สินไซรู้ใจตน: การเรียนรู้ใหม่ผ่านการฝึกทักษะชีวิตในกระบวนสร้างสรรค์การแสดงหุ่นเพื่อความเข้าใจตัวตน
Main Article Content
บทคัดย่อ
สินไซรู้ใจตน: การเรียนรู้ใหม่ผ่านการฝึกทักษะชีวิตในกระบวนสร้างสรรค์การแสดงหุ่นเพื่อความเข้าใจตัวตน Sinsai Roo Jai Ton: Relearn through training life-skill in the process of making puppet performance for self -understandingในบทความผู้เขียนได้สะท้อนจากบันทึกและวิเคราะห์ในมุมมองของผู้เขียนที่ได้มีบทบาทเป็นส่วนหนึ่งในผู้มีส่วนร่วมตลอดกระบวนการของโครงการวิจัยสินไซรู้ใจตนในกระบวนการสร้างสรรค์การแสดงหุ่นร่วมสมัย โดยตลอดระยะเวลา 2 ปี ช่วง พ.ศ.2559-2561 การทำงานร่วมกับหัวหน้าโครงการวิจัย อ.พชญ อัคพราหมณ์ และผู้มีส่วนร่วมในโครงการซึ่งเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ในขณะนั้น 6 คน รวมผู้เขียนด้วย โดยสามารถแบ่งช่วงฝึกฝนและเรียนรู้ได้ด้วยตนเองผ่านงานปฏิบัติและลงมือทำจริงๆ ได้ 3 ช่วงหลัก คือ ช่วงที่ 1 ทดสอบใจ ช่วงที่ 2 ล้อมวงสร้างสรรค์ และช่วงที่ 3 สินไซเดินดง คนเดินทาง
โดยในแต่ละช่วงผู้เขียนได้ร่วมกระบวนการฝึกทักษะชีวิตและสร้างสรรค์หุ่นร่วมสมัยและทำงานร่วมกับศิลปินชุมชน ครูเซียงปรีชา การุณ พ่อครูแม่ครู และคุณตาคุณยายในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นการทำงานร่วมกันในหลายช่วงวัย ช่วยเติมเต็มช่องว่างของช่วงวัยที่ห่างขยับเข้ามาใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
พชญ อัคพราหมณ์. (2562). สินไซรู้ใจตน: สร้างสรรค์การแสดงหุ่นร่วมสมัยเพื่อความเข้าใจตนและฝึกฝนทักษะชีวิต. ใน พรรัตน์ ดำรุง (บรรณาธิการ). ข้ามศาสตร์ ข้ามเวลา. (หน้า 279-348). กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
พรรณงาม ใจรักษ์ศักดิ์. (2561). นวัตกรรมกํารจัดกํารเรียนรู้เชิงบูรณาการนอกห้องเรียน: เปิดห้องเรียนสู่แหล่งเรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(3), 436-455.
พรรัตน์ ดำรุง. (2562). ความเป็นละครของสินไซรู้ใจตน. ใน พรรัตน์ ดำรุง (บรรณาธิการ).
ข้ามศาสตร์ ข้ามเวลา. (หน้า 352-368). กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และอธิป จิตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โอเพ่นเวิลต์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
วรลักษณ์ คำหว่าง, และนงลักษณ์ ใจฉลาด. (2560). แนวทางพัฒนาทักษะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ในจังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 6(1), 129-138.
สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์. (2556). ปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21 สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ). กรุงเทพฯ : สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Key, K. (2010). 21st century skills: Rethinking how students learn. Bloomington, IN: Solution Tree Press.