The Model of Digital Leardership Development of School Administrators Under Bangkok Metropolitan
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The model of digital leadership of school administrators under Bangkok Metropolitan is a multi-phase mixed-method research. The objectives were to 1) study the conceptual framework of digital leadership and leadership development framework for school administrators under Bangkok Metropolitan Administration, 2)analyze the needs for developing digital leadership of school administrators under Bangkok Metropolitan Administration, and 3) create and evaluate the model for developing digital leadership of school administrators under Bangkok Metropolitan Administration. The population consisted of 966 school administrators under Bangkok Metropolitan Administration. The sample group comprised 410 school administrators, obtained through multi-stage random sampling. Research instruments included evaluation forms, questionnaires, and focus group discussions. Statistics used were content analysis, frequency, percentage, mean, standard deviation, and PNImodified The results of research were as follows: 1) The evaluation results of the leadership conceptual framework were appropriate overall and in each aspect (= 0.97, S.D. = 0.18), and the leadership development conceptual framework for school administrators under Bangkok Metropolitan Administration was appropriate overall and in each aspect (= 0.97, S.D. = 0.18). 2) The needs analysis results showed: 2.1) For digital leadership: digital skills (PNImodified = 0.183), creating digital learning culture (PNImodified = 0.182), digital vision (PNImodified = 0.173), digital communication (PNImodified = 0.133), digital literacy (PNImodified = 0.119), and teamwork (PNImodified = 0.103). 2.2) For leadership development: organizational development planning (PNImodified = 0.175), digital technology skills (PNImodified = 0.166), organizational participation (PNImodified = 0.160), having objectives, principles, and concepts (PNImodified = 0.145), systematic thinking skills (PNImodified = 0.129), and evaluation of leadership development model (PNImodified = 0.098). 3) The model for developing digital leadership of school administrators under Bangkok Metropolitan Administration consisted of two models.
Article Details
References
กัญญารัตน์ สุขแสน และคณะ. (2021). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือมูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 12 (2), 112-125.
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2565). แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
จิราภรณ์ ปกรณ์ (2564). รูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรี นครินทรวิโรฒ.
จิราภรณ์ ปกรณ์, ทวีศิลป์ กุลนภาดล และสมบูรณ์ บูรศิริรักษ์. (2565). รูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารรัชต์ภาคย์. 16 (48), 396-410.
เจษฎา ชวนะไพศาล. (2563). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่ม สหวิทยาเขตทวารวดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี. บัณฑิตมหาวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐยาภรณ์ เล็กสิงห์โต. (2566). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของครูโรงเรียนประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสาร มจร พุทธปัญญาริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 8 (5), 181-192.
เนตรนภา เจตน์จำนงค์. (2564). การวิเคราะห์ปัญหาและแนวทางการพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษาของกรุงเทพมหานคร. วารสารการศึกษาไทย. 15 (2), 45-60.
ทศพล สุวรรณราช. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 7 (3), 160-177.
ปณิดา สุภารมย์ และกุหลาบ ปุริสาร. (2566). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 5. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. 13 (1), 128-142.
มูฮำหมัดรุซลัน ลือบากะลูติง, และนิรันดร์ จุลทรัพย์. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ตรัง กระบี่. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 13. (หน้า 1935-1946). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
สันติ พิณรัตน์ และ กุหลาบ ปุริสาร. (2566). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. 13 (1), 70-83.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 3 เมษายน 2566. แหล่งที่มา: https://www.nesdc.go. th/article_attach/article_file_20230307173518.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2565). รายงานผลการจัดการศึกษาโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ประจำปี 2565. กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
Koul, L. (1984). Methodology of educational research. Vikas Publishing House.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in theassessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research. 2 (1), 49-60.
