A Preliminary Comparative Study of Smart Cities Development in Japan and Thailand
Keywords:
smart cities development, smart city, Japan, Thailand, Thailand 4.0Abstract
Smart cities development has become an agenda among the globe due to massive impacts caused by footprints of industrailization and globalization. Cities are among a unit that severely generate pollution and waste, resulting in a need for the cities to have smarter solutions in order to address existing problems. Among the countries successfully building smart cities, Japan is highly regarded for its innovative smart communities, and has become a model for developing nations in smartizing their cities. The smartization of Japanese cities has four eminent features: (a) the role of local governments, (b) the role of the private sector, (c) public-private partnership, (d) the active support of local people and communities. This is exemplified through the smartization of Yokohama.
In Thailand, smart cities development has become an agenda for development, pushed forward by the government. A number of plans and blueprints were drafted as part of the 20-Year National Strategy (2018–2037). Arugably, the documents, however, seems to be not realistic, but rather focusing on quantitative measures, which lack of qualitative contents. It is therefore fair to question if the documents were drafted deliberately not to yield concrete and tangible outcomes. But, as smart cities development in Thailand is still in an initial stage, it is too early to reach any conclusion at this time.
References
เอกสารภาษาไทย
กระทรวงการต่างประเทศ. (2561). ข่าวสารนิเทศ : ผลการบรรยายสรุปแก่คณะทูต “The Eastern Economic Corridor (EEC) : Taking Off” [Press release]. Retrieved from http://www.mfa.go.th/main/th/news3/6886/90411-ผลการบรรยายสรุปแก่คณะทูต-The-Eastern-Economic-Cor.html
คณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. (2562). รายงานผลการดำเนินการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ปี 2561. กรุงเทพฯ: สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย
คำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่ 267/2560, เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ, สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี (สำนักนายกรัฐมนตรี 2560, 15 ตุลาคม).
ประกาศคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ที่ 1/2562, เรื่อง หลักเกณฑ์การประเมิน และคุณสมบัติ วิธีการ และกระบวนการในการพิจารณาการเป็นเมืองอัจฉริยะ, สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย (สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล) (สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย 2562, 8 มีนาคม).
มติชนออนไลน์. (2562, 12 มีนาคม). รัฐบาลเดินหน้าเมืองอัจฉริยะ เปิดโลโก้ Smart City Thailand. ประชาชาติธุรกิจ. Retrieved from https://www.thansettakij.com/content/400046
ฤทัยชนก เมืองรัตน์. (2561). เมืองอัจฉริยะ: การพัฒนาเมืองยุค 4.0. กรุงเทพฯ: สํานักภาษาต่างประเทศ สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร Retrieved from http://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/download/article/article_20180523100916.pdf
สกพอ. (2562, 13 ธันวาคม). รู้จัก 5 โครงการลงทุนพื้นฐานหลัก EEC. สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษ ภาคตะวันออก (สกพอ.). Retrieved from https://www.eeco.or.th/en/pr/news/5InfrastructuresEEC
สศช. (2562). แผนพัฒนาภาคตะวันออก พ.ศ. 2560–2565 ฉบับทบทวน. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
สำนักโฆษก. (2562). ผลการประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ครั้งที่ 2/2562 [Press release]. Retrieved from https://spm.thaigov.go.th/crtprs/spm-sp-layout6.asp?i=21111%2E63513702112113121111311
สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย. (2562). คู่มือการจัดทำแผนพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย (สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล) Retrieved from https://smartcitythailand.or.th/face/images/card/1555477950.pdf
สำนักงานจังหวัดชลบุรี. (2562). รายงานการประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนา “ชลบุรีเมืองอัจฉริยะ” ครั้งที่ 1/2562. (ชบ 0017.2/ว 2583). ชลบุรี: กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด สำนักงานจังหวัดชลบุรี
สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (2559, 3 มีนาคม). มาตรการ Demand Response. สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน (สนพ.) กระทรวงพลังงาน. Retrieved from http://www.eppo.go.th/index.php/th/electricity/define-electricity/demand-response
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2562, 31 ตุลาคม). พิธีมอบใบประกาศเขตส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ ในงาน Digital Thailand Big Bang 2019. DEPA Thailand. Retrieved from https://www.depa.or.th/th/article-view/20191031_08?fbclid=IwAR2OrQsB_3bX6kpcH9uEKsL0oUNsXNTSgN8j1okeubCVEVd2WsZL4HmVvts
สิทธิพร ภิรมย์รื่น. (2549-2550). การออกแบบชุมชนเมืองที่น่าอยู่ และยั่งยืน: ทฤษฎีและ ประสบการณ์. วารสารหน้าจั่ว ว่าด้วยสถาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 22, 111-142. https://www.tci-thaijo.org/index.php/NAJUA-Arch/article/view/45160
เอกสารภาษาอังกฤษ
Agentschap NL. (2015). Japan's Four Major Smart Cities. The Hague: Ministerie van Economische Zaken
ALMEC Corporation. (2011). Study of Japanese Experiences on Sustainable Urban Development including Pollution Control and Management, Resource/Energy Efficiency and GHG Reduction. Available from World Bank Group Open Knowledge Repository. (70161). https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/12815
Clarisse, P. (2014). Smart Cities in Japan - An Assessment on the Potential for EU-Japan Cooperation and Business Development. Retrieved from EU-Japan Centre for Industrial Cooperation: https://www.eu-japan.eu/publications/smart-cities-japan
DeWit, A. (2018). Japan’s Smart Cities. Retrieved from URENIO website: https://www.urenio.org/2018/03/17/japans-smart-cities/
Fotaki, M., & Jingjit, R. (2018). Humanising Bureaucracy: Clan-Oriented Culture in the Thai Civil Service. In S. Bice, A. Poole, & H. Sullivan (Eds.), Public Policy in the 'Asian Century': Concepts, Cases and Futures (pp. 151-183). London: Palgrave Macmillan UK.
Funaki, K., & Adams, L. (2009). Japanese Experience with Efforts at the Community Level Toward a Sustainable Economy: Accelerating Collaboration Between Local and Central Governments. In W. W. Clark (Ed.), Sustainable Communities (pp. 243-261). New York, NY: Springer New York.
Ganjanakhundee, S. (2014, August 5). Junta signals the return of 'bureaucratic polity'. The Nation. Retrieved from https://www.nationthailand.com/politics/30240338
Hayashi, F. (2014). Minato Mirai 21: Revitalising the City. Urban Solutions, 42-48.
Huovila, A., Bosch, P., & Airaksinen, M. (2019). Comparative analysis of standardized indicators for Smart sustainable cities: What indicators and standards to use and when? Cities, 89, 141-153. doi:https://doi.org/10.1016/j.cities.2019.01.029
Ichikawa, Y. (2013). ISO/TC268/SC1 ― Smart Community Infrastructures [PowerPoint slide]: IS-INOTEK.
Jepperson, R. L. (2001). The development and application of sociological neoinstitutionalism. Working Paper 2001/5. Robert Schuman Centre. European University Institute. Florence. Retrieved from https://pdfs.semanticscholar.org/fc44/7263540fcb48df1272927f01ef5c8da18a4a.pdf
Jitsuchon, S. (2012). Thailand in a Middle-income Trap. TDRI Quarterly Review, 27(2), 13-20.
Kaneda, T. (2013, June 9-14). Study on Relationship Between Countermeasures and Planning Process in Case of Waterfront Redevelopment. Paper presented at the ASME 2013 32nd International Conference on Ocean, Offshore and Arctic Engineering, Nantes.
Kono, N., Suwa, A., & Ahmad, S. (2016). Smart Cities in Japan and Their Application in Developing Countries. In J. Jupesta & T. Wakiyama (Eds.), Low Carbon Urban Infrastructure Investment in Asian Cities (pp. 95-122). London: Palgrave Macmillan UK.
Lee, H. (1999). The Role of Public Administration and Bureaucracy in Thailand. 2(2), 137-152. doi:10.1177/223386599900200208
Lin, Z.-J. (2007). From Megastructure to Megalopolis: Formation and Transformation of Mega-projects in Tokyo Bay. Journal of Urban Design, 12(1), 73-92. doi:10.1080/13574800601072442
Madakam, S., Holmukhe, R. M., & Tripathi, S. (2018). Rising of Yokohama, Keihanna, Kitakyushu, and Toyota Smart Cities in the Land of the Rising Sun. In Z. Mahmood (Ed.), Smart Cities: Development and Governance Frameworks (pp. 243-262). Cham: Springer International Publishing.
