โรหิตราชา เทวา และซาตาน: การตีความตัวละคร “แมคเบธ” เพื่อการแสดง

บทคัดย่อ

          “แมคเบธ” เป็นตัวละครหลักในบทละครโศกนาฏกรรมเรื่อง แมคเบธ ของวิลเลียม เชคสเปียร์ ที่แสดงให้เห็นถึงความหายนะอันเกิดจากความหลงผิดและหลอกตนเองของมนุษย์ที่เห็นผิดเป็นชอบหรือเห็น “ทรามคืองาม” ตราบจนเมื่อผู้หลงผิดนั้นได้เรียนรู้ ยอมรับข้อผิดพลาด และเผชิญความจริง ดวงวิญญาณของเขาจึงเกิดความสงบและพ้นจากความทุกข์ทรมาน  แต่ความคิดหลักนี้ของบทละครจะไม่อาจสื่อสารไปถึงผู้ชมไดัเลยหากนักแสดงที่สวมบทเป็นตัวละคร “แมคเบธ” ไม่เข้าใจและไม่เห็นด้วยกับการกระทำของตัวละคร บทความนี้ศึกษาการแก้ปัญหาการแสดงกรณีที่ผู้เขียนในฐานะนักแสดงเกิดความไม่เห็นด้วยกับตัวละคร “แมคเบธ” จนทำให้ไม่สามารถแสดงเป็นตัวละครนี้ได้อย่างสมจริง  กระบวนการศึกษาทดลองใช้การค้นคว้าวิจัยบริบททางด้านประวัติศาสตร์และความคิดเชิงศาสนาที่เกี่ยวข้องกับตัวละคร “แมคเบธ” ที่ปรากฏในบทละคร ร่วมกับการวิเคราะห์ตีความตัวบท แกน และเงื่อนไขของตัวละคร  การศึกษาพบว่ากระบวนการค้นคว้าวิจัยนี้สามารถช่วยให้นักแสดงตีความตัวละครเพื่อการแสดงได้อย่างมีเหตุผลในการกระทำ สมจริง และน่าเชื่อ  ทำให้นักแสดงสามารถเชื่อมโยง เชื่อ และยอมรู้สึกในเงื่อนไขของตัวละครนี้ได้อย่างเต็มที่ ไม่คิดคัดค้านบท  และเมื่อสามารถสวมบทบาทเป็นตัวละคร “แมคเบธ” ได้อย่างมีเหตุมีผล สมจริง และน่าเชื่อแล้ว ก็จะทำให้การแสดงของนักแสดงนั้นสามารถสื่อสารความคิดหลักของละครได้อย่างชัดเจน และสามารถนำพาผู้ชมให้เกิดความรู้สึกร่วม อันเป็นวัตถุประสงค์หลักของละครประเภทโศกนาฏกรรมได้