การสร้างสรรค์รายการโทรทัศน์ที่นำเสนอกิจกรรมเชิงสุนทรียะเพื่อส่งเสริมสุขภาวะสำาหรับผู้สูงอาย
Main Article Content
Abstract
The objectives of this creative research were (1) to create the television program offer aesthetic activities to promote well-being for the elderly, and (2) to study the elder’s attitude and satisfaction towards television program offering aesthetic activities to promote well-being for the elderly. The study was conducted with quantitative method using questionnaire to collect the data and qualitative method using focus group and depth interview to interview the elderly and television producers. It is found that the production process of a television program offering aesthetic activities to promote well-being for the elderly fell into three stages. Firstly, the pre-production stage showed that the elderly wanted to watch entertainment program which offered content in healthy behavior and tourism. Secondly, the production process followed the findings from the earlier stage. The content therefore included the tourist attractions that are suitable for the elderly and easy to access, as well as the knowledge of physical and mental health. Finally, the post-production stage included the editing and dubbing which emphasis on the clarity of narration, text, and map for the elderly’s viewing, as well as program evaluation. The evaluation result showed that the elderly who watched two pilot programs reported good attitude and high satisfaction towards the program. It is found that the elderly was inspired to take care of their physical and mental health from the interview guest who was able to give clear and detailed suggestions which were suitable and easily comprehensible for the audience. Meanwhile, the audience found that the resentation of tourist attractions where travelers could enjoy several activities enjoyable. Additionally, the use of camera angles that allowed viewers to see the beautiful atmostphere and venue, as well as the use of bright colors, created spectacular and unique perspectives, which attract the audience.
Article Details
References
เจียรนัย ทรงชัยกุล. (2546). การวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในสังคมไทยด้านสุขภาพกาย สุขภาพจิต.
สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ชูศักดิ์ เอื้องโชคชัย. (2552). การสร้างสรรค์ละครแบบมีส่วนร่วมเพื่อสุขภาวะของผู้สูงอายุในสถานสงเคราะห์คนชรา.
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารการแสดง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2547). สุนทรียนิเทศศาตร์: เอกภาคในทวิภาคแห่งองค์ความรู้การสื่อสารใน สุนทรียนิเทศศาสตร์
การศึกษาการสื่อสารการแสดงและสื่อจินตคดี. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาองค์ความรู้นิเทศศาสตร์ตะวันออก
ภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดงคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
. (2551). บทโทรทัศน์ เขียนอย่างไรให้เป็นมือโปร. กรุงเทพฯ : โครงการสุนทรียนิเทศศาสตร์ ภาควิชาวาทวิทยา
และสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชระ แวววุฒินันท์.(2548). เอกสารประกอบการสอนชุดวิชาการสร้างสรรค์รายการโทรทัศน์วิชานิเทศศาสตร์ หน่วยที่
6-10. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมมาตร คงชื่นสิน.(2539).การเปิดรับและความต้องการรายการโทรทัศน์ของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการประชาสัมพันธ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกพล จันทร์สถิตย์พร. การประเมินความต้องการจำเป็นในการจัดการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร.
ภาษาอังกฤษ
Berlo, David K. (1960). The Process of Communication: An Introduction to Theory and Practice. New York:
Holt, Rinehart and Winston.
Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575
Diener, E., & Ryan, K. (2009). Subjective well-being: a general overview. South African Journal of Psychology,
39(4), 391-406.