The Result of Using Games to Develop Chinese Communication Skills
Keywords:
games, communication skills, satisfaction, Chinese language, learningAbstract
This research is to study the effects of games to improve Chinese communication skills. Objectives are to (1) compare the improvement of students before and after learning by using games in the Chinese language class, and (2) to assess the satisfaction of students about the class. There are 35 students. Statistical data analysis use percentage, average, standard deviation, and t-test. The average score of the Chinese language before testing is 16.51, and the standard deviation is 1.01. After testing, the average score is 27.77, and the standard deviation is 1.73. Paired sample t-test is -6.638. That means learning by using games in the class, has improved Chinese communication skills. It is statistical significance when alpha set to 0.05. The average satisfaction of input, process, and output about learning by using games in the Chinese language class is 3.73, 4.23, and 4.27, respectively. The standard deviation of satisfaction of input, process, and output is 0.67, 0.64, and 0.59, respectively.
References
พงศธร มหาวิจิตร (2560). การเรียนกระตุ้นความคิดนวัตกรรมการเรียนรู้จากฟินแลนด์ภาควิชาการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสาร สสวท 46(409),40-45.
ภาวินี กลิ่นโลกัย (2553). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เกมเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1โรงเรียนบ้านเกาะ สำนักงานเขตมีนบุรี. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น 4 (ฉบับพิเศษ), 119-127.
เมธี ปิลันธนานนท์ (2541). รูปแบบการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา. วารสารศรีปทุม 1(1), 42-45.
สำเนา ศรีประมงค์ (2547). การศึกษาผลการใช้เกมคำศัพท์ประกอบการสอนทีมีต่อความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์ ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่5 โรงเรียน อัสสัมชัญระยอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สือ ยี่ (2550). ผลการสอนโดยใช้เกมที่มีต่อความสามารถในการพูดภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
หยาง ตัน (2553). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนภาษาจีนขั้นพื้นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 (วิทยานิพนธ์ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต) คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อภิรดา นิยมวิทยาพัน (2556). การใช้เกมในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 1 ของโรงเรียนมัธยมวัดใหม่กรงทอง ในจังหวัดปราจีนบุรี. การประชุมวิชาการในโอกาสครบรอบ 25 และการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา. 17 ตุลาคม 2556 ณ Digital Multimedia 25 ปี วิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรังสิต.
Angelo, T. A. and Patrical C. P. (1993). Classroom assessment techniques. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Dobson Julia (1998). “Try One of My Game,” Forum. 8 (3): 9-17.
Gronlund, N. E. and Linn R. L. (1990). Measurement and Evaluation in Teaching (6th ed.). New Jersey: Prentice Hall Inc.
Johnson, D.W. and Johnson R. T. (2002). Meaningful Assessment. New York: Allyn & Bacon Printed.
Lambert, D. L and David L. S. (2000). Understanding assessment: poses, perception, practice. London: Routledge/ Falme.
Oosterhof, A. C. (1996). Developing and using classroom assessments. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
Reese, William L. (1999). Dictionary of philosophy and religion: Eastern and Western thought. New York: Lindenhurst.