Meyer, J. W., & Rowan, B. (1977). Institutionalized Organizations: Formal Structure as Myth and Ceremony. 83(2), 340-363. doi:10.1086/226550
Moreno, C. (2015, March 15). Yokohama, a model for transformation. LA PASSION DE L'INNOVATION. English. Retrieved from http://www.moreno-web.net/yokohama-a-model-for-transformation/
Nakayama, D., & Onodera, C. (n.d.). FutureCity Yokohama - Yokohama Smart City Project -. IUC-Japan Secretariat. Retrieved from http://www.iuc.eu/japan-en/bestpractice/yokohama/
Riva Sanseverino, E., Riva Sanseverino, R., Vaccaro, V., Macaione, I., & Anello, E. (2017). Smart Cities: Case Studies. In E. Riva Sanseverino, R. Riva Sanseverino, & V. Vaccaro (Eds.), Smart Cities Atlas: Western and Eastern Intelligent Communities (pp. 47-140). Cham: Springer International Publishing.
Scott, R. W., & Meyer, J. W. (1994). Institutional Environments and Organizations. Thousand Oaks, CA: SAGE.
Shinba, H., Hirashima, T., Hori, Y., & Uyama, T. (2017). Yokohama Smart City Project (YSCP). Meiden Review, 169(1), 2-7.
Suwa, A. (2020). Local Government and Technological Innovation: Lessons from a Case Study of “Yokohama Smart City Project”. In T. M. Vinod Kumar (Ed.), Smart Environment for Smart Cities (pp. 387-403). Singapore: Springer Singapore.
Suzuki, K. (2013). ISO/TC268/SC1 - Smart Community Infrastructures. Paper presented at the Joint APEC-ASEAN Workshop - How Building Information Modeling Standards Can Improve Building Performance, Medan. http://mddb.apec.org/Documents/2013/SCSC/WKSP5/13_scsc_wksp5_008.pdf
Takashi, K. (2011). Smart Grid Technologies Supporting Electric Power Infrastructure for New Era and Toshiba's Efforts. Toshiba Review, 61(12). https://www.toshiba.co.jp/tech/review/2011/12/index.htm
Tamronglak, A. (2019). Thailand. In M. E. Guy, S. H. Mastracci, & S.-B. Yang (Eds.), The Palgrave Handbook of Global Perspectives on Emotional Labor in Public Service (pp. 399-422). Cham: Springer International Publishing.
Tokoro, N. (2016). Co-creation of Value Through Collaboration of Government and Companies—Case Study of the Yokohama Smart City Project. In The Smart City and the Co-creation of Value: A Source of New Competitiveness in a Low-Carbon Society (pp. 75-97). Tokyo: Springer Japan.
Tomoko, M., & Naoki, N. (2012, September 10). Long-Term Electricity Demand and Energy Integration in Japan. Nippon.com. Retrieved from https://www.nippon.com/en/in-depth/a01202/examining-japan%E2%80%99s-energy-choices.html
กระทรวงการต่างประเทศ. (2561). ข่าวสารนิเทศ : ผลการบรรยายสรุปแก่คณะทูต “The Eastern Economic Corridor (EEC) : Taking Off” [Press release]. Retrieved from http://www.mfa.go.th/main/th/news3/6886/90411-ผลการบรรยายสรุปแก่คณะทูต-The-Eastern-Economic-Cor.html
คณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. (2562). รายงานผลการดำเนินการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ปี 2561. กรุงเทพฯ: สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย
คำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่ 267/2560, เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ, สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี (สำนักนายกรัฐมนตรี 2560, 15 ตุลาคม).
ประกาศคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ที่ 1/2562, เรื่อง หลักเกณฑ์การประเมิน และคุณสมบัติ วิธีการ และกระบวนการในการพิจารณาการเป็นเมืองอัจฉริยะ, สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย (สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล) (สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย 2562, 8 มีนาคม).
