Tool Development of Media Health Literacy Measure on Eating and Exercise for Thai Children
Main Article Content
Abstract
Children and youth expose to media and they get information that impact on their eating and exercise. Media health literacy on eating and exercise can improve eating and exercise of children. The objective of this study was to develop tool of media health literacy measure on eating and exercise among Thai children age 10-14 year. Mixed methods research was conducted and this method consisted of (1) documentary research to review the concept of media health literacy, (2) interview with 8 key informants and focus group among 6 children age 10-14 year to develop tool, and (3) sending tool to 5 key informants and 40 children age 10-14 year to test quality of the tool. The findings of this study found that media health literacy on eating and exercise tools were 4 video clips and questionnaires which consisted of four skills: (1) perception and understanding (2) analysis (3) evaluation and (4) intention to action. There were 15 questions in the questionnaires. For testing tool, content validity results found that content validity index (CVI) and content validity ratio (CVR) = 1. For reliability, Cronbach’s alpha values were 0.690-0.808 and interclass correlation coefficients were 0.690-0.799. These meant that this tool revealed good properties, appropriable content validity, and acceptable reliability. Therefore, the tool in this study could be used to assess media health literacy on eating and exercise among Thai children age 10-14 year.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กลุ่มสาขาวิชาเทคโนโลยีการจัดการระบบสารสนเทศ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2564). ผลสำรวจสถานภาพการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศ ประจำปี พ.ศ. 2563. กรุงเทพ: สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2559). คู่มือประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพสำหรับเด็กและเยาวชนไทยที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. นนทบุรี: กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข.
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2561). การเสริมสร้างและประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ กลุ่มเด็กและเยาวชน อายุ 7-14 ปี และกลุ่มประชาชนที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป. ฉบับปรับปรุงปี 2561. นนทบุรี: กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข.
ขวัญเมือง แก้วดำเกิง และนฤมล ตรีเพชรศรีอุไร. (2554). ความฉลาดทางสุขภาพ. กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์นิวธรรมดาการพิมพ์ (ประเทศไทย) จำกัด.
โครงการการพัฒนาองค์ความรู้การสื่อสารเพื่อสุขภาพ. (2549). การพัฒนาองค์ความรู้การรู้เท่าทันสื่อ: แนวคิด หลักการ และกรณีศึกษาการรู้เท่าทันสื่อเพื่อสุขภาพ. ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพฯ: โครงการการพัฒนาองค์ความรู้การสื่อสารเพื่อสุขภาพ.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2554). รู้ทันสื่อ: รวมบทความ แนวคิด ทฤษฎี เทคนิค และประสบการณ์ด้านการรู้เท่าทันสื่อ. กรุงเทพฯ: บริษัท ออฟเซ็ท ครีเอชั่น จำกัด.
วรรณ์ดี แสงประทีปทอง และทัศนีย์ ชาติไทย. (2562). การพัฒนาแบบวัดการรู้เท่าทันสื่อสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดนนทบุรี. สุทธิปริทัศน์, 33(108), 27-38.
วิโรจน์ สุทธิสีมา, พิมลพรรณ ไชยนันท์ และศศิธร ยุวโกศล. (2563). สถานภาพความรู้การวิจัยเกี่ยวกับการรู้เท่าทันสื่อในประเทศไทยระหว่างปี พ.ศ. 2540-2560. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 15(2), 209-238.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2562). สถานภาพการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศของประเทศไทยปี พ.ศ. 2562. กรุงเทพ: สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2564). ผลสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
อมรรัตน์ ทิพย์เลิศ. (2550). รู้ทันตนเอง รู้เก่งใช้สื่อ: แนวคิดใหม่ขอองการรู้เท่าทันสื่อเพื่อสุขภาพ. นนทบุรี: โครงการสื่อสร้างสรรค์สุขภาพ.
อารยา องค์เอี่ยม และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย. วิสัญญีสาร, 44(1), 36-42.
อุณาโลม จันทร์รุ่งมณีกุล, กำจร หลุยยะพงศ์, นิษฐา หรุ่นเกษม, สมสุข หินวิมาน, วาสนา จันทร์สว่าง, และอมรรัตน์ ทิพย์เลิศ. (2549). เปิดประตูสู่การรู้เท่าทันสื่อ: แนวคิดทฤษฎีและประสบการณ์รู้เท่าทันสื่อเพื่อสุขภาพ. นนทบุรี: โครงการสื่อสร้างสรรค์สุขภาพ.
