Development of Model to Create Warm-hearted Family Sakon Nakhon Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study and analyze the situation, develop a model, and evaluate the model for fostering exemplary warm families in Sakon Nakhon Province. The sample consisted of 900 students from grades 7-12 and 900 parents or guardians, selected through cluster random sampling. Data were collected using assessment forms and analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, percentage differences, and paired t-test. The findings were as follows:1) The situation of social violence among children showed that most came from impoverished families, with 49,487 children (50.85%), early pregnancies and unprepared parenthood with 1,075 children (1.55%), and single mothers, totaling 1,037 children (0.45%). 2) The model for fostering exemplary warm families consisted of three steps:
(1) Preparation of instructor networks team, (2) Family dialogues and practical training sessions, and (3) Lesson extraction and knowledge exchange. 3) After participating in family dialogues and practical training sessions, the overall warm family scores increased by 90.0%. Emotional intelligence scores across all three components-good at, competent, and happy--were significantly higher post-activity (p<.001). Additionally, the mean stress scores were significantly lower after the activity (p<.001), with an mean education of 3.28 points (95% Cl; 2.24, 3.32). This research resulted in an increase in the number of exemplary warm families.
Article Details
References
กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว. (2566). แนวทางขับเคลื่อน"ครอบครัวอบอุ่น กระทรวงการพัฒนา สังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมพัฒนาสังคมและละสวัสดิการ. (2565). รายงานสถานการณ์ความรุนแรงในครอบครัว. กรุงเทพมหานคร: กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ.
กลุ่มนโยบายและวิชาการ. (2565). รายงานสถานการณ์ทางสังคมจังหวัดสกลนครประจำปี 2565. สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดสกลนคร.
กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติประจำประเทศไทย (UNFPA Thailand). (2559). รายงานสถานการณ์ประชากรไทย พ.ศ. 2558 โฉมหน้าครอบครัวไทย ยุคเกิดน้อย อายุยืน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2566. แหล่งที่มา: http://thailand.unfpa.org/th/publications/รายงานสถานการณ์ประชากรไทย-พ.ศ.2558-โฉมหน้าครอบครัวไทย-ยุคเกิดน้อย-อายุยืน.
โครงการสุขภาพคนไทย. (2560). เสริมพลังกลุ่มเปราะบาง สร้างสังคมที่ไม่ทอดทิ้งกัน. สุขภาพคนไทยนครปฐม: สถาบันวิจัยประขากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
จงจิตต์ ฤทธิรงค์ และ สุภรต์ จรัสสิทธิ์. (2560). สถานเลี้ยงเด็กในบริบทสังคมเมือง: พัฒนาการเพื่อ ความมั่นคงของชาติ. นครปรุม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ชาย โพธิสิตา และ สุชาดา ทวีสิทธิ์. (2552). ครอบครัวไทยในสถานการณ์เปลี่ยนผ่านทางสังคมและประชากร. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
ทิพาภรณ์ โพธิ์ถวิล. (2563). การเสริมสร้างความอบอุ่นของครอบครัวลักษณะเฉพาะในพื้นที่เป้าหมาย ครอบครัวอบอุ่น. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. 28 (1), 197-234.
ทิพย์วัลย์ สุรินยา. (2564). โปรแกรมการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับสถาบันครอบครัวไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 47 (1), 175-192.
ธิดารัตน์ สุภานันท์, กาญจณา พรหมทอง และอรุณี ชุนหบดี. (2564).รูปแบบการส่งเสริมครอบครัวอบอุ่น โดยการมีส่วนร่วมของสภาผู้นำชุมชมชน : กรณีศึกษาชุมชนบ้านควนล้อน ตำบลนาบินหลา อำเภอเมือง จังหวัดตรัง. วารสารสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ. 4 (2), 190-204.
ปัทมน อดิเรกสาร, พระครูสังฆรักษ์เอกภัทร อภิฉนุโท และประสิทธิ์ แก้วศรี. (2567). รูปแบบการพัฒนา สุขภาวะครอบครัวเชิงพุทธบนพื้นฐานครอบครัวอบอุ่น. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร. 7 (1), 78-91.
ภูเบศร์ สมุทรจักร, คมลชนก ขำสุวรรณ และ พิมลพรรณ นิตย์นรา. (2562). ครอบครัว "เปราะบาง” เมื่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมทำร้ายครอบครัวไทยและทิ้งใครหลายคนไว้เบื้องหลัง. สถาบันวิจัยประชากรสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2557). วิธีวิจัยทางารศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 8). นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุภางค์ จันทรานิช. (2546). วิธีการเก็บข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. ในคู่มือการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่องานพัฒนา, อุทัย ดุลยเกษม, บก. (พิมพ์ครั้งที่ 4). สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). รายงานการสำรสำรวจสภาวะสังคมและวัฒนธรรมของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
องค์การอนามัยโลก. (2565). รายงานสถานการณ์ความรนแรงต่อเด็กทั่วโลก. เจนี้วา: องค์การอนามัยโลก:
เอนกพงศ์ อิทธิจันทร์. (2564). ความสุขของครอบครัว ภายใต้บริบทการอยู่ร่วมกันในสถาปัตยกรรมที่พักอาศัย. ปริญญานิพนธ์หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ .
Brown, R., & Peterson, A. (2021). Parental mental health and child development. Child Psychology Review. 62 (4), 456-468.
Carr, A. (2009), The effectiveness of family therapy and systemic interventions for child-focused problems. Journal of Family Therapy. 31 (1), 3-45.
Cowan, P. A., Cowan, C. P., & Heming, G. (2005). Family planning and goal setting: The foundation for positive family outcomes. Family Process. 44 (3), 281-295.
Doherty, W. J. (2017). Family meals and family well-being. Journal of Family Psychology. 31 (5), 577-586.
Gottman, J.M., & Silver, N. (2015). The seven principles for making marriage work. Harmony Books.
Garbarino, J, & Bedard, C. (2001). Parents under siege: Why you are the solution, not theproblem, in your child's life. Free Press.
Hawkins, A. J., & Fowers, B. J. (2013). Assessing family strengths and needs. Family Relations. 62 (4), 578-589.
Hernandez, M., & Green, T. (2019). Community support and family resilience. Community Development Journal. 44 (2), 156-172.
Johnson, P. (2018). The impact of family structure changes on child well-being. Family Relations. 34 (1), 78-89.
Kim, S., & Park, H. (2019). Cultural shifts and family cohesion. Sociology Today. 50 (3), 221-233.
Lee, K., & Roberts, M. (2022). Educational resources and parenting. Early Childhood Education Journal. 55 (1), 89-102.
Reupert, A, Maybery, D., & Kowalenko, N.(2012). Children whose parents have a mental illness: Prevalence, need and treatment. Medical Journal of Australia. 196 (7), 603-604.
Sanders, M. R. (2012). The Triple P-Positive Parenting Program: A public health approach to
parenting support. World Psychiatry. 11 (2), 99.
Smith, J., & Williams, L. (2020). Economic pressures and family dynamics. Journal of Family Studies. 45 (2), 123-135.