มติชนออนไลน์. (2562, 12 มีนาคม). รัฐบาลเดินหน้าเมืองอัจฉริยะ เปิดโลโก้ Smart City Thailand. ประชาชาติธุรกิจ. Retrieved from https://www.thansettakij.com/content/400046
ฤทัยชนก เมืองรัตน์. (2561). เมืองอัจฉริยะ: การพัฒนาเมืองยุค 4.0. กรุงเทพฯ: สํานักภาษาต่างประเทศ สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร Retrieved from http://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/download/article/article_20180523100916.pdf
สกพอ. (2562, 13 ธันวาคม). รู้จัก 5 โครงการลงทุนพื้นฐานหลัก EEC. สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษ ภาคตะวันออก (สกพอ.). Retrieved from https://www.eeco.or.th/en/pr/news/5InfrastructuresEEC
สศช. (2562). แผนพัฒนาภาคตะวันออก พ.ศ. 2560–2565 ฉบับทบทวน. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
สำนักโฆษก. (2562). ผลการประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ครั้งที่ 2/2562 [Press release]. Retrieved from https://spm.thaigov.go.th/crtprs/spm-sp-layout6.asp?i=21111%2E63513702112113121111311
สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย. (2562). คู่มือการจัดทำแผนพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเมืองอัจฉริยะประเทศไทย (สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล) Retrieved from https://smartcitythailand.or.th/face/images/card/1555477950.pdf
สำนักงานจังหวัดชลบุรี. (2562). รายงานการประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนการพัฒนา “ชลบุรีเมืองอัจฉริยะ” ครั้งที่ 1/2562. (ชบ 0017.2/ว 2583). ชลบุรี: กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด สำนักงานจังหวัดชลบุรี
สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (2559, 3 มีนาคม). มาตรการ Demand Response. สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน (สนพ.) กระทรวงพลังงาน. Retrieved from http://www.eppo.go.th/index.php/th/electricity/define-electricity/demand-response
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2562, 31 ตุลาคม). พิธีมอบใบประกาศเขตส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ ในงาน Digital Thailand Big Bang 2019. DEPA Thailand. Retrieved from https://www.depa.or.th/th/article-view/20191031_08?fbclid=IwAR2OrQsB_3bX6kpcH9uEKsL0oUNsXNTSgN8j1okeubCVEVd2WsZL4HmVvts
สิทธิพร ภิรมย์รื่น. (2549-2550). การออกแบบชุมชนเมืองที่น่าอยู่ และยั่งยืน: ทฤษฎีและ ประสบการณ์. วารสารหน้าจั่ว ว่าด้วยสถาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 22, 111-142. https://www.tci-thaijo.org/index.php/NAJUA-Arch/article/view/45160
เอกสารภาษาอังกฤษ
Agentschap NL. (2015). Japan's Four Major Smart Cities. The Hague: Ministerie van Economische Zaken
ALMEC Corporation. (2011). Study of Japanese Experiences on Sustainable Urban Development including Pollution Control and Management, Resource/Energy Efficiency and GHG Reduction. Available from World Bank Group Open Knowledge Repository. (70161). https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/12815
Clarisse, P. (2014). Smart Cities in Japan - An Assessment on the Potential for EU-Japan Cooperation and Business Development. Retrieved from EU-Japan Centre for Industrial Cooperation: https://www.eu-japan.eu/publications/smart-cities-japan
DeWit, A. (2018). Japan’s Smart Cities. Retrieved from URENIO website: https://www.urenio.org/2018/03/17/japans-smart-cities/
Fotaki, M., & Jingjit, R. (2018). Humanising Bureaucracy: Clan-Oriented Culture in the Thai Civil Service. In S. Bice, A. Poole, & H. Sullivan (Eds.), Public Policy in the 'Asian Century': Concepts, Cases and Futures (pp. 151-183). London: Palgrave Macmillan UK.
Funaki, K., & Adams, L. (2009). Japanese Experience with Efforts at the Community Level Toward a Sustainable Economy: Accelerating Collaboration Between Local and Central Governments. In W. W. Clark (Ed.), Sustainable Communities (pp. 243-261). New York, NY: Springer New York.
Ganjanakhundee, S. (2014, August 5). Junta signals the return of 'bureaucratic polity'. The Nation. Retrieved from https://www.nationthailand.com/politics/30240338
Hayashi, F. (2014). Minato Mirai 21: Revitalising the City. Urban Solutions, 42-48.
Huovila, A., Bosch, P., & Airaksinen, M. (2019). Comparative analysis of standardized indicators for Smart sustainable cities: What indicators and standards to use and when? Cities, 89, 141-153. doi:https://doi.org/10.1016/j.cities.2019.01.029
Ichikawa, Y. (2013). ISO/TC268/SC1 ― Smart Community Infrastructures [PowerPoint slide]: IS-INOTEK.
Jepperson, R. L. (2001). The development and application of sociological neoinstitutionalism. Working Paper 2001/5. Robert Schuman Centre. European University Institute. Florence. Retrieved from https://pdfs.semanticscholar.org/fc44/7263540fcb48df1272927f01ef5c8da18a4a.pdf
Jitsuchon, S. (2012). Thailand in a Middle-income Trap. TDRI Quarterly Review, 27(2), 13-20.
