กระบวนการสื่อสารเพื่อสืบทอดประเพณีถือศีลกินผักจังหวัดภูเก็ต

Main Article Content

กุลธิดา อู่บูรณกุล
กาญจนา แก้วเทพ

Abstract

This research aims to study the communication process in maintaining the Vegetarian Festival of Phuket Province from the past to the present, the elements of the tradition that have changed according to the context of the community and the change in roles of the tradition. The study has been carried out by means of analyzing relevant documents, indepth interview, participant and non-participant observation. The target groups of the study are knowledgeable people about the vegetarianism tradition of Phuket Province, people in the locality consisting of elder people, adults, children and teenagers, shrine board, caretaker of Huad-Kua Shrine or ritual performer, external agencies comprising the Phuket Public Relations Office, Tourism Authority of Thailand, Phuket Office, the Phuket Culture Office, for instance.


The result are as follow : (1) Context of Community of Phuket Province : the context of community has been the origin of vegetarianism tradition. In addition, the context of community has affected the maintenance of tradition. Namely, in the past, the context of community was the characteristic of a small town in which not many people lived. People knew and were familiar well with one another. The family had a strong relationship. Formerly, Phuket residents were involved in the occupations of farming, fishery and tin mining. Consequently, they could have free time for their family and participate in the traditional event. Therefore, people in the old days played a significant part in maintaining the tradition. But nowadays, Phuket Province has been transformed to be a large city with the arrival of people from different areas to live in more. Each person lives one's own life with somewhat lack of sense of belonging to the community, hence making the participation in the maintenance of tradition difficult. (2) History and Components of Phuket's Vegetarian Festival: according to traditional elements which are analyzed by the value-tree concept as conducted by the researcher, the roots of the tradition are beliefs and practices which are difficult for change. The trunk is the origin and vegetarian foods that support the roots to remain. Flowers, leaves, plant products are such as place of worship, costume, crackers, musical instruments that can be easily changed in accordance with the context of community. (3) Communication Process in Maintaining the Tradition: in the past, local people had the simple pattern of communication, that is to say, by words of mouth. Therefore, the tradition was not much distorted. But today, the same method has still been used in families, along with the fact that the external agencies like Tourism Authority of Thailand has come to conduct public relations, resulting in changes in several aspects. (4) Roles and duties of vegetarian festival have moved according to the context of the community. In the past, there were several roles and duties such as in the areas of disease treatment and being a spiritual anchor. At present, the said roles and duties increase; for example, being the point of sale for tourism, which are factors affecting the maintenance of changing tradition.

Article Details

Section
Articles
Author Biographies

กุลธิดา อู่บูรณกุล

กุลธิดา อู่บูรณกุล (นศ.ม. นิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555)

กาญจนา แก้วเทพ, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

กาญจนา แก้วเทพ (Ph.D., University of Paris 7, France, 1984) ปัจจุบันดํารงตําแหน่งรองศาสตราจารย์ประจําภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

References

ภาษาไทย
กาญจนา แก้วเทพ. เมื่อสื่อส่องและสร้างวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : ศาลาแดง, 2545. กาญจนา แก้วเทพ. ไตร่ตรองและมองใหม่เมื่อจะใช้สื่อพื้นบ้านเพื่อการพัฒนา. ใน สื่อพื้นบ้าน สื่อสารสุข, หน้า 1-26. กรุงเทพมหานคร : โครงการสื่อพื้นบ้านเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพชุมชน (สพส.), 2548.
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ, สื่อพื้นบ้านเพื่อการพัฒนาภาพรวมจากงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร : สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, 2548.
นิธิ เอียวศรีวงศ์, อุตสาหกรรมท่องเที่ยวผลกระทบต่อวัฒนธรรม. ใน ศิลปวัฒนธรรมฉบับพิเศษ, ผ้าขาวม้า, ผ้าซิ่น, กางเกงใน และ ฯลฯ, หน้า 63-80. กรุงเทพมหานคร : มติชน, 2538.
ปรียาณี กู้ไพเราะ, การสื่อสารภายในชุมชนลาวพวนในการธํารงรักษาอัตลักษณ์ประเพณีบุญกําฟ้า วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวาทวิทยา ภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, 2552.
พวงชมพู ไชยอาสา, การสื่อสารเพื่อการสืบทอดประเพณีบุญบั้งไฟในชนบท. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขานิเทศศาสตรพัฒนาการ ภาควิชาการประชาสัมพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543
ศดานันท์ แคนยุกต์, การสื่อสารกับการสืบทอดและปรับตัวของสื่อพื้นบ้านตีโพน : ศึกษากรณีชุมชนบ้านไสหมากตําบลท่าแค อําเภอเมือง จังหวัดพัทลุง, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2552.
สมชาย มนูจันทรัถ. ปรากฏการณ์ใหม่ของประเพณีกินผักในจังหวัดภูเก็ต : กรณีศึกษาศาลเจ้า จุ๊ยตุ่ยเต้าโบ้เก้งวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, แขนงวิชาไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2551.
สรัญพัฒน์ ตันสุขเกษม, การสื่อสารและการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมงานประเพณีแห่เทียนพรรษาจังหวัดอุบลราชธานี วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการประชาสัมพันธ์ ภาควิชานิเทศศาสตรพัฒนาการ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547.
สุชาดา พงศ์กิตติวิบูลย์, การสืบทอดสื่อพื้นบ้านเท่งตึก จ.จันทบุรีเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชน วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551.

ภาษาอังกฤษ
Durkheim, E. The Elementary Forms of the Religious Life. London : Allen & Unwin, 1915.
Greertz, Clifford. The Interpretation of Cultures. New York : The Basic Book, 1973.