Communication and Managing Sexuality in the Tasks of Public Health

Main Article Content

ไพโรจน์ วิไลนุช

Abstract

This research article aims to illustrate ways in which the topic of sexuality in the research contexts of cervical cancer and intersex has been addressed. The objectives of addressing the same topic, but in different contexts, were different. Talking in cervical cancer care was to check that there were no sexual problems between the patient and her husband, and everyday living. The use of different questions, gaze, pause, reference to a third person, and dramatization were applied. For the other context, the purpose of discussing sexuality with an intersexed person was to check the true choice of sexual desire expressed by the patient. The ways in which two nurses talked to an intersexed person were to use indirect questions, pause and lexical choice. The analysis and report in this research article may help some other relevant staff working in the area of sexuality. Also, it may help facilitate people to regard sexuality with less discrimination, or less bias.

Article Details

Section
Articles
Author Biography

ไพโรจน์ วิไลนุช, คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย

ไพโรจน์ วิไลนุช (Ph.D. in Communication Studies, 2007, the University of York, England) ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำสาขาวิชาการประชาสัมพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย

References

ภาษาไทย
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2543). สื่อเพื่อชุมชน : การประมวลองค์ความรู้. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
กิตติกร สันคติประภา และไพโรจน์ วิไลนุช. (2554). อินเทอร์เซ็กส์ เพศนอกกรอบ. ใน จุดเปลี่ยนเรื่องเพศประเทศไทย, บทคัดย่อนำเสนอในระหว่างงานประชุมประจำปี เพศวิถีศึกษาครั้งที่ 3.หน้า 68. กรุงเทพฯ : สมาคมเพศวิถีศึกษาและแผนงานสร้างเสริมสุขภาวะทางเพศ สำนักงานส่งเสริมสุขภาพ.
ชลิดาภรณ์ ส่งสัมพันธ์. (2549). เมื่อผู้หญิงคิดจะมีหนวด : การต่อสู้ “ความจริง” ของเรื่องเพศในสภาผู้แทนราษฎร. กรุงเทพฯ : โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2551). รัฐศาสตร์แนววิพากษ์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นภาภรณ์ หะวานนท์. (2554) เพศวิถีกับการเป็นตัวบุคคล. การสร้างความฉลาดรู้เรื่องเพศในวัฒนธรรมบริโภค. กรุงเทพฯ : เอเอ็นทีออฟฟิศเอ็กเพรส.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2545). นิธิ เอียวศรีวงศ์ว่าด้วยเพศ. พิมพ์ครั้งที่ 2, หน้า 95-100. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มติชน.
ไพโรจน์ วิไลนุช. (2554). การสื่อสารและการจัดการความวิตกกังวลและภาวะวิกฤติระหว่างเจ้าหน้าที่สาธารณสุขและผู้ป่วยไทยในอำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
สุภาภรณ์ อัษฎมงคล สุพีชา เบาทิพย์ และสุไลพร ชลวิไล. (2554). ความเป็นผู้หญิง ความจริง มายาหรือคติในสังคมชายเป็นใหญ่. กรุงเทพฯ : มูลนิธิผู้หญิง.
ภาษาอังกฤษ
Garfinkel, H. (1967). Studies in Ethnomethodology. Englewood Cliffs, NJ: Printice-Hall. (Paperback Edition, 1984: Studies in Ethnomethodology. Cambridge: Polity Press.
Atkinson, J. M. and Heritage, J. (eds.), Transcription Notation. Structures of SocialAction: Studies in Conversation Analysis, pp. ix-xvi. Cambridge: Cambridge University Press.
Kitzinger, C. (2006). Talking Sex and Gender. In P. Drew, G. Raymond and D. Weinberg (eds.), Talk and Interaction in Social Research Methods, pp.155-170. London: Sage.
Montgomery (1995). M. An Introduction to Language and Society. 2nd ed. London: Routledge.