Kaneda, T. (2013, June 9-14). Study on Relationship Between Countermeasures and Planning Process in Case of Waterfront Redevelopment. Paper presented at the ASME 2013 32nd International Conference on Ocean, Offshore and Arctic Engineering, Nantes.
Kono, N., Suwa, A., & Ahmad, S. (2016). Smart Cities in Japan and Their Application in Developing Countries. In J. Jupesta & T. Wakiyama (Eds.), Low Carbon Urban Infrastructure Investment in Asian Cities (pp. 95-122). London: Palgrave Macmillan UK.
Lee, H. (1999). The Role of Public Administration and Bureaucracy in Thailand. 2(2), 137-152. doi:10.1177/223386599900200208
Lin, Z.-J. (2007). From Megastructure to Megalopolis: Formation and Transformation of Mega-projects in Tokyo Bay. Journal of Urban Design, 12(1), 73-92. doi:10.1080/13574800601072442
Madakam, S., Holmukhe, R. M., & Tripathi, S. (2018). Rising of Yokohama, Keihanna, Kitakyushu, and Toyota Smart Cities in the Land of the Rising Sun. In Z. Mahmood (Ed.), Smart Cities: Development and Governance Frameworks (pp. 243-262). Cham: Springer International Publishing.
Meyer, J. W., & Rowan, B. (1977). Institutionalized Organizations: Formal Structure as Myth and Ceremony. 83(2), 340-363. doi:10.1086/226550
Moreno, C. (2015, March 15). Yokohama, a model for transformation. LA PASSION DE L'INNOVATION. English. Retrieved from http://www.moreno-web.net/yokohama-a-model-for-transformation/
Nakayama, D., & Onodera, C. (n.d.). FutureCity Yokohama - Yokohama Smart City Project -. IUC-Japan Secretariat. Retrieved from http://www.iuc.eu/japan-en/bestpractice/yokohama/
Riva Sanseverino, E., Riva Sanseverino, R., Vaccaro, V., Macaione, I., & Anello, E. (2017). Smart Cities: Case Studies. In E. Riva Sanseverino, R. Riva Sanseverino, & V. Vaccaro (Eds.), Smart Cities Atlas: Western and Eastern Intelligent Communities (pp. 47-140). Cham: Springer International Publishing.
Scott, R. W., & Meyer, J. W. (1994). Institutional Environments and Organizations. Thousand Oaks, CA: SAGE.
Shinba, H., Hirashima, T., Hori, Y., & Uyama, T. (2017). Yokohama Smart City Project (YSCP). Meiden Review, 169(1), 2-7.
Suwa, A. (2020). Local Government and Technological Innovation: Lessons from a Case Study of “Yokohama Smart City Project”. In T. M. Vinod Kumar (Ed.), Smart Environment for Smart Cities (pp. 387-403). Singapore: Springer Singapore.
Suzuki, K. (2013). ISO/TC268/SC1 - Smart Community Infrastructures. Paper presented at the Joint APEC-ASEAN Workshop - How Building Information Modeling Standards Can Improve Building Performance, Medan. http://mddb.apec.org/Documents/2013/SCSC/WKSP5/13_scsc_wksp5_008.pdf
Takashi, K. (2011). Smart Grid Technologies Supporting Electric Power Infrastructure for New Era and Toshiba's Efforts. Toshiba Review, 61(12). https://www.toshiba.co.jp/tech/review/2011/12/index.htm
Tamronglak, A. (2019). Thailand. In M. E. Guy, S. H. Mastracci, & S.-B. Yang (Eds.), The Palgrave Handbook of Global Perspectives on Emotional Labor in Public Service (pp. 399-422). Cham: Springer International Publishing.
Tokoro, N. (2016). Co-creation of Value Through Collaboration of Government and Companies—Case Study of the Yokohama Smart City Project. In The Smart City and the Co-creation of Value: A Source of New Competitiveness in a Low-Carbon Society (pp. 75-97). Tokyo: Springer Japan.
Tomoko, M., & Naoki, N. (2012, September 10). Long-Term Electricity Demand and Energy Integration in Japan. Nippon.com. Retrieved from https://www.nippon.com/en/in-depth/a01202/examining-japan%E2%80%99s-energy-choices.html
Downloads
Published
2019-12-30
How to Cite
Mesupnikom, N., Nugprachaya, O., Bunyavejchewin, P., & Sukthungthong, N. (2019). A Preliminary Comparative Study of Smart Cities Development in Japan and Thailand. Thai Journal of East Asian Studies, 23(2), 328–351. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/easttu/article/view/241355
Issue
Section
Research Articles
