Entrepreneurial Leadership Development Model for Students Under Office of the Vocational Education Commission
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research is to develop an entrepreneurial leadership development model for students under the office of the Vocational Education Commission. The research was conducted in four steps, as follows: 1) a study of elements and guidelines for the development of entrepreneurial leadership for students under the office of the Vocational Education Commission from the analysis of relevant research papers Interviews with school administrators and entrepreneurs of 4 locations with good practices by purposive sampling and data analysis by content analysis. 2) creating and examining entrepreneurial leadership development models for students under the office of the Vocational Education Commission. The model was examined by nine experts, and the data was analyzed by content analysis. 3) a study on the results of the implementation of the entrepreneurial leadership development model for students under the office of the Vocational Education Commission of 30 people by purposive sampling. 4) Assessment of the entrepreneurial leadership development model for students under the office of the Vocational Education Commission The sample group included students of Singburi Technical College, teachers, and administrators. 35 people. The data were analyzed using statistics mean, percentage, and standard deviations.
The research showed that the entrepreneurial leadership development model for students under the office of the Vocational Education Commission consists of 5 components: 1) principles, 2) objectives, 3) entrepreneurial leadership, 4) Entrepreneurial Leadership Development Methods, 5) Entrepreneurial Leadership Development Process, and Success Factors. The results of examining the entrepreneurial leadership development model. It was found that the experts considered it appropriate. The results of the model trial showed that 70% of the students who had entrepreneurial leadership an passed the evaluation criteria. As for the results of the evaluation of the entrepreneurial leadership development model, it was found that appropriateness and utility were at the highest level.
Article Details
References
กิติมา หงส์ศิริกาญจน์ และคณะ. (2562). ลักษณะภาวะผู้นำของผู้ประกอบการสตาร์ทอัพที่ประสบความสำเร็จในประเทศไทย. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย. 12 (1), 272-273.
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2562). การเป็นผู้ประกอบการและการสร้างธุรกิจใหม่. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
จิติมา วรรณศรี. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6 (10), 458-472.
ชลลดา เจียมจิตวานิชย์ และคณะ. (2564). ตัวแบบการเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรีสังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่ง สุวรรณภูมิ. 7 (1), 433-447.
นริศรา ทองยศ และคณะ. (2565). แนวทางการพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษา วิทยาลัยอาชีวศึกษา. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. 22 (3), 281-291.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พัฒนา พรหมณี และคณะ. (2560). แนวคิดการสร้างและพัฒนารูปแบบเพื่อใช้ในการดำเนินงานด้านการสาธารณสุขสำหรับนักสาธารณสุข. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย. 6 (2), 128-135.
ไพเราะ มีภักดี. (2565). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 11 (2), 69-81.
ลัลนา วงษ์ประเสริฐ และคณะ. (2563). คุณลักษณะผู้ประกอบการเชิงนวัตกรรมของนักศึกษาสายอาชีวะตามแนวทางประเทศไทย 4.0. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ. 10 (2), 17-32.
ศินารถ ศิริจันทพันธุ์. (2556). ยุทธ์การบริหารและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. เอกสารการสอน เรื่องกลยุทธ์และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์.
สุรัชนี เคนสุโพธิ์. (2560). การฝึกอบรมและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). ราชกิจจานุเบกษา.
อรรถพล สังขวาสี และคณะ. (2564). อนาคตภาพการอาชีวศึกษาไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2565-2574). วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. 21 (4), 226-227.
Cunningham, JB., & Lischeron, J. (1991). Defining entrepreneurship. Journal of Small Business Management. 29 (1), 45–61.
Eggland, S.A. & Maycunich, A.M. (2002). Principles of Human Resource Development. Cincinnati, Ohio: South-Western Publisher., Co.
Fathurrahman, Asmoni, & Sidi, A. (2018). The Entrepreneurial Leadership of Headmaster in Realizing Achievement School: Case Study at Public Junior High School1 Lamongan East Java Indonesia. 3rd International Conference on Education Management and Administration, 269, 19-22.
Kasim, N. M., & Zakaria, M. N. (2019). The Significance of Entrepreneurial Leadership and Sustainability Leadership (Leadership 4.0) towards Malaysian School Performance. International Journal of Education. 4 (31), 409-426.
McCauley, C.D. and M.W. Hughes - James. (1998). An Evaluation of the Outcomes of a Leadership Development Program. Greensboro, NC: Center For Creative
Leadership.Suyitno, Sonhadji, A., Arifin, I., & Ulfatin, N. (2014). Entrepreneurial Leadership of Vocational Schools Principals in Indonesia. International Journal of Learning & Development. 4 (1), 45-64.
Wesman, J. (2016). 6 habits of effective entrepreneurial leadership. Online. Retrieved May 7, 2023, from https://www. entrepreneur.com/ article/274374
Young Entrepreneur Council (2016). 12 Essential traits of successful start-up leaders. Online. Retrieved October 30, 2022, from http://www.inc.com/young-entrepreneur- council/12-traits-of-successful-start-up-leaders.html
Zarefard, M., & Cho, S. E. (2017). Relationship Between Entrepreneurs Managerial Competencies and Innovative Start-Up Intentions in University Students: An Iranian Case. International Journal of Entrepreneurship, 21 (3), 1-19.
Zijlstra, P. (2014). When is Entrepreneurial leadership most effective?. (Master thesis). Enschede: University of Twente.