Amin, S. A., Lehnerd, M., Cash, S. B., Economos, C. D., & Sacheck, J. M. (2019). Development of a Tool for Food Literacy Assessment in Children (TFLAC). J Nutr Educ Behav, 51(3), 364-369.
Bailey., K. D. (1987). Methods of Social Research (3 ed.). New York: Free Press.
Bröder, J., Okan, O., Bauer, U., Bruland, D., Schlupp, S., Bollweg, T. M., & et al. (2017). Health literacy in childhood and youth: a systematic review of definitions and models. BMC Public Health, 17(361), 1-25. doi:10.1186/s12889-017-4267-y
Canadian Paediatric Society. (2003). Impact of media use on children and youth. Paediatr Child Health, 8(5), 301-306. doi:10.1093/pch/8.5.301
Doustmohammadian, A., Omidvar, N., Keshavarz-Mohammadi, N., Abdollahi, M., Amini, M., & Eini-Zinab, H. (2017). Developing and validating a scale to measure Food and Nutrition Literacy (FNLIT) in elementary school children in Iran. PLoS One, 12(6), e0179196. doi:10.1371/journal.pone.0179196
Escoda, A. P. (2014). Media Literacy in Primary School: New Challenges in the Digital Age. TESI, 15(1), 43-69.
Healthwise Staff. (2020). Growth and Development, Ages 11 to 14 Years. Retrieved May 7, 2020, from https://www.healthlinkbc.ca/health-topics/te7233
Hobbs, R. (1998). The Seven Great Debates in the Media Literacy Movement. Journal of Communication, 48(1), 16-32. doi:10.1111/j.1460-2466.1998.tb02734.x
Holmes D. (2005). Communication Theory: Media, Technology, Society. doi:10.4135/9781446220733
Ivanović, M. (2014). Development of Media Literacy – an Important Aspect of Modern Education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 149, 438-442.
Ladner, J. (2018). Why media literacy is so important for children today. Telegram. Retrieved May 7, 2020 from https://www.telegram.com/article/20120905/NEWS/120909939/0
Levin-Zamir, D., Lemish, D., & Gofin, R. (2011). Media Health Literacy (MHL): development and measurement of the concept among adolescents. Health Educ Res, 26(2), 323-335. doi:10.1093/her/cyr007
Nunnally, J. C. B. I. H. (1994). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Soc Sci Med, 67(12), 2072-2078. doi:10.1016/j.socscimed.2008.09.050
Polit, D. F., Beck, C. T., & Owen, S. V. (2007). Is the CVI an acceptable indicator of content validity? Appraisal and recommendations. Res Nurs Health, 30(4), 459-467. doi:10.1002/nur.20199
Renee Hobbs. (1997). Literacy for the information age. In James Flood, Shirley Brice Heath, & D. Lapp (Eds.), Handbook of Research on Teaching Literacy through the Communicative and Visual Arts (pp. 7-14). New York: Simon and Schuster Macmillan.
Revelle, W., & Condon, D. M. (2019). Reliability from α to ω: A tutorial. Psychological Assessment, 31(12), 1395-1411. doi:10.1037/pas0000754
Rodrigues, I. B., Adachi, J. D., Beattie, K. A., & MacDermid, J. C. (2017). Development and validation of a new tool to measure the facilitators, barriers and preferences to exercise in people with osteoporosis. BMC Musculoskelet Disord, 18(1), 540. doi:10.1186/s12891-017-1914-5
Villani, S. (2001). Impact of media on children and adolescents: a 10-year review of the research. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 40 (4), 392-401.
World Health Organization. (2020). Obesity and overweight (fact sheet). Retrieved May 7, 2020, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/obesity-and-overweight
World Health Organization. (2020).Obesity and its roots. Retrieved May 5, 2020, from https://www.who.int/
news-room/events/detail/2020/03/04/default-calendar/world-obesity-day
Zamanzadeh, V., Ghahramanian, A., Rassouli, M., Abbaszadeh, A., Alavi-Majd, H., & Nikanfar, A. R. (2015). Design and Implementation Content Validity Study: Development of an instrument for measuring Patient-Centered Communication. J Caring Sci, 4(2), 165-178. doi:10.15171/jcs.2015.017