มิติด้านดนตรีในเพลงเห่กล่อมของชาวลาวเวียง อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี

Abstract

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางด้านดนตรีในเพลงเห่ กล่อมของลาวเวียงอำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี เป็นงานวิจัยที่ใช้ระเบียบวิธีวิจัย เชิงคุณภาพ กระบวนการวิจัยเป็นการศึกษาข้อมูลที่บันทึกจากภาคสนามโดยตรงใน ช่วง พ.ศ. 2553 - 2554 ปรากฏการวิจัยดังนี้

เพลงเห่กล่อมของชาวเวียง อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี เป็นเพลงร้อง อย่างเดียวไม่มีเครื่องดนตรีบรรเลงประกอบ มีลักษณะการเอื้อนและใช้ลูกคอในบาง วลี ส่วนลักษณะทางดนตรีเป็นการดำเนินทำนองเป็นโน้ตข้ามขั้นและตามขั้นไปมาในกลุ่มเสียงประกอบด้วยระดับเสียง 4 - 5 เสียง ช่วงเสียงขึ้นอยู่กับระดับเสียงของ ผู้ร้อง มีการซํ้าทำนอง มีจังหวะเพลงที่ช้าในระดับปานกลาง ตลอดจนเกิดความ สัมพันธ์ระหว่างทำนองและคำร้องทั้งในแบบ 1 เสียงต่อ 1 พยางค์ และเกิดหลายตัว โน้ตเสียงต่อ 1 พยางค์ของคำร้องที่เกิดจากการเอื้อนด้วย ในปัจจุบันเพลงเห่กล่อม ของชาวลาวเวียงยังคงนิยมร้องกันในหมู่ผู้สูงอายุ

MUSICAL CHARACTERISTIC IN PHLENG HEY KLAUM OF LAO WIENG PEOPLE IN PHOTHA RAM DISTRICT, RATCHABURI, THAILAND

This research paper describes a study on the musical characteristic of Phleng Hey Klaum to local communities in District of Photharam, Ratchaburi. It is a qualitative research process using associated information and data collected from a fi eldwork undertaken during 2010 - 2011.

It was found that Phleng Hey Klaum is only the vocal song and no rhythmic musical instruments. Musically, the lullaby consists mostly of repeated phrases, using 4-5 notes with slow tempo and disjunctive motions. In the relationship between the melodic and the text, it was used the coloratura in some phrases. By studying, the elder have been still singing Phleng Hey Klaum at the present.