รูปแบบการพัฒนาบุคลากรของมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) study the components of human resource development of Thailand National Sports University, 2) create a human resource development model for Thailand National Sports University, and 3) evaluate the human resource development model of Thailand National Sports University. It is a mixed-methods study that analyzes both quantitative and qualitative data. The sample group for this research includes 1) academic staff affiliated of Thailand National Sports University, with a sample size determined by Krejcie and Morgan's table, totaling 250 people, selected through stratified random sampling according to the proportion of campus size, and 2) 17 experts and specialists, selected through purposive sampling, including administrators in higher education institutions and those directly involved in human resource development. The research instruments used were opinionnaires and model evaluation forms. Data analysis employed exploratory factor analysis and basic statistics, including percentage, mean, and standard deviation.
Finding are as Follows: 1) The results of the analysis of the components of human resource development of Thailand National Sports University, using exploratory factor analysis, revealed eight components: (1) human resource development, (2) evaluation, (3) human resource quality development, (4) organizational analysis, (5) design, (6) implementation, (7) job analysis, and (8) needs assessment. 2)The human resource development model of the Sports University consists of four steps: (1) Needs assessment through organizational and job analysis, (2) Design to human resource development and improve human resource quality, (3) Implementation, and (4) Evaluation. 3) The evaluation results of the model found that the human resource development model of Thailand National Sports University has high standards in terms of utility, propriety, and feasibility.
Article Details
References
คมสัน อยู่เป็นสุข. (2560). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ของสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชน. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 7 (2), 201-214.
จอมพล มงคลวนิช. (2560). มาตรฐานอาชีพผู้บริหารสถานศึกษาของประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์, 45(4), 293-309.
จักกริช มีสี. (2566). แนวทางการพัฒนาทักษะด้านดิจิทัลเพื่อการปฏิบัติงานของบุคลากรสาย สนับสนุนมหาวิทยาลัยราชภัฏกําแพงเพชร. วารสารสหวิทยาการเพื่อการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 13(1), 1-21.
ฉัตรณรงค์ศักดิ์ สุธรรมดี และจินตกานด์ สุธรรมดี. (2560). กรอบแนวคิดการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรในศตวรรษที่ 21.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12 (ฉบับพิเศษ), 168-184.
โชติชวัล ฟูกิจกาญจน์. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: รูปแบบ วิธีการ และแนวทางการนำไปปฏิบัติ. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 4 (2), 104-112.
ทศพร พีสะระ. (2566). สมรรถนะกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารวิจยวิชาการ, 6 (3), 341-358.
ทินกร บัวชู. (2564). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันในศตวรรษที่ 21 ของอาจารย์พยาบาลสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธัญญาภรณ์ นาจำปา. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตภาคกลาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2559). การบริหารทุนมนุษย์เชิงกลยุทธ์เพื่อเพิ่มมูลค่า. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ: เดอะ กราฟิโก ซิสเต็มส์.
บุญทนากร พรมภักดี และประกฤติยา ทักษิโณ. (2558). การพัฒนาระบบประเมินผลการปฏิบัติงานบุคลากรสังกัดกรมควบคุมโรค: การประยุกต์ใช้การประเมินพหุแนวคิด. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 6 จังหวัดขอนแก่น. 22 (1), 98-113.
ปริญญา มีสุข, บุญธิดา เอื้อพิพัฒนากูล, นันท์ภัสกร ฤทธิ์พนิชชัชวาล, นรรจพร เรืองไพศาล และอรพินท์ สุขยศ. (2561). การพัฒนาอาจารย์ต้นแบบการสอนระดับมหาวิทยาลัย (RMUTT Model): แนวคิดจากฟินแลนด์สู่ไทย. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46 (2), 314-329.
พชร สุดประเสริฐ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการดำเนินโครงการจัดรูปที่ดินเพื่อการพัฒนาพื้นที่ของกรมโยธาธิการและผังเมือง, (ปริญญานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ พ.ศ. 2562 (2562, 22 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 136 ตอนที่ 67 ก, 127-159.
ไพฑูรย์ สนสาย, รัฐภูมิ มีศิริ และโชติ บดีรัฐ. (2565). การพัฒนาบุคลากรภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่. Journal of Modern Learning Development, 7 (11), 538-550.
ภิชาพัชญ์ โหนา. (2563). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคประเทศไทย 4.0. สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.). 26 (1), 111-119.
ภีมพิพัฒน์ มโนมัยกุล. (2561). ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในสองทศวรรษหน้า. (ปริญญานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มธุรส จิตรโรจนรักษ์. (2565). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของโรงเรียนวัดหนองจิก สำนักงานเขต พื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1. วารสารปรัชญาปริทรรศน์, 28 (2), 223-235.
ฤทัยรัตน์ เจษฎากุลทวี. (2562). กลยุทธ์การบริหารเชิงระบบอย่างมีประสิทธิภาพในการบริการเบิกจ่ายเงินงบประมาณของหน่วยคลังและพัสดุในทรรศนะของบุคลากร ในสังกัดสำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ สังกัดกองคลัง สังกัด/คณะ/หน่วยงานในสังกัดมหาวิทยาลัยขอนแก่น. หน่วยคลังและพัสดุ. สำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วัลลภ ใหญ่ยิ่ง. (2565). การออกแบบระบบบริหารองค์กรและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์สำหรับการเริ่มต้นธุรกิจ. วารสารบริหารการพัฒนานวัตกรรมเชิงบูรณาการ. 2 (1), 49-63.
วิลาสินี วิบูลย์วัฒนากุล. (2564). การวิจัยประเมินผลการพัฒนาศักยภาพบุคลากรสาธารณสุขด้านบริการอนามัยการเจริญพันธุ์ ยุคใหม่สำหรับวัยรุ่นและสตรี เขตสุขภาพที่ 7 ในรูปแบบของเคิร์กแพทริค (Kirkpatrick Model). วารสารศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น, 13 (2), 55-72.
วีณา พึงวิวัฒน์นิกุล. (2562). เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, โครงการรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต.
สมชาย พัทธเสน. (2559). กลยุทธ์การพัฒนาอาจารย์เข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการของคณาจารย์คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 12 (2), 94-102.
สิริวดี ชูเชิด. (2565). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรในการปฏิบัติงานให้มีประสิทธิภาพ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 12 (1), 223-238.
สุจิตรา พงศ์พิศุทธิ์โสภา, โษฑศ์รัตต ธรรมบุษดี และโรจนลักษณ์ จักรไพวงศ์. (2561). การวิเคราะห์ด้านทรัพยากรมนุษย์: วิวัฒนาการ การปรับตัวขององค์กร บทเรียน และแนวโน้มในอนาคต. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ. 10(1), 126-162.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2549). การประเมินอภิมาน:วิธีวิทยาและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงาน ก.พ.. (2567). แนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐ พ.ศ. 2566-2570. สำนักงาน ก.พ. สถาบันพัฒนาข้าราชการพลเรือน.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement, 30 (3), 607–610.
