam lueam lam lae khonchon mueang. (In Thai) [Inequality and urban poor research project series]. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation.
Wisetsakdee, W. (2018). Sathapattayakam phuen thin mueang: korani sueksa watthanatham yoi khon khui khaya lae rapsue khongkao. (In Thai) [Urban vernacular architecture: case study on subculture of waste pickers and reusable waste carrier] (Doctoral dissertation). Bangkok: Silpakorn University.
