การพัฒนาคอนกรีตบล็อกจากใยบวบหอม
คำสำคัญ:
คอนกรีต, คอนกรีตบล็อก, ใยบวบหอมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้กล่าวถึงการพัฒนาคอนกรีตบล็อกจากใยบวบหอม เพื่อเป็นวัสดุที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในการนำวัสดุทางการเกษตรมาประยุกต์ใช้ในงานสถาปัตยกรรม ซึ่งนำใยบวบหอมสับละเอียดมาเป็นส่วนผสมของคอนกรีตบล็อก ตามมาตรฐานอุตสาหกรรมคอนกรีตบล็อกไม่รับน้ำหนัก ประเภทไม่ควบคุมความชื้น มอก.58 – 2533 โดยแบ่งอัตราส่วนผสมทั้งหมดเป็น 5 อัตราส่วน มีอัตราส่วนผสมคอนกรีตบล็อกต้นแบบ คือ ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ ประเภท 1 : ทราย : หินฝุ่น = 1 : 3 : 5 โดยน้ำหนัก (กิโลกรัม) และน้ำสะอาด ร้อยละ 10 ของน้ำหนักส่วนผสมรวม จากนั้นจึงเริ่มเพิ่มปริมาณใยบวบหอมแทนที่หินฝุ่น ร้อยละ 25, 50, 75 และ 100 โดยน้ำหนัก ผลิตคอนกรีตบล็อกด้วยแบบหล่อเหล็กรูปทรงลูกบาศก์ขนาด 10 x 10 x 10 ลบ.ซม. เพื่อทำการทดสอบความต้านแรงอัด สำหรับอัตราส่วนที่มีการเพิ่มปริมาณใยบวบหอมแทนที่หินฝุ่นมากที่สุดไปผลิตคอนกรีตรูปทรงมาตรฐานขนาด 70 x 190 x 390 มิลลิเมตร มิติพิกัด 4/5 x 2 x 4 ตามมาตรฐานอุตสาหกรรม มอก.58 – 2533 ผลการวิจัยพบว่า สูตร D ซึ่งมีอัตราส่วนผสมเพิ่มปริมาณใยบวบหอมแทนที่หินฝุ่น 75 กรัม เป็นอัตราส่วนผสมที่สามารถแทนที่หินฝุ่นด้วยใยบวบหอมได้มากที่สุด มีความหนาแน่นเฉลี่ยที่ 1237.95 กิโลกรัม/ลูกบาศก์เมตร ความต้านแรงอัดเฉลี่ยที่ 3.19 เมกะพาสคาล (MPa) การหดตัวทางยาวเฉลี่ยร้อยละ 0.044 และการดูดกลืนน้ำเฉลี่ยร้อยละ 11.17 และค่าสัมประสิทธิการนำความร้อนเฉลี่ยที่ 0.132 W/m.K ซึ่งสามารถนำใยบวบหอมมาเป็นส่วนผสมของคอนกรีตบล็อกไม่รับน้ำหนัก รวมไปถึงสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในงานสถาปัตยกรรมได้
References
American National Standard. (2010). ASTM C518–10 Standards: test method for steady–state thermal transmission properties by means of the heat flow meter apparatus. New York: Clearance Center.
Dcon. (2018). Dcon cellular lightweight concrete. Retrieved October 7, 2018, from https://www.dconproduct.com/wp–content/uploads/2018/01/block59.pdf
Ekoblok. (2006). Test report thermal conductivity. Retrieved February 3, 2016, from https://www.ekoblok.co.th/img/guarantee_award/1_Thermal.pdf
Jirattapong, W. & Songthanasak, K. (2011). Karn sueksa pariman sellulos he mi sellulos lae liknin chak khong luea thing chak phuet phuea chai nai karn phalit phaen fim phlattik chiwaphap. (In Thai) [Study on cellulose, hemicellulose and lignin quantity from crop residues for bioplastic film production]. In Yamsaengsung, R. (Eds.). Proceeding of The 21st Thai Institute of Chemical Engineering and Applied Chemistry. (pp. es007–1 – es007–4). Songkla: Chemical Engineering , Faculty of Engineering , Prince of Songkla University.
Ministry of Energy. (2009). Ministry of Energy’s notification on criteria and calculation methods for building design of various systems, overall energy consumption of buildings and use of renewable energy of various building systems B.E. 2552. Bangkok: The Department of Alternative Energy Development and Efficiency.
Ministry of Industry. (1974). TIS Standards: standard for sample and testing concrete masonry units TIS 109–2517. Bangkok: Thai Industrial Standards Institute (TISI).
Ministry of Industry. (1985). TIS Standards: concrete aggregates TIS 566–2528. Bangkok: Thai Industrial Standards Institute (TISI).
Ministry of Industry.(1990). TIS Standards: standard for hollow non–load–bearing concrete masonry units TIS 58–2533. Bangkok: Thai Industrial Standards Institute (TISI).
Satyanarayana, K. G., Guimaraes, J. L. & Wypych, F. (2007). Studies on lignocellulosic fibers of Brazil. Part I: Source, production, morphology, properties and application. Composites Part A: Applied Science and Manufacturing, 38 (7), 1694–1709.
Seki, et al., (2012). Characterization of luffa cylindrical fibers and the effect of water aging on the mechanical properties of its composite with polyester. Journal of Applied Polymer Science, 123 (4), 2330–2337.